< Hopa 28 >

1 He rua hoki to te hiriwa e puta mai ai, he wahi ano to te koura e whakarewaina ai.
Certamente há minas para a prata, e o ouro lugar onde o derretem.
2 He mea tango mai te rino no roto i te whenua; no te kamaka te parahi, he mea whakarewa.
O ferro é tirado do solo, e da pedra se funde o cobre.
3 E whakatakotoria ana e te tangata he mutunga mai mo te pouri, e rapua ana e ia ki te tino tutukitanga atu nga kohatu o te pouri, o te atarangi o te mate.
O [homem] põe fim às trevas, e investiga em toda extremidade, as pedras que estão na escuridão e nas mais sombrias trevas.
4 E pakaruhia mai ana e ia he rua i ko ake o nga nohoanga tangata; kua wareware ratou i te waewae e haere ana; he tawhiti i te tangata to ratou tarenga, e piu atu ana, e piu ana mai.
Abre um poço onde não há morador, lugares esquecidos por quem passa a pé; pendurados longe da humanidade, vão de um lado para o outro.
5 Ko te whenua, e puta mai ana he taro i roto i a ia: a e hurihia ake ana a raro iho ano he ahi.
Da terra o pão procede, e por debaixo ela é transformada como que pelo fogo.
6 Hei wahi mo nga hapira ona kohatu, he puehu koura ano tona.
Suas pedras são o lugar da safira, e contém pó de ouro.
7 He ara tena kahore i mohiotia e te manu, kiano i kitea e te kanohi o te whatura.
A ave de rapina não conhece essa vereda; os olhos do falcão não a viram.
8 Kahore nga kirehe whakahi kia takahi i taua ara kahore hoki a reira kia haerea e te raiona tutu.
Os filhotes de animais ferozes nunca a pisaram, nem o feroz leão passou por ela.
9 E pa atu ana tona ringa ki te kiripaka; hurihia ake e ia nga take o nga maunga.
[O homem] põe sua mão no rochedo, e revolve os montes desde a raiz.
10 E tapahia ana e ia he awa i roto i nga kamaka, a e kite ana tona kanohi i nga mea utu nui katoa.
Cortou canais pelas rochas, e seus olhos veem tudo o que é precioso.
11 E herea ana e ia nga awa kei maturuturu; e whakaputa mai ana hoki i nga mea ngaro ki te marama.
Ele tapa os rios desde suas nascentes, e faz o oculto sair para a luz.
12 E kitea ia ki hea te whakaaro nui? kei hea hoki te wahi o te mohio?
Porém onde se achará a sabedoria? E onde está o lugar da inteligência?
13 E kore te tangata e mohio ki tona utu, e kore ano taua hanga e kitea ki te whenua o te ora.
O ser humano não conhece o valor dela, nem ela é achada na terra dos viventes.
14 E ki ake ana te rire, Kahore i ahau; e ki mai ana hoki te moana, Kahore i ahau.
O abismo diz: Não está em mim; E o mar diz: Nem comigo.
15 E kore e hokona ki te koura, e kore ano hoki e taea te pauna te hiriwa hei utu mona.
Nem por ouro fino se pode comprar, nem se pesar em troca de prata.
16 E kore e taea te whakarite ki te koura o Opira, ki te onika utu nui, ki te hapira.
Não pode ser avaliada com ouro de Ofir, nem com ônix precioso, nem com safira.
17 E kore e rite te koura, te kohatu piata ki a ia: e kore e hokona ki nga oko koura parakore.
Não se pode comparar com ela o ouro, nem o cristal; nem se pode trocar por joia de ouro fino.
18 E kore e whakahuatia te kaoa, nga peara ranei; hira ake hoki te utu o te whakaaro nui i to te rupi.
De coral nem de quartzo não se fará menção; porque o preço da sabedoria é melhor que o de rubis.
19 E kore te topaha o Etiopia e rite ki a ia, e kore e tau te koura parakore hei utu.
O topázio de Cuxe não se pode comparar com ela; nem pode ser avaliada com o puro ouro fino.
20 Ka haere mai ra i hea te whakaaro nui? Kei hea te wahi o te matau?
De onde, pois, vem a sabedoria? E onde está o lugar da inteligência?
21 He mea huna atu na hoki i nga kanohi o nga mea ora katoa, ngaro rawa i nga manu o te rangi.
Porque encoberta está aos olhos de todo vivente, e é oculta a