Whakatauki 13

1 Ko te tama whakaaro nui ka rongo ki ta tona papa ako: ko te tangata whakahi ia e kore e rongo ki te riri.

En vis son låter fadren tukta sig; men en bespottare lyder icke straff.

2 E kai te tangata i te pai i te hua o tona mangai: ka kai ia te wairua o te hunga wanoke i te tutu.

Munsens frukt nyttjar man; men de föraktare tänka icke annat än vrånghet.

3 Ko te tangata e tiaki ana i tona mangai e pupuri ana i tona ora: ko te tangata ia e hamama nui ana ona ngutu, ko te whakangaromanga mona.

Den sin mun bevarar, han bevarar sitt lif; men den som sin mun orådeliga upplåter, han kommer i förskräckelse.

4 E hiahia ana te wairua o te tangata mangere, a kahore he mea mana: ka meinga ia kia momona te wairua o te hunga uaua.

Den late begärar, och får dock intet; men de trefne få nog.

5 E kino ana te tangata tika ki te korero teka: he mea whakarihariha ia te tangata kino, a whakama noa iho.

Den rättfärdige är lögnenes fiende; men den ogudaktiga skämmer, och försmäder.

6 Ko te tika hei kaitiaki mo te tangata e tapatahi ana te ara: ka whakataka ano te tangata kino e te hara.

Rättfärdighet bevarar den oskyldiga; men det ogudaktiga väsendet förer en till synd.

7 Tera tetahi kei te amene taonga mona, heoi kahore rawa he mea i a ia: tera tetahi kei te whakarawakore i a ia, heoi nui atu ona rawa.

Mången är fattig i stor rikedom, och mången är rik i sinom fattigdom.

8 Ko nga utu mo te tangata kia ora, ko ona rawa: tena ko te rawakore, e kore e rongo i te riri.

Med rikedom kan en hjelpa sitt lif; men en fattig man hörer icke straff.

9 E koa ana te marama o te hunga tika: ka keto ia te rama o te hunga kino.

De rättfärdigas ljus gör gladsamma; men de ogudaktigas lykta skall utslockna.

10 He totohe anake i ahu mai i te whakapehapeha: he whakaaro nui ia kei te hunga i nga kupu tika.

Ibland de högmodiga är alltid träta; men vishet gör förnuftigt folk.

11 Ko nga taonga i puta mai i te whakamanamana ka iti haere: ko ta te tangata i whakaemi ai, he mea mahi, ka tupu haere.

Rikedom varder liten, när man förslöser honom; men det man tillsammanhåller, det varder stort.

12 He manako taringa roa, he patu ngakau: ka tae te koronga, ko te rakau ia o te ora.

Det hopp, som fördröjes, gör ängslo i hjertat; men när det kommer, som man begärar, det är ett lifsträ.

13 Ko te tangata e whakahawea ana ki te kupu, ka ngaro i a ia ano; ko te tangata ia e wehi ana i te whakahau, ka whiwhi ki te utu.

Den som föraktar ordet, han förderfvar sig sjelf; men den som fruktar budet, han skall få frid.

14 Ko te ture o te hunga whakaaro nui, he puna no te ora, e puta ai i nga reti o te mate.

Dens visas lära är en lefvandes källa, till att undvika dödsens snaro.

15 Ko to te ngarahu pai he homai atawhai; he taikaha ia te ara o te hunga nanakia.

Ett godt råd bekommer väl; men de föraktares väg gör ondt.

16 He mahi mohio ta te tangata tupato; ko ta te wairangi he hora i te kuwaretanga.

En kloker gör all ting med förnuft men en dåre utsprider dårskap.

17 Ka hinga te karere kino ki te kino; ko te karere pono ia, ano he rongoa.

Ett ogudaktigt bådskap bär ondt fram; men ett troget båd är helsosamt.

18 Ko te tangata kahore e pai ki te papaki, mana te rawakore, te whakama; engari ko te tangata e whai mahara ana ki te ako, ka whakahonoretia.

Den som tuktan låter fara, han hafver fattigdom och skam; den sig gerna straffa låter, han skall till äro komma.

19 Ko te hiahia kua rite, he reka ki te wairua: he whakarihariha ia ki nga kuware te whakarere i te kino.

När det kommer, som man begärar, det gör hjertana godt; men den som flyr det onda, han är dem galnom en styggelse.

20 Haere i te taha o te hunga whakaaro nui, a ka whai whakaaro koe: ko te takahoa ia o nga kuware, ka mamae.

Den som med visom omgår, han varder vis; men den som de dårars stallbroder är, han får olycko.

21 Ka whai te kino i te hunga hara; ko te utu ia ki te hunga tika, he pai.

Det onda följer syndarena efter; men dem rättfärdigom varder godt vedergullet.

22 He whakarerenga iho ta te tangata pai mo nga tamariki a nga tamariki; kei te rongoa mo te tangata tika nga taonga o te tangata hara.

Den gode skall hafva arfvingar intill barnabarn, men syndarens gods skall varda spardt till den rättfärdiga.

23 He nui te kai kei te ngakinga a nga rawakore; tera ia te mea e ngaro ana i te kore o te tikanga pai.

Mycken spis är uti de fattigas åker; men somliga församla med orätt.

24 Ko te tangata e kaiponu ana i tana whiu, e kino ana ia ki tana tama; ko te tangata ia e aroha ana ki a ia, ka papaki wawe i a ia.

Den sitt ris spar, han hatar sitt barn; men den som det kärt hafver, han näpser det i tid.

25 Kai ana te tangata tika, makona ana tona wairua; ka hapa ia te kopu o te tangata kino.

Den rättfärdige äter, att hans själ må mätt varda; men de ogudaktigas buk hafver aldrig nog.