Hopa 37

1 Na konei ano wiri ana toku ngakau, maunu atu ana i tona wahi.

Igenis, ezért remeg szívem s felszökken helyéből.

2 Ata whakarangona tona reo e papa ana, te pakutanga hoki e puta mai ana i tona mangai.

Hallva halljátok hangja háborgását s a morajt, mely szájából kél;

3 E whakatikaia atu ana e ia ki nga wahi katoa i raro i te rangi, ko tona uira hoki ki nga pito o te whenua.

az egész ég alatt van terjedése és fénye a föld szélein.

4 I muri iho ko te reo e hamama ana; papa ana te whatitiri o te reo o tona nui; e kore ano era a tauhikuhiku ina rangona tona reo.

Utána ordít a hang: dörög fenséges hangján, s nem tartja vissza, midőn hallatszik hangja.

5 Ko ta te Atua whatitiri he reo whakamiharo; nui atu ana mahi, e kore hoki e mohiotia.

Csodásan dörög Isten a hangján, nagyokat tesz, s nem ismerjük meg.

6 E ki ana hoki ia ki te hukarere, Hei runga koe i te whenua; ki te ua punehunehu ano hoki, raua ko te ua ta o tona kaha;

Mert a hónak mondja: szállj a földre, meg a hulló esőnek, hatalmasan hulló esőjének

7 Hiritia ake e ia te ringa o nga tangata katoa; kia mohio ai nga tangata katoa nana nei i hanga ki tana mahi.

Minden ember kezét lepecsételi, hogy megismerje alkotását minden halandó.

8 Haere ana nga kirehe ki nga piringa, noho ana i o ratou nohoanga.

S bemegy a vad a leshelyre, és tanyáiban lakozik.

9 Puta mai ana te tupuhi i te whare o te tonga: te matao hoki i te hauraro.

A kamarából szélvész jő és a szóró szelektől a hideg.

10 Na te manawa o te Atua i homai te huka: a kuiti iho te whanuitanga o nga wai.

Isten leheletétől jég keletkezik s a vizek tágassága szilárddá lesz.

11 Ae ra, e utaina ana e ia te kapua matotoru ki te houku; tohatohaina ana e ia te kohu o tana uira:

Nedvességgel meg is terheli a felleget, szétterjeszti fényének felhőjét.

12 E whakakopikopikoa ana ano a tawhio noa, he mea hoki na ona whakaaro: hei mea i nga mea katoa e whakahaua atu ana e ia ki te mata o te ao:

S az körökben egyre forog, kormányzása által, cselekvésök szerint, bár mire rendeli őket a földkerekség színén;

13 E whakaputaina ana e ia hei whiu, hei mea ranei mo tona whenua, hei atawhai ranei.

hol ostorul, ha földjének javára van, hol szeretetre nyújtja.

14 Kia whai taringa mai ki tenei, e Hopa: tu marie, ka whakaaro ki nga mea whakamiharo a te Atua.

Figyelj erre, Jób, állj meg és vedd észre Isten csodáit!

15 E mohio ana ranei koe ki ta te Atua whakahautanga ki a ratou i tana, i puta ai te marama o tana kapua?

Tudsz-e róla, midőn Isten ügyel rájuk, s tündökölteti felhőjének fényét?

16 E mohio ana ranei koe ki nga paunatanga o nga kapua, ki nga mahi whakamiharo a te tino o te matauranga?

Tudsz-e a fellegnek lengéséről, a tökéletes tudásúnak csodáiról?

17 Ki ou kakahu nei ka mahana, ina whakamarietia e ia te whenua ki te hau tonga?

Te, kinek melegek a ruhái, midőn a földet pihenteti a déli szél által.

18 Ka taea ranei e koe te whakatakoto ngatahi me ia te rangi hei papatupu, ano he whakaata whakarewa?

Vele boltozod a mennyeket, melyek erősek, mint a szilárd tükör?

19 Whakaaturia mai ki a matou ta matou e korero ai ki a ia; e kore hoki e tika i te pouri ta matou whakatakoto o te korero.

Tudasd velünk, mit mondjunk neki! Mit sem hozhatunk fel a sötétség miatt.

20 E korerotia ranei ki a ia kei te mea ahau ki te korero? Kia hiahia ranei te tangata kia horomia ia?

Jelentetik-e neki, hogy beszélek, avagy szólt-e ember, hogy elpusztíttassék?

21 Na inaianei e kore nga tangata e kite ana i te marama e wheriko mai nei i te rangi: otiia ka tika atu te hau, ka whakawateatia ratou.

Most ugyan nem látni a fényt, mely ragyogó a mennyekben; de a szél átvonul s megtisztítja azokat.

22 E ahu mai ana i te hauraro te aho ano he koura; kei te Atua te kororia whakawehi.

Észak felől arany jön, Isten mellett félelmes fenség.

23 Ko te Kaha Rawa, e kore ia e taea te whakataki e tatou; hira rawa tona kaha; a e kore ia e tukino i tana whakarite whakawa, i te nui o te tika.

A Mindenhatót, nem érjük őt fel, a nagy erejűt, de a jogot és teljes igazságot nem sérti meg.

24 Koia ka wehi nga tangata i a ia: e kore ia e whai whakaaro ki te hunga ngakau mohio.

Azért félik őt az emberek, nem nézi ő mind a bölcsszívűeket.