< Hopa 38 >

1 Katahi a Ihowa ka whakahoki kupu ki a Hopa i roto i te tukauati, a ka mea,
Dann antwortete Jahwe Hiob aus dem Wettersturm und sprach:
2 Ko wai tenei e whakapouri nei i nga whakaaro ki nga kupu kahore ona matauranga?
Wer da verdunkelt Ratschluß mit Worten ohne Einsicht?
3 Tena ra, whitikiria tou hope, whakatane; ka ui hoki ahau ki a koe, a mau e whakaatu mai ki ahau.
Auf, gürte deine Lenden wie ein Mann; so will ich dich fragen und du belehre mich!
4 I hea koia koe i ahau e whakatakoto ana i te turanga o te whenua? Whakaaturia mai, ki te mea e mohio ana koe ki te whakaaro.
Wo warst du, als ich die Erde gründete? Sag an, wenn du Einsicht besitzest?
5 Na wai i whakarite ona ruri? ki te mea e mohio ana koe: na wai hoki i whakamaro te aho ki runga?
Wer hat ihre Maße bestimmt - du weißt es ja! - oder wer hat über sie die Meßschnur gespannt?
6 I whakaukia ona turanga ki runga ki te aha? Na wai hoki i whakatakoto tona kohatu kokonga;
Worauf sind ihre Pfeiler eingesenkt, oder wer hat ihren Eckstein hingeworfen,
7 I te mea i waiata ngatahi nga whetu o te ata, a i hamama nga tama katoa a te Atua i te koa?
unter dem Jubel der Morgensterne allzumal, als alle Gottessöhne jauchzten?
8 Na wai hoki i tutaki te moana ki te tatau, i a ia e puta mai ana, me te mea e whanau mai ana i roto i te kopu?
Wer verwahrte hinter Thoren das Meer, als es hervorbrach, aus dem Mutterschoß hervorging,
9 I ahau ra i mea ai i te kapua hei kakahu mona, i te pouri kerekere hei takai mona.
als ich Gewölk zu seinem Kleide machte und dichte Finsternis zu seinen Windeln?
10 A whakapuakina ana e ahau taku tikanga mona, mea rawa ki nga tutaki, ki nga tatau,
als ich ihm seine Grenze ausbrach und Riegel und Thore setzte
11 Me taku ki atu ano, Ka taea mai e koe a konei, kati; hei konei ou ngaru whakakake mau ai?
und sprach: “Bis hierher sollst du kommen und nicht weiter und hier soll sich brechen deiner Wogen Übermut!”
12 Ko koe koia, i ou ra nei, te kaiwhakahau i te ata; nau ranei te puaotanga i mohio ai ki tona wahi;
Hast du je in deinem Leben dem Morgen geboten, dem Frührot seine Stätte angewiesen,
13 Kia rurukutia e ia nga pito o te whenua, a ruperupea ake nga tangata kikino i roto?
die Säume der Erde zu fassen, daß die Frevler von ihr abgeschüttelt werden?
14 Kua whiti ke, kua pera ano me te paru i te hiri: tu ake ana nga mea katoa ano he kakahu:
Sie verwandelt sich wie Thon unter dem Siegel; sie stellen sich dar wie ein Gewand.
15 A e kaiponuhia ana to ratou marama ki te hunga kino, whati iho te ringa whakakake.
Und den Frevlern wird ihr Licht entzogen, und der schon erhobene Arm wird zerschmettert.
16 Kua tae atu ranei koe ki nga matapuna o te moana? Kua whakatakina haeretia ranei e koe te rire?
Bist du zu des Meeres Strudeln gelangt und bist du auf dem Grund der Tiefe gewandelt?
17 Kua whakapuaretia ranei ki a koe nga kuwaha o te mata? Kua kite ranei koe i nga kuwaha o te atarangi o te mate?
Haben sich dir des Todes Thore aufgethan, und schautest du die Thore des tiefen Dunkels?
18 Kua oti ranei te whakaaro e koe te whanuitanga o te whenua? Korero mai, ki te mea e mohiotia katoatia ana e koe.
Hast du der Erde Breiten überschaut? Sag an, wenn du das alles weißt!
19 Kei hea te ara ki te nohoanga o te marama? Te pouri hoki, kei hea tona wahi?
Wo hoch ist der Weg dahin, wo das Licht wohnt, und die Finsternis, - wo ist doch ihre Stätte,
20 Kia kawea atu ai e koe ki tona rohe, a mohio iho koe ki nga huarahi ki tona whare?
daß du sie in ihr Gehege brächtest und die Pfade zu ihrem Hause kenntest?
