< Hopa 33 >

1 Tena ra, whakarongo, e Hopa, ki aku korero, kia whai taringa ki aku kupu katoa.
Audi igitur Iob eloquia mea, et omnes sermones meos ausculta.
2 Nana, kua puaki nei toku mangai, kei te korero toku arero i roto i toku mangai.
Ecce aperui os meum, loquatur lingua mea in faucibus meis.
3 Ma aku kupu e whakapuaki te tika o toku ngakau; ka korero pono oku ngutu i ta ratou e matau ana.
Simplici corde meo sermones mei, et sententiam puram labia mea loquentur.
4 He mea hanga ahau na te Wairua o te Atua, a na te manawa o te Kaha Rawa ahau i whai ora ai.
Spiritus Dei fecit me, et spiraculum Omnipotentis vivificavit me.
5 Ki te taea e koe, whakahokia mai e koe he kupu ki ahau; whakatikaia au korero ki toku aroaro, e tu ki runga.
Si potes, responde mihi, et adversus faciem meam consiste.
6 Nana, ko toku anga ki te Atua he pena hoki i tau; he mea hanga nei ano hoki ahau ki te paru.
Ecce, et me sicut et te fecit Deus, et de eodem luto ego quoque formatus sum.
7 Nana, e kore te wehi ki ahau e whakawehi i a koe; e kore ano hoki toku ringa e taimaha iho ki a koe.
Verumtamen miraculum meum non te terreat, et eloquentia mea non sit tibi gravis.
8 He pono kua hakiri oku taringa ki au kupu, a kua rongo atu ahau i te reo o au kupu, e mea ana,
Dixisti ergo in auribus meis, et vocem verborum tuorum audivi:
9 He ma ahau, kahore oku he; he harakore ahau, kahore hoki he kino i roto i ahau:
Mundus sum ego, et absque delicto: immaculatus, et non est iniquitas in me.
10 Na e rapu ana ia i te take riri ki ahau, e kiia ana ahau e ia he hoariri nona;
Quia querelas in me reperit, ideo arbitratus est me inimicum sibi.
11 E karapitia ana e ia oku waewae ki te rakau, e ata titiro ana ia ki oku hikoinga katoa.
Posuit in nervo pedes meos, custodivit omnes semitas meas.
12 Nana, maku e whawhati tau kupu, ehara tenei mea au i te mea tika; nui atu hoki te Atua i te tangata.
Hoc est ergo, in quo non es iustificatus: respondebo tibi, quia maior sit Deus homine.
13 He aha koe i totohe ai ki a ia? E kore hoki e korerotia e ia te tikanga o tetahi o ana mea.
Adversus eum contendis quod non ad omnia verba responderit tibi?
14 Kotahi hoki, ae ra, e rua korerotanga a te Atua, otiia kahore e maharatia e te tangata.
Semel loquitur Deus, et secundo idipsum non repetit.
15 I te moe, i te putanga moemoea mai o te po, ina au iho te moe o te tangata, i nga moenga i runga i te takotoranga;
Per somnium in visione nocturna, quando irruit sopor super homines, et dormiunt in lectulo:
16 Ko reira ia whakapuare ai i nga taringa o nga tangata, hiri ai hoki i te ako mo ratou;
Tunc aperit aures virorum, et erudiens eos instruit disciplina,
17 Kia whakanekehia ai te tangata i tana whakaaro, kia hipokina ai hoki te whakapehapeha o te tangata;
Ut avertat hominem ab his, quae facit, et liberet eum de superbia:
18 E puritia ana e ia tona wairua kei tae ki te rua, tona ora kei riro i te hoari.
Eruens animam eius a corruptione: et vitam illius, ut non transeat in gladium.
19 E whiua ana hoki ia ki te mamae i runga i tona moenga, ki te ngau tonu hoki o ona wheua;
Increpat quoque per dolorem in lectulo, et omnia ossa eius marcescere facit.
20 A whakarihariha ana tona ora ki te taro, tona wairua ki te kai whakaminamina.
Abominabilis ei fit in vita sua panis, et animae illius cibus ante desiderabilis.
21 E honia ana ona kiko, a kore noa e kitea; a purero mai ana ona wheua kihai nei i kitea i mua.
Tabescet caro eius, et ossa, quae tecta fuerant, nudabuntur.
22 Heoi e whakatata ana tona wairua ki te rua, tona ora ki nga kaiwhakamate.
Appropinquavit corruptioni anima eius, et vita illius mortiferis.
23 Ki te mea he karere tera kei a ia, he kaiwhakaatu tikanga tetahi i roto i te mano, hei whakaatu i tona tika ki te tangata:
Si fuerit pro eo Angelus loquens, unus de millibus, ut annunciet hominis aequitatem:
24 Na ka tohu tera i a ia, a ka mea, Whakaorangia ia kei heke ki te rua, kua kitea hoki e ahau he utu.
Miserebitur eius, et dicet: Libera eum, ut non descendat in corruptionem: inveni in quo ei propitier.
25 Ko tona kiri ka ngawari atu i to te tamaiti; ka hoki iho ia ki nga ra o tona tamarikitanga:
Consumpta est caro eius a suppliciis, revertatur ad dies adolescentiae suae.
26 Ka inoi ia ki te Atua, a ka manako tera ki a ia; heoi ka kite ia i tona mata i runga i te koa: a ka utua e ia te tika o te tangata.
Deprecabitur Deum, et placabilis ei erit: et videbit faciem eius in iubilo, et reddet homini iustitiam suam.
27 E waiata ana ia i te aroaro o nga tangata, e mea ana, Kua hara ahau, whakaparoritia ake e ahau te tika, a kahore he pai ki ahau:
Respiciet homines, et dicet: Peccavi, et vere deliqui, et, ut eram dignus, non recepi.
28 Kua whakaorangia e ia toku wairua kei riro ki te rua, a e kite toku wairua i te marama.
Liberavit animam suam ne pergeret in interitum, sed vivens lucem videret.
29 Nana, e meatia ana enei mea katoa e te Atua, e tuaruatia ana, ae, e tuatorutia ana, ki te tangata,
Ecce, haec omnia operatur Deus tribus vicibus per singulos.
30 Hei whakahoki mai i tona wairua i roto i te rua, kia whakamaramatia ai ki te marama o te ora.
Ut revocet animas eorum a corruptione, et illuminet luce viventium.
31 Kia whai whakaaro mai, e Hopa, whakarongo mai ki ahau: kati tau, a ka korero ahau.
Attende Iob, et audi me: et tace, dum ego loquor.
32 Ki te mea he kupu tau, utua mai taku: korero, ko taku hoki i pai ai kia whakatikaia tau.
Si autem habes quod loquaris, responde mihi, loquere: volo enim, te apparere iustum.
33 Ki te kahore, whakarongo ki ahau: noho puku koe, a maku koe e whakaako ki te whakaaro nui.
Quod si non habes, audi me: tace, et docebo te sapientiam.

< Hopa 33 >