< Hopa 9 >

1 Na ka whakahoki a Hopa, ka mea,
Y respondió Job, y dijo:
2 E mohiotia ana ano tenei e ahau; engari ma te aha ka tika ai te tangata ki te Atua?
Ciertamente yo conozco que es así: ¿y como se justificará el hombre con Dios?
3 Ki te pai ia ki te totohe ki a ia, kahore he kupu kotahi o roto i te mano e taea e ia te whakahoki ki a ia.
Si quisiere contender con él, no le podrá responder a una cosa de mil.
4 He ngakau mohio ia, he pakari tona kaha: ko wai e whakauaua ki a ia, a e whiwhi i te pai?
El es sabio de corazón, y fuerte de fuerza: ¿quién fue duro contra él, y quedó en paz?
5 E nekehia ana e ia nga maunga, te mohio ratou; hurihia ake e ia i a ia e riri ana.
Que arranca los montes con su furor, y no conocen quien los trastornó.
6 E whakangaueuetia ana e ia te whenua, e nekehia atu ana i tona wahi, wiri ana ona pou.
Que remueve la tierra de su lugar, y hace temblar sus columnas.
7 E korero nei ki te ra, a kore ake e whiti; hiritia putia iho e ia nga whetu.
Que manda al sol, y no sale; y a las estrellas sella.
8 Ko ia nei anake hei hora i nga rangi, hei takahi i runga i nga ngaru o te moana.
El que solo extiende los cielos, y anda sobre las alturas de la mar.
9 Nana nei i hanga a Aketura, a Tautoru, a Matariki, me nga ruma i te tonga.
El que hizo el Arcturo, y el Orión y las Pléyades, y los lugares secretos del mediodía.
10 Nana nei i mahi nga mea nunui, e kore nei e taea te rapu atu, ae ra nga mea whakamiharo, e kore nei e taea te tatau.
El que hace grandes cosas, e incomprensibles, y maravillosas sin número.
11 Ina tonu ia e haere atu nei, a kahore ahau i kite; ka pahemo atu hoki ia, a kahore ahau e matau ki a ia.
He aquí, que él pasará delante de mí, y yo no le veré; pasará, y no le entenderé.
12 Nana, ka hopu ia i tana i aru ai, ma wai ia e arai? Ko wai hei ki atu ki a ia, E aha ana koe?
He aquí, arrebatará: ¿quién le hará restituir? ¿Quién le dirá: Qué haces?
13 E kore te Atua e whakahoki iho i tona riri; e piko ana ki raro i a ia nga kaiawhina o Rahapa.
Dios no tornará atrás su ira, y debajo de él se encorvan los que ayudan a la soberbia.
14 A kia whakahoki kupu ano ahau ki a ia, kia whiriwhiri kupu ano maku ki a ia?
¿Cuánto menos le responderé yo, y hablaré con él palabras estudiadas?
15 Ahakoa he tika ahau, e kore ahau e whakahoki kupu atu; engari ka inoi ahau ki toku kaiwhakawa.
Que aunque yo sea justo, no responderé: antes habré de rogar a mi juez.
16 Me i karanga atu ahau, a whakahokia mai ai e ia te kupu ki ahau, kihai ahau i whakaae tera kua whakarongo mai ia ki toku reo.
Que si yo le invocase, y él me respondiese, aun no creeré que haya escuchado mi voz.
17 E aki ana hoki ia ia ahau ki te tupuhi, e whakanui takekore ana hoki i oku mate.
Porque me ha quebrado con tempestad, y ha aumentado mis heridas sin causa.
18 Kahore ahau e tukua e ia kia ta toku manawa; otiia whakakiia ana e ia toku wairua ki te kawa.
Que aun no me ha concedido que tome mi aliento, mas háme hartado de amarguras.
19 Ki te korero tatou mo te kaha o te hunga pakari, nana, kei reira ia! A ki te mea he whakawa, ko wai ra hei whakatakoto i te taima moku?
Si habláremos de su poder, fuerte ciertamente es: si de su juicio, ¿quién me lo emplazará?
20 Ahakoa he tika ahau, ma toku mangai ano ahau e whakahe; ahakoa he tikanga tapatahi taku, ma reira ano e whakaatu toku ngaunga ketanga.
Si yo me justificare, mi boca me condenará: si me predicare perfecto, él me hará inicuo.
21 He tapatahi ahau; kahore ahau e whakaaro ki ahau ano; e whakahawea ana ahau ki toku ora.
Si yo me predicare acabado, no conozco mi alma: condenaré mi vida.
22 He kotahi tonu ena; koia ahau ka mea, e whakamotitia ana e ia te tapatahi raua ko te kino.
Una cosa resta, es a saber, que yo diga: Al perfecto y al impío, él los consume.
23 Na ka whakamate tata nei te whiu, he kata tana ki te whakamatautauranga o te hunga harakore.
Si es azote, mate de presto, él se rie de la tentación de los inocentes.
24 Kua hoatu te whenua ki te ringa o te tangata kino; e taupokina ana e ia nga mata o nga kaiwhakawa; ki te mea ehara i a ia, tena ko wai?
La tierra es entregada en manos de los impíos, y él cubre el rostro de sus jueces. Sino es él que lo hace, ¿dónde está? ¿quién es?
25 Na, ko te hohoro o oku ra, nui atu i to te kaikawe pukapuka; e rere ana, kahore hoki e kite i te pai.
Mis días fueron más ligeros que un correo: huyeron, y nunca vieron bien.
26 Kua pahemo, kua pera me nga kaipuke tere, me te ekara ano e topa iho ana ki tana kai.
Pasaron con los navíos de Ebeh: o como el águila que se abate a la comida.
27 Ki te mea ahau, ka wareware ahau ki taku tangi, ka unuhia atu e ahau te pouri o toku mata, a ka marama:
Si digo: Olvidaré mi queja, dejaré mi saña, y esforzarme he:
28 E wehi ana ahau i oku mamae katoa, e mohio ana ahau e kore ahau e meinga e koe he harakore.
Temo todos mis trabajos: sé que no me perdonarás.
29 Tera hoki ahau e whakahengia; he aha ahau i whakangenge kau ai i ahau?
Si yo soy impío, ¿para que trabajaré en vano?
30 Ki te horoi ahau i ahau ki te hukarere, a ka meinga oku ringa kia ma rawa;
Aunque me lave con aguas de nieve, y aunque limpie mis manos con la misma limpieza;
31 Katahi ahau ka rumakina e koe ki te poka, a whakarihariha mai ana oku kakahu ki ahau.
Aun me hundirás en la huesa: y mis propios vestidos me abominarán.
32 Ehara hoki ia i te tangata, i te penei me ahau nei, e whakahoki kupu ai ahau ki a ia, e haere tahi ai maua ki te whakawa.
Porque no es hombre como yo, para que yo le responda, y vengamos juntamente a juicio.
33 Kahore he kaiwhakatikatika mo ta maua, kahore he tangata hei whakapa i tona ringa ki a maua tahi.
No hay entre nosotros árbitro que ponga su mano sobre nosotros ambos.
34 Me tango atu e ia tana patu i ahau, a kaua hoki tana whakamataku e whakawehi i ahau:
Quite de sobre mí su verdugo, y su terror no me perturbe;
35 Hei reira ahau ka korero, a kahore e wehi i a ia; kahore hoki ahau e pera i roto i ahau.
Y hablaré, y no le temeré: porque así no estoy conmigo.

< Hopa 9 >