< Tangi 3 >

1 Ko ahau te tangata kua kite i te pouri, he mea na te rakau o tona riri.
Yo soy un hombre que vio aflicción en la vara de su enojo.
2 I arahina e ia, i meinga kia haere i te pouri, kahore i te marama.
Guióme, y me llevó en tinieblas, mas no en luz.
3 He pono kua tahuri mai ia ki ahau, kua anga mai tona ringa ki ahau, a pau noa te ra.
Ciertamente contra mí volvió, y revolvió su mano todo el día.
4 Kua meinga nei e ia oku kikokiko me toku kiri kia rite ki o te koroheke, mangungu kau i a ia oku wheua.
Hizo envejecer mi carne y mi piel: quebrantó mis huesos.
5 Kua hanga e ia he patu moku; karapotia ana ahau ki te wai kawa, ki te raruraru.
Edificó contra mí, y cercó me de tóxico, y de trabajo.
6 Kua meinga ahau e ia kia noho ki nga wahi pouri, kia pera me te hunga kua mate noa ake.
Asentóme en oscuridades como los muertos para siempre.
7 Kua oti ahau te taiepa mai e ia, te puta atu ahau; kua meinga e ia toku mekameka kia taimaha.
Cercóme de seto, y no saldré: agravó mis grillos.
8 Ae ra, i ahau e karanga ana, e hamama ana kia awhinatia, ka araia mai e ia taku inoi.
Aun cuando clamé, y di voces, cerró mi oración.
9 Kua oti ano oku ara te taiepa mai e ia ki te kohatu tarai, whakakopikopikoa ake e ia oku ara.
Cercó de seto mis caminos a piedra tajada: torció mis senderos.
10 Ko tona rite ki ahau kei te pea e whanga ana, kei te raiona i nga wahi ngaro.
Oso que asecha fue para mí, león en escondrijos.
11 Whakangaua ketia ana e ia oku ara, haehaea putia iho ahau; meinga ana ahau e ia kia noho kau noa iho.
Torció mis caminos, y despedazóme: tornóme asolado.
12 Kua whakapikoa e ia tana kopere, a whakaturia ake ahau e ia hei koperenga pere.
Su arco entesó, y púsome como blanco a la saeta.
13 Kua meinga e ia nga pere o tana papa pere kia ngoto ki oku whatumanawa.
Hizo entrar en mis riñones la saetas de su aljaba.
14 Kua waiho ahau hei katanga ma toku iwi katoa; hei waiata ma ratou a pau noa te ra.
Fui escarnio a todo mi pueblo, canción de ellos todos los días.
15 Kua whakakiia ahau e ia ki nga mea kawa, whakainumia rawatia ana ahau e ia ki te taru kawa.
Hartóme de amarguras, embriagóme de ajenjos.
16 Kua whatiwhatiia ano hoki e ia oku niho ki te kirikiri, hipokina ana ahau e ia ki te pungarehu.
Quebróme los dientes con cascajo, cubrióme de ceniza.
17 Kua nekehia atu e koe toku wairua kei tata ki te rangimarie; i wareware ahau ki te pai.
Y mi alma se alejó de la paz, olvidéme del bien.
18 Ki tonu ake ahau, kua pirau toku kaha, kahore he tumanakohanga maku ki a Ihowa.
Y dije: Pereció mi fortaleza, y mi esperanza de Jehová.
19 Mahara ki toku ngakau mamae, ki toku pouri, ki te taru kawa, ki te wai kawa.
Acuérdate de mi aflicción, y de mi abatimiento, del ajenjo, y de la hiel.
20 Maharahara tonu toku wairua ki a ratou, piko tonu iho i roto i ahau.
Acordándose se acordará, porque mi alma es humillada en mí.
21 E whakahokia ake ana tenei e ahau ki toku ngakau, koia i tumanako ai ahau.
Esto reduciré a mi corazón; por tanto esperaré.
22 He mahi tohu na Ihowa te poto ai tatou, he kore no ana mahi aroha e mutu.
Misericordias de Jehová son, que no somos consumidos; porque sus misericordias nunca desfallecieron.
