Hopa 7

1 He teka ranei kua takoto he pakanga mo te tangata i runga i te whenua, he rite ano ona ra ki nga ra o te kaimahi?

Ja, mannen hev ein strid på jordi; hans dagar gjeng som leigedagar.

2 E rite ana ki te pononga, e matenui nei ki te atarangi, ki te kaimahi, e tumanako nei ki te utu mo tana mahi;

Som trælen lengtar etter skugge, og leigekar på løni ventar,

3 Koia toku rite, ka whiwhi nei ki nga marama horihori, a he mauiui nga po kua whakaritea moku.

so fekk eg månader av vonbrot og næter fulle utav møda.

4 Ka takoto ahau, ka mea ahau, A hea ahau ara ai? he roa ia te po; heoi ka tahurihuri kau ahau a ao noa.

Eg segjer når eg gjeng til kvile: «Når skal eg atter standa upp?» Og kvelden vert so lang, so lang: Eg ligg uroleg alt til dagsprett.

5 Ko te kakahu mo oku kikokiko he kutukutu, he pokuru oneone; ka kukuti toku kiri, a ka ngatata ano.

Og makk og sår min likam dekkjer, og hudi skorpnar og bryt upp att.

6 Ko oku ra hohoro atu i te rakau a te kaiwhatu; pau ake, te ai he tumanakohanga atu.

Mi tid fer snøggar’ enn ein skutel, og ho kverv utan nokor von.

7 Kia mahara he hau oku ra; heoi ano kitenga o toku kanohi i te pai.

Hugs på: mitt liv er som ein pust; mitt auga ser’kje lukka meir.

8 Ko te kanohi o te tangata e kite ana i ahau, heoi ano tona tirohanga mai ki ahau: kei runga i ahau ou kanohi, heoi kahore iho ahau.

Snart er eg løynd for alle augo; du fåfengt stirer etter meg.

9 Memeha atu te kapua, ngaro atu: he pera ano te tangata e haere ana ki te urupa; e kore e hoki ake. (Sheol h7585)

Som skyi framum fer og kverv, so ingen att frå helheim vender, (Sheol h7585)

10 E kore ia e hoki mai ano ki tona whare, e kore ano tona wahi e mahara ki a ia i muri.

snur ei attende til sitt hus; hans heimstad kjenner han’kje meir.

11 Na e kore e kaiponuhia e ahau toku mangai; ka korero ahau i toku wairua e mamae nei; ka tangi i te kawa i toku ngakau.

Difor vil’kje munnen stagga, men tala i min djupe hugverk og klaga i mi sjælenaud.

12 He moana ranei ahau, he tohora, i mea ai koe i te kaitirotiro moku

Er eg eit hav, er eg ein drake, med di du vaktar so på meg?

13 Ki te mea ahau, kei toku moenga ahau te marie ai, ma toku takotoranga e whakamama taku tangi;

Eg tenkjer: «Lægjet skal meg lindra, og sengi letta suti mi» -

14 Na ka whakahaehaetia ahau e koe ki nga moe, ka whakawehia ahau ki nga mea e whakakitea mai.

då skræmer du meg upp med draumar, og støkkjer meg med ville syner,

15 A ki ta toku wairua he pai te tarona; pai ake te mate i enei wheua oku.

so at eg heller ville kjøvast, ja døy, enn vera slik ei beingrind.

16 E whakarihariha ana ahau ki toku ora; kahore oku hiahia kia ora tonu ahau: waiho noa iho ahau, he mea teka noa hoki oku ra.

D’er nok! Eg liver ikkje æveleg; Haldt upp! Mitt liv er som ein pust.

17 He aha te tangata, i whakanuia ai e koe? i anga ai tou ngakau ki a ia?

Kva er ein mann, at du han vyrder og retter tanken din på honom,

18 I titiro ai koe i a ia i tenei ata, i tenei ata, i honohono ai tau whakamatautau i a ia?

heimsøkjer honom kvar ein morgon, ransakar honom kvar ei stund?

19 Kia pehea ake te roa ou kahore nei e tahuri atu i ahau, oku kahore nei e waiho noa iho e koe, kia horomia ai toku huware?

Når tek du frå meg auga ditt? Meg slepper med eg svelgjar råken?

20 Mehemea kua hara ahau, kia aha atu ahau ki a koe, e te kaitiaki o nga tangata? he aha ahau i waiho ai e koe hei patunga mau i taimaha iho ai ahau ki ahau ano.

Hev eg gjort synd, kva gjer eg deg, du som på mannen vaktar stødt? Kvi hev du meg til skiva valt? So eg hev vorte meg ei byrd?

21 He aha koe te whakarere noa ai i toku he, te whakapahemo ai i toku kino? Akuanei hoki ahau moe ai ki te puehu, a ka ata rapu koe i ahau, otiia kahore noa iho ahau.

Kvi gjev du ikkje syndi til? Kvi ansar du på mine brot? No sig eg snart i moldi ned; og leitar du, so er eg burte.»