Waiata 109

1 Ki te tino kaiwhakatangi. He himene na Rawiri. E te Atua, e whakamoemiti nei ahau, kei wahangu koe:

Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. Boże mojej chwały, nie milcz;

2 Kua puaki hoki te mangai o te tangata kino me te mangai o te tangata tinihanga, ki te he moku: he teka o ratou arero, e korero nei moku.

Bo otworzyły się przeciwko mnie usta niegodziwego i usta podstępnego; mówili przeciwko mnie językiem kłamliwym;

3 I karapotia hoki ahau e ratou ki nga kupu mauahara, a i whawhai takekore ki ahau.

Otoczyli mnie słowami nienawiści i walczą przeciwko mnie bez przyczyny.

4 Mo toku aroha he riri ta ratou whakautu: ko ahau ia, he inoi taku.

Sprzeciwiają mi się w zamian za moją miłość, choć ja się [za nich] modliłem.

5 E homai ana e ratou ki ahau he kino mo te pai, he mauahara mo toku aroha.

Odpłacają mi złem za dobro i nienawiścią za moją miłość.

6 Meinga he tangata kino hei rangatira mona; kia tu he hoariri ki tona ringa matau.

Postaw nad nim niegodziwego, a szatan niech stoi po jego prawicy.

7 Kia tau te he ki a ia, ina whakawakia: kia waiho ano tana inoi hei hara.

Gdy stanie przed sądem, niech wyjdzie potępiony, a jego modlitwa niech zamieni się w grzech.

8 Kia torutoru ona ra; kia riro tana mahi tirotiro i tetahi atu.

Niech jego dni będą krótkie, a jego urząd niech przejmie inny.

9 Kia pania ana tamariki, kia pouarutia hoki tana wahine.

Niech jego dzieci będą sierotami, a jego żona wdową.

10 Kia kopikopiko noa ana tamariki, pinono ai: kia rapu kai hoki ma ratou i o ratou wahi mokemoke.

Niech jego dzieci będą tułaczami i żebrzą, niech żebrzą [z dala] od swoich opustoszałych miejsc.

11 Kia haoa e te kaituku moni ana mea katoa; kia pahuatia hoki e nga tangata iwi ke ana mauiuitanga.

Niech lichwiarz przejmie wszystko, co ma, a obcy niech rozgrabią [owoc] jego pracy.

12 Kaua tetahi hei hoatu noa i te aroha ki a ia: kaua hoki tetahi hei atawhai i ana pani.

Niech nie będzie nikogo, kto by mu okazał miłosierdzie; niech nie będzie nikogo, kto by się zlitował nad jego sierotami.

13 Kia hatepea putia ona uri: a i to muri whakatupuranga kia horoia rawatia atu o ratou ingoa.

Niech jego potomkowie zostaną wykorzenieni, niech ich imię zginie w drugim pokoleniu.

14 Kia maharatia e Ihowa te kino o ona matua: kei murua hoki te hara o tona whaea.

Niech PAN pamięta nieprawość jego przodków, a grzech jego matki niech nie będzie zgładzony.

15 Kia mau tonu ki te aroaro o Ihowa: kia hatepea atu ai e ia te maharatanga ki a ratou i runga i te whenua.

Niech będą zawsze przed PANEM, aż wykorzeni z ziemi pamięć o nich;

16 Mona kihai i mahara ki te mahi tohu: heoi tukino ana ia i te ware, i te rawakore, i te hunga ngakau maru, kia patua ai ratou.

Dlatego że nie pamiętał, by okazać miłosierdzie, ale prześladował człowieka nędznego i ubogiego, a strapionego w sercu chciał zabić.

17 Ae ra, i pai ia ki te kanga, a kua tae mai ki a ia: kihai ia i aro ki te manaaki, heoi kua mamao tera i a ia.

Skoro umiłował przekleństwo, niech na niego spadnie; [skoro] nie chciał błogosławieństwa, niech się od niego oddali.

18 I kakahu ia i te kanga ki a ia, ano ko tona kakahu: na kua tae tera ki roto ki a ia ano he wai, me he hinu hoki ki roto ki ona wheua.

Ubierał się w przekleństwo jak w szatę, więc niech wejdzie jak woda do jego wnętrzności i jak oliwa do jego kości.

19 Waiho ki a ia hei kakahu hipoki mona, hei whitiki hoki e whitikiria tonutia ai ia.

Niech mu będzie jak płaszcz, który go okrywa, i jak pas, który go zawsze opasuje.

20 Na hei utu tena ma Ihowa ki oku hoariri, ki te hunga hoki e korero kino nei ki toku wairua.

Taka niech będzie zapłata od PANA dla moich przeciwników i tych, którzy źle mówią przeciwko mojej duszy.

21 Kia puta tau mahi moku, e te Atua, e te Ariki, he whakaaro ki tou ingoa: na te mea he pai tau mahi tohu, whakaorangia ahau,

Ale ty, BOŻE, Panie, ujmij się za mną przez wzgląd na twoje imię; ocal mnie, bo wielkie jest twoje miłosierdzie.

22 He ware hoki ahau, he rawakore, kua mamae hoki toku ngakau i roto i ahau.

[Jestem] bowiem ubogi i nędzny, a moje serce we mnie jest zranione.

23 Ka riro ahau me te atarangi e whakawairua kau ana: e peipeia ana ahau me he mawhitiwhiti.

Niknę jak cień, który się chyli, strząsają mnie jak szarańczę.

24 Hurorirori kau oku turi i te nohopuku; a e kohia ana te ngako o oku kikokiko.

Moje kolana słabną od postu, a moje ciało wychudło bez tłuszczu.

25 Kua waiho ahau hei tawainga ma ratou: ka kite ratou i ahau, ka ruru o ratou matenga.

Stałem się też dla nich pośmiewiskiem; [gdy] mnie widzą, kiwają głowami.

26 Awhinatia ahau, e Ihowa, e toku Atua: kia rite ki tou aroha tau whakaora i ahau.

Wspomóż mnie, PANIE, mój Boże; wybaw mnie według swego miłosierdzia;

27 Kia matau ai ratou ko tou ringa itene: a nau tenei, e Ihowa, i mea.

Aby mogli poznać, że to twoja ręka; że ty, PANIE, to uczyniłeś.

28 Ma ratou e kanga, mau ia e manaaki: kia whakama ratou ina whakatika; ko tau pononga ia kia hari.

Niech oni przeklinają, ale ty błogosław; [gdy] powstają, niech będą zawstydzeni, a twój sługa niech się weseli.

29 Kia whakakakahuria oku hoariri ki te whakama, a ko to ratou numinumi hei koroka hipoki mo ratou.

Niech moi przeciwnicy okryją się hańbą i niech się okryją własnym wstydem jak płaszczem.

30 Ka tino whakawhetai toku mangai ki a Ihowa, ae ra, ka whakamoemiti ahau ki a ia i waenganui o te mano.

Będę wielce wysławiał PANA swymi ustami i pośród tłumu będę go chwalić;

31 E tu hoki ia ki te ringa matau o te rawakore, hei whakaora i a ia i te hunga e whakahe ana i tona wairua.

Bo staje po prawicy nędznego, aby go wybawić od tych, którzy osądzają jego duszę.