< Hopa 6 >

1 Na ka whakautu a Hopa, ka mea,
Y Job respondió y dijo:
2 Aue, me i ata paunatia toku mamae, me i huihuia, me i whakairihia toku aitua ki te pauna!
¡Si solo pudiera medirse mi pena, y ponerla en la balanza contra mi problema!
3 Na inaianei taimaha ake i te onepu o te moana: heoi he ohorere rawa aku kupu.
Porque entonces su peso sería más que la arena de los mares, debido a esto mis palabras han sido cortadas.
4 Kei roto hoki i ahau nga pere a te Kaha Rawa, inumia ake e toku wairua to ratou paihana: rarangi tonu mai nga whakawehi a te Atua hei hoariri moku.
Porque las flechas del Todopoderoso están dentro de mí, y su veneno bebe mi espíritu, su ejército de temores se pone en orden contra mí.
5 E tangi ano ranei te kaihe mohoao i te mea kei te tarutaru ia? e tangi ano ranei te kau i te mea e kai ana?
¿El asno de los campos emite su voz cuando tiene pasto? ¿O el buey hace sonidos sobre su comida?
6 E taea ranei te kai, te mea kahore nei ona ha, ki te kahore he tote? He reka ranei te whakakahukahu o te hua manu?
¿Tomará un hombre comida que no tenga sabor sin sal? ¿O hay algún sabor en la clara del huevo?
7 Hore rawa toku wairua e mea kia pa atu ki ena; to ratou rite ki ahau kei te kai whakarihariha.
Mi alma no desea tales cosas, son como enfermedades en mi comida.
8 Aue, me i riro mai taku i tono ai, me i homai e te Atua taku e tumanako nei!
¡Si tan solo pudiera tener una respuesta a mi oración, y Dios me diera mi deseo!
9 Me i pai hoki te Atua kia whakangaromia ahau, kia tukua mai tona ringa hei hatepe i ahau!
Si solo él se complaciera en terminar conmigo; ¡Y soltaría su mano para destruirme!
10 Penei kua ai ano he whakamarie moku; ae, ka tino hari ahau ki te mamae, kahore nei e tohu i ahau: kihai hoki nga kupu a te Mea Tapu i huna e ahau.
Por lo tanto, todavía tendría consuelo y gozaría con los dolores de la muerte, porque siempre he respetado las palabras del Dios Santo.
11 He aha toku kaha, e tatari ai ahau? He aha hoki toku mutunga, e whakamanawanui ai ahau?
¿Tengo fuerzas para seguir esperando o tengo algún fin para estar esperando?
12 He kaha kohatu ranei toku kaha? He parahi ranei oku kikokiko?
¿Es mi fortaleza la fuerza de las piedras, o es mi carne de bronce?
13 Ehara ranei i te mea kahore he awhina moku i roto i ahau, a kua oti te ngoi te pei i roto i ahau?
No tengo ayuda en mí mismo, y la sabiduría se me ha ido por completo.
14 Ko te tangata e ngoikore ana te ngakau kia puta mai te aroha o tona hoa ki a ia, ahakoa kua mahue i a ia te wehi i te Kaha Rawa.
El que tiene el corazón cerrado contra su amigo que sufre, ha renunciado al temor del Todopoderoso.
15 He mahi tinihanga ta oku teina, he pera me ta te awa; rere ana ratou ano he waipuke awaawa,
Mis amigos han sido desleales como un arroyo, como arroyos en los valles que llegan a su fin.
16 Kua mangu nei i te hukapapa, ngaro ana te hukarere i roto.
Que son oscuros por el hielo y la nieve que cae en ellos;
17 I te wa e mahana ai, ka memeha atu; i te weraweratanga, moti iho ratou i to ratou wahi.
Bajo el ardiente sol se secan, y no llegan a nada debido al calor.
18 Ka peka ke nga tira e haere ana ra reira; riro ana ki te kore, a ngaro iho.
Las caravanas de camellos se desvían de su camino; van al vacío y son destruidos.
19 Tirotirohia ana e nga tira o Tema; taria atu ana e nga tangata haere o Hepa.
Las caravanas de camellos de Tema los buscaron y de Saba, los esperaban.
20 Whakama ana ratou mo ratou i whakamanawa atu ki reira; te taenga ki aua awa, kanakana kau ana.
Ellos vinieron, fueron avergonzados por su esperanza; y confundida su esperanza.
21 Na he kahore noa iho koutou; ka kite koutou i te mea whakamataku, a ka wehi.
Así son ustedes ahora; Ven mi triste condición y tienen miedo.
22 I mea ranei ahau, Homai ki ahau? He hakari ranei maku e homai i o koutou rawa?
¿Dije, dame algo? o ¿Hacer un pago para mí de su riqueza?
23 I mea ranei, whakaorangia ahau i te ringa o te hoariri? Hokona ahau i roto i te ringa o te kaitukino?
¿O me sacas del poder de mi enemigo? o ¿Dar dinero para que me rescaten del poder de los malvados?
24 Whakaakona ahau, a ka whakarongo puku ahau; whakaaturia ki ahau te mea i he ai ahau.
Dame la enseñanza y estaré callado; Y hazme ver mi error.
25 Ano te kaha o nga kupu tika! Ko te aha ia te riria ana e a koutou kupu?
¡Qué agradables son las palabras rectas! ¿Pero qué prueba hay en tus argumentos?
26 E mea ana ranei koutou kia riria nga kupu? he hau kau nei hoki nga korero a te tangata kua pau ona whakaaro.
Mis palabras pueden parecer malas, pero las palabras de quien no tiene esperanza son para el viento.
27 Ae ra, e mea ana koutou ki te maka rota mo nga pani, ki te mea i to koutou hoa hei taonga hokohoko.
En verdad, ustedes echarían suerte sobre un huérfano, y capaz de vender a su propio amigo.
28 Na whakaae mai, titiro mai ki ahau; he pono hoki e kore ahau e korero teka ki to koutou kanohi.
Ahora pues, vuelvan sus ojos hacia mí, porque de verdad no diré lo que es falso en mi rostro.
29 Tena ra, tahuri mai; kaua hoki te he e waiho; ina, tahuri mai, he tika hoki taku take.
Deja que tu mente sea cambiada, y no tengas una mala opinión de mí; Sí, cambia, porque mi justicia todavía está en mí.
30 He he koia kei toku arero? e kore ranei toku hinengaro e mohio ki nga mea whanoke?
¿Hay mal en mi lengua? ¿No puede mi paladar discernir destrucción?

< Hopa 6 >