23 E hou tonu ana ratou i tenei ata, i tenei ata; he nui tou pono.
Nuevas cada mañana: grande es tu fe.
24 Ko Ihowa te wahi moku, e ai ta toku wairua; no reira ka tumanako ahau ki a ia.
Mi parte es Jehová, dijo mi alma: por tanto a él esperaré.
25 He pai a Ihowa ki te hunga e tumanako ana ki a ia, ki te wairua e rapu ana i a ia.
Bueno es Jehová a los que en él esperan, al alma que le buscare.
26 He pai ano kia tumanako te tangata, kia tatari marie hoki ki ta Ihowa whakaora.
Bueno es esperar callando en la salud de Jehová.
27 He pai ano mo te tangata kia amohia e ia te ioka i tona tamarikitanga.
Bueno es al varón, si llevare el yugo desde su mocedad.
28 Me noho ia, tona kotahi, me whakarongo puku hoki, no te mea nana i uta ki a ia.
Asentarse ha solo, y callará; porque llevó sobre sí.
29 Me tuku e ia tona mangai ki te puehu; mehemea pea tera he tumanakohanga.
Pondrá su boca en el polvo, si quizá habrá esperanza.
30 Me hoatu e ia tona paparinga ki te tangata e papaki ana i a ia: kia ki tonu ia i te tawai.
Dará la mejilla al que le hiriere: hartarse ha de afrenta.
31 E kore hoki e mau tonu ta Ihowa panga:
Porque el Señor no desechará para siempre.
32 Ahakoa whakapouri ia, ka aroha ano ia, ka rite ki te nui o tana mahi tohu.
Antes si afligiere, también se compadecerá según la multitud de sus misericordias.
33 Kahore hoki ona ngakau whiu, whakapouri ranei, i nga tama a te tangata.
Porque no aflige, ni congoja de su corazón a los hijos de los hombres.
34 Ko te kuru i nga herehere katoa o te whenua ki raro i ona waewae;
Para desmenuzar debajo de sus pies todos los encarcelados de la tierra;
35 Ko te whakapeau ke i te tika o te tangata ina whakawakia i te aroaro o te Runga Rawa;
Para hacer apartar el derecho del hombre delante de la presencia del Altísimo;
36 Ko te whakariro ke i ta te tangata ina totohe, e kore tena e whakapaingia e te Ariki.
Para trastornar al hombre en su causa, el Señor no lo sabe.
37 Ko wai tenei hei ki mai, a ka oti, i te mea kihai i whakahaua e te Ariki?
¿Quién será pues aquel que diga, que vino algo que el Señor no mandó?
38 He teka ianei e puta mai ana te kino me te pai i roto i te mangai o te Runga Rawa?
¿De la boca del Altísimo no saldrá malo ni bueno?
39 He aha te tangata ora i amuamu ai, te tangata ina whiua mo ona hara?
¿Por qué pues tiene dolor el hombre viviente, el hombre en su pecado?
40 E rapu tatou, e kimi i o tatou ara, a ka tahuri ano ki a Ihowa.
Escudriñemos nuestros caminos, y busquemos, y volvámonos a Jehová.
41 Kia ara atu o tatou ngakau me o tatou ringa ki te Atua i te rangi.
Levantemos nuestros corazones con las manos a Dios en los cielos.
42 I he matou, i whakakeke; kihai ano koe i muru i to matou he.
Nosotros habemos rebelado, y fuimos desleales: por tanto tú no perdonaste.
43 Kua hipokina nei e koe ki te riri, tukinotia ana matou e koe: tukitukia ana e koe, kihai ano i tohungia e koe.
Tendiste la ira, y perseguístenos; mataste, no perdonaste.
44 Hipokina ana e koe he kapua ki a koe, kei puta atu ta matou inoi.
Cubrístete de nube, porque no pasase la oración.
45 Kua meinga matou e koe hei paru tahinga, hei mea akiri i waenga i nga iwi.
Raedura y abominación nos tornaste en medio de los pueblos.
