Whakatauki 9
1 Kua oti i te whakaaro nui tetahi whare mona te hanga, e whitu nga pou kua oti te tarai e ia:
Sapientia ædificavit sibi domum, excidit columnas septem.
2 Kua oti ana kararehe te patu e ia; whakananu rawa tana waina; kua oti ano tana tepu te whakapai.
Immolavit victimas suas, miscuit vinum, et proposuit mensam suam.
3 Kua unga e ia ana kotiro, e karanga ana ia i runga i nga wahi tiketike rawa o te pa.
Misit ancillas suas ut vocarent ad arcem, et ad mœnia civitatis:
4 Ki te mea he kuware tetahi, me peka mai ia ki konei: ko te tangata maharakore, ko tana kupu tenei ki a ia,
Si quis est parvulus, veniat ad me. Et insipientibus locuta est:
5 Haere mai, kainga taku taro, inumia hoki te waina kua oti nei te whakananu e ahau.
Venite, comedite panem meum, et bibite vinum quod miscui vobis.
6 Kati ra, e te hunga kuware, kia ora ai koutou; haere hoki i te ara o te matauranga.
Relinquite infantiam, et vivite, et ambulate per vias prudentiæ.
7 Ko ia e papaki ana i te tangata whakahihi, ka whakama; a ko ia e riri ana i te tangata kino, ka piri mai he he ki a ia.
Qui erudit derisorem, ipse iniuriam sibi facit: et qui arguit impium, sibi maculam generat.
8 Kaua e riria te tangata whakahi, kei kino ia ki a koe: riria ko te tangata whakaaro nui, a ka aroha ia ki a koe.
Noli arguere derisorem, ne oderit te. Argue sapientem, et diliget te.
9 Hoatu te mohio ki te tangata whakaaro nui, a ka neke ake ona whakaaro; whakaakona te tangata tika, a ka nui ake tona mohio.
Da sapienti occasionem, et addetur ei sapientia. Doce iustum, et festinabit accipere.
10 Ko te timatanga o te whakaaro nui ko te wehi ki a Ihowa; ko te matauranga, ko te mohio ki te Mea Tapu.
Principium sapientiæ timor Domini: et scientia sanctorum, prudentia.
11 Maku hoki ka maha ai ou ra, maku ka neke ake ai nga tau e ora ai koe.
Per me enim multiplicabuntur dies tui, et addentur tibi anni vitæ.
12 Ki te nui ou whakaaro, mou ano ou whakaaro nui; ki te whakahi koe, mau anake tau pikaunga.
Si sapiens fueris, tibimetipsi eris: si autem illusor, solus portabis malum.
13 Ko te wahine wairangi, he mangai nui ia; he kuware ia, kahore ona mohio ki te aha, ki te aha.
Mulier stulta et clamosa, plenaque illecebris, et nihil omnino sciens,
14 Noho ana ia i te kuwaha o tona whare i runga i te nohoanga i nga wahi tiketike o te pa;
sedit in foribus domus suæ super sellam in excelso urbis loco,
15 Kia karanga atu ai ia ki nga tangata e haere ana i te ara, e maro tonu ana o ratou huarahi,
ut vocaret transeuntes per viam, et pergentes itinere suo:
16 Ko te kuware, peka mai ki konei; tena ko te tangata whakaarokore, ko tana kupu tenei ki a ia,
Qui est parvulus, declinet ad me. Et vecordi locuta est:
17 He reka te wai tahae, a he ahuareka te taro kai huna.
Aquæ furtivæ dulciores sunt, et panis absconditus suavior.
