< Hopa 28 >

1 He rua hoki to te hiriwa e puta mai ai, he wahi ano to te koura e whakarewaina ai.
Ciertamente la plata tiene su oculto nacimiento, y el oro lugar de donde lo sacan.
2 He mea tango mai te rino no roto i te whenua; no te kamaka te parahi, he mea whakarewa.
El hierro es tomado del polvo, y de la piedra es fundido el metal.
3 E whakatakotoria ana e te tangata he mutunga mai mo te pouri, e rapua ana e ia ki te tino tutukitanga atu nga kohatu o te pouri, o te atarangi o te mate.
A las tinieblas puso término, y a toda obra perfecta que él hizo puso piedra de oscuridad y de sombra de muerte.
4 E pakaruhia mai ana e ia he rua i ko ake o nga nohoanga tangata; kua wareware ratou i te waewae e haere ana; he tawhiti i te tangata to ratou tarenga, e piu atu ana, e piu ana mai.
Sale el río junto al morador; y las aguas sin pie, más altas que el hombre, se fueron.
5 Ko te whenua, e puta mai ana he taro i roto i a ia: a e hurihia ake ana a raro iho ano he ahi.
Tierra de la cual saldrá pan, y debajo de ella estará como convertida en fuego.
6 Hei wahi mo nga hapira ona kohatu, he puehu koura ano tona.
Lugar que sus piedras serán zafiros, y tendrá polvos de oro.
7 He ara tena kahore i mohiotia e te manu, kiano i kitea e te kanohi o te whatura.
Senda que nunca la conoció ave, ni ojo de buitre la vio.
8 Kahore nga kirehe whakahi kia takahi i taua ara kahore hoki a reira kia haerea e te raiona tutu.
Nunca la pisaron animales fieros, ni pasó por ella león.
9 E pa atu ana tona ringa ki te kiripaka; hurihia ake e ia nga take o nga maunga.
En el pedernal puso su mano, y trastornó los montes de raíz.
10 E tapahia ana e ia he awa i roto i nga kamaka, a e kite ana tona kanohi i nga mea utu nui katoa.
De los peñascos cortó ríos, y todo lo precioso vio su ojo.
11 E herea ana e ia nga awa kei maturuturu; e whakaputa mai ana hoki i nga mea ngaro ki te marama.
Los ríos detuvo en su nacimiento, y lo escondido hizo salir a luz.
12 E kitea ia ki hea te whakaaro nui? kei hea hoki te wahi o te mohio?
¿Mas la sabiduría, donde se hallará? ¿y el lugar de la prudencia, donde está?
13 E kore te tangata e mohio ki tona utu, e kore ano taua hanga e kitea ki te whenua o te ora.
Nunca el hombre supo su valor, ni se halla en la tierra de los vivientes.
14 E ki ake ana te rire, Kahore i ahau; e ki mai ana hoki te moana, Kahore i ahau.
El abismo dice: No está en mí: y la mar dijo: Ni conmigo.
15 E kore e hokona ki te koura, e kore ano hoki e taea te pauna te hiriwa hei utu mona.
No se dará por oro, ni su precio será a peso de plata.
16 E kore e taea te whakarite ki te koura o Opira, ki te onika utu nui, ki te hapira.
No es apreciada con oro de Ofir, ni con ónix precioso, ni con zafiro.
17 E kore e rite te koura, te kohatu piata ki a ia: e kore e hokona ki nga oko koura parakore.
El oro no se le igualará, ni el diamante; ni se trocará por vaso de oro fino.
18 E kore e whakahuatia te kaoa, nga peara ranei; hira ake hoki te utu o te whakaaro nui i to te rupi.
De coral, ni de gabis, no se hará mención: la sabiduría es mejor que piedras preciosas.
19 E kore te topaha o Etiopia e rite ki a ia, e kore e tau te koura parakore hei utu.
No se igualará con ella esmeralda de Etiopía: no se podrá apreciar con oro fino.
20 Ka haere mai ra i hea te whakaaro nui? Kei hea te wahi o te matau?
¿De dónde, pues, vendrá la sabiduría? ¿y dónde está el lugar de la inteligencia?
21 He mea huna atu na hoki i nga kanohi o nga mea ora katoa, ngaro rawa i nga manu o te rangi.
Pues es encubierta a los ojos de todo viviente, y a toda ave del cielo es oculta.
22 E ki ake ana te whakangaromanga raua ko te mate, i hakiri o maua taringa ki tona rongo.
La perdición y la muerte dijeron: Su fama hemos escuchado con nuestros oídos.
23 E mohio ana te Atua ki tona ara, kua kite ano ia i tona wahi.
Dios entendió su camino, y él solo conoció su lugar.
24 E titiro ana hoki ia ki nga pito o te whenua, e kite ana ia i nga mea i raro i te rangi, a puta noa;
Porque él mira hasta los fines de la tierra, y ve debajo de todo el cielo:
25 E mea ana i te whakataimaha mo te hau; ae, e mehua ana ia i nga wai ki te mehua.
Haciendo peso al viento, y poniendo las aguas por medida.
26 I a ia e whakatakoto ana i te tikanga mo te ua, i te huarahi mo te uira o te whatitiri,
Cuando él hizo ley a la lluvia, y camino al relámpago de los truenos:
27 Ka kitea e ia i reira, a whakapuakina mai ana; i whakaukia e ia, a ata rapua ana e ia.
Entonces la vio él, y la manifestó; la preparó, y también la inquirió.
28 A ka mea ia ki te tangata, Na, ko te wehi ki te Ariki, ko te whakaaro nui tena; a ko te mawehe atu i te kino, koia te matauranga.
Y dijo al hombre: He aquí, que el temor del Señor es la sabiduría; y la inteligencia el apartarse del mal.

< Hopa 28 >