46 Kua hamama mai nga mangai o o matou hoariri katoa ki a matou.
Todos nuestros enemigos abrieron sobre nosotros su boca.
47 Ko te wehi, ko te rua, kua tae mai kei a matou, te whakamoti me te wawahi.
Temor, y lazo fue a nosotros, asolamiento, y quebrantamiento.
48 Kei te tarere nei nga awa wai i toku kanohi, mo te wawahanga o te tamahine a toku iwi.
Ríos de aguas echan mis ojos por el quebrantamiento de la hija de mi pueblo.
49 Maturuturu ana te wai i toku kanohi, kahore hoki e mutu, te ai he pariratanga,
Mis ojos destilan, y no cesan; porque no hay relajación,
50 Kia titiro mai ra ano a Ihowa, kia kite mai ra ano ia i runga i te rangi.
Hasta que Jehová mire, y vea desde los cielos.
51 E meatia iho ana toku ngakau e toku kanohi, mo nga tamahine katoa o toku pa.
Mis ojos contristaron a mi alma por todas las hijas de mi ciudad.
52 Kua whaia kinotia ahau ano he manu e ratou, e te hunga e hoariri ana ki ahau, kahore he take.
Cazando me cazarón mis enemigos como a ave, sin porqué.
53 Ngaro iho i a ratou toku ara i roto i te poka, kua maka e ratou he kohatu ki runga ki ahau.
Ataron mi vida en mazmorra, y pusieron piedra sobre mí.
54 I rere nga wai i runga i toku mahunga: i mea ahau, kua motuhia ketia ahau.
Aguas vinieron de avenida sobre mi cabeza: yo dije: Muerto soy.
55 I karanga ahau ki tou ingoa, e Ihowa, i roto i te poka i raro rawa.
Invoqué tu nombre, o! Jehová, desde la cárcel profunda.
56 I rongo koe ki toku reo; kaua e huna tou taringa ki te tanga o toku manawa, ki taku karanga.
Oíste mi voz: no escondas tu oído a mi clamor, para que yo respire.
57 I whakatata mai koe i te ra i karanga ai ahau ki a koe; i ki mai koe, Kaua e wehi.
Acercástete el día que te invoqué: dijiste: No temas.
58 Kua tohea e koe, e te Ariki, nga tohe a toku wairua; kua hokona e koe toku ora.
Pleiteaste, Señor, la causa de mi alma, redimiste mi vida.
59 Kua kite koe, e Ihowa, i te he i mahia ki ahau: mau e whakarite taku whakawa.
Tú has visto, o! Jehová, mi sin razón: pleitea mi causa.
60 Kua kite koe i to ratou mauahara katoa, i o ratou whakaaro katoa moku.
Tú has visto, toda su venganza, todos sus pensamientos contra mí.
61 Kua rongo koe ki ta ratou tawai, e Ihowa, ki o ratou whakaaro katoa moku;
Tu has oído la afrenta de ellos, o! Jehová, todos sus pensamientos contra mí:
62 Ki nga ngutu o te hunga i whakatika mai ki ahau, ki ta ratou tikanga moku, a pau noa te ra.
Los dichos de los que se levantaron contra mí, y su pensamiento contra mí siempre.
63 Tirohia mai to ratou nohoanga iho, to ratou whakatikanga ake; ko ahau te waiatatia nei e ratou.
Su sentarse, y su levantarse mira: yo soy su canción.
64 Hoatu he utu ki a ratou, e Ihowa, kia rite ki te mahi a o ratou ringa.
Págales paga, o! Jehová, según la obra de sus manos.
65 Hoatu ki a ratou he ngakau pakeke, tau kanga ki a ratou.
Dáles ansia de corazón, dáles tu maldición.
66 Whaia ratou i runga i te riri, whakangaromia atu ratou i raro i nga rangi o Ihowa.
Persíguelos en furor, y quebrántalos de debajo de los cielos, o! Jehová.

< Tangi 3 >