21 I mohio pea koe no te mea i whanau koe i taua wa, a he maha ou ra!
Du weißt es, denn damals wurdest du geboren, und deiner Tage Zahl ist groß!
22 Kua tomo ranei koe ki nga takotoranga o te hukarere, kua kite ranei koe i nga takotoranga o te whatu,
Bist du zu den Speichern des Schnees gelangt und hast du die Speicher des Hagels erschaut,
23 I aku i rongoa ai mo te wa o te he, mo te ra o te tatauranga, o te pakanga?
den ich aufgespart habe für die Drangsalszeit, für den Tag der Schlacht und des Kriegs?
24 Tena koa, te ara i marara atu ai te marama, i pakaru atu ai te marangai ki runga ki te whenua?
Wo doch ist der Weg dahin, wo das Licht sich teilt, der Ost sich über die Erde verbreitet?
25 Na wai i wehe he awa mo te waipuke, he ara mo te uira o te whatitiri;
Wer hat dem Regen Kanäle gespalten und einen Weg dem Wetterstrahl,
26 Kia ua ai ki te whenua, ki te wahi kahore nei he tangata; ki te koraha, kahore nei o reira tangata;
um es regnen zu lassen auf menschenleeres Land, auf die Wüste, in der niemand wohnt,
27 Hei whakamakona i te tuhea, i te ururua; hei mea kia pariri te tupu o te otaota hou?
um Öde und Wildnis zu sättigen und frischen Graswuchs sprießen zu lassen?
28 He matua tane ano ranei to te ua? I whanau ranei i a wai nga pata o te tomairangi?
Hat der Regen einen Vater, oder wer hat die Tautropfen gezeugt?
29 I puta mai i roto i to wai kopu te huka tio? Ko te huka o te rangi, he whanau tena na wai?
Aus wessen Schoße ging das Eis hervor, und des Himmels Reif, wer hat ihn geboren?
30 Me te mea he kohatu e huna ana i te wai; a whakatotoka ana te mata o te rire.
Wie Stein verdichten sich die Wasser, und die Fläche der Flut hält fest zusammen.
31 E taea ranei e koe te here te huihui o Matariki, e wewete ranei nga here o Tautoru?
Vermagst du die Bande der Plejaden zu knüpfen oder die Fesseln des Orions zu lösen?
32 E taea ranei e koe te arahi mai te Mataroto i tona wa, te taki mai ranei a Aketura ratou ko tana ropu?
Führst du die Tierkreisbilder heraus zu ihrer Zeit und leitest du den Bär samt seinen Jungen?
33 E mohio ana ranei koe ki nga tikanga o te rangi? Mau ranei e whai mana ai ki runga ki te whenua?
Kennst du die Gesetze des Himmels oder bestimmst du seine Herrschaft über die Erde?
34 E ara ranei i a koe tou reo ki nga kapua, kia nui ai nga wai hei taupoki i a koe?
Erhebst du zur Wolke deine Stimme, daß Schwall von Wassern dich bedecke?
35 E taea ranei e koe nga uira te unga atu, e haere ai ratou, me ta ratou ki ano ki a koe, Tenei matou?
Entsendest du Blitze, daß sie hinfahren und zu dir sagen: Hier sind wir?
36 Na wai i whakanoho nga whakaaro nunui ki nga wahi o roto? Na wai i homai nga mahara ki te ngakau?
Wer hat ins Wolkendunkel Weisheit gelegt oder wer verlieh dem Luftgebilde Verstand?
37 Ko wai te mea whakaaro nui hei tatau i nga kapua? Ko wai hei tahoro i nga ipu o te rangi?
Wer zählt die Wolken mit Weisheit ab, und die Krüge des Himmels - wer legt sie um,
38 Ina ka papatupu te puehu ano he mea whakarewa, a ka piri nga pokuru ki a ratou ano?
wenn das Erdreich zu Gußwerk zusammenfließt, und die Schollen aneinander kleben?
39 Mau ranei e hopu he kai ma te raiona? Mau e nui ai he oranga mo nga kuao raiona,
Erjagst du für die Löwin Beute und stillst du die Gier der jungen Löwen,
40 Ina tapapa iho ratou i o ratou nohoanga, ina noho i te piringa whanga ai?
wenn sie sich in den Lagerstätten ducken, im Dickicht auf der Lauer liegen?
41 Na wai i rite ai tana kai ma te raweni, ina tangi ana pi ki te Atua, ina kopikopiko ratou i te kore kai?
Wer bereitet dem Raben seine Zehrung, wenn seine Jungen zu Gott schreien, umherirren ohne Nahrung?

< Hopa 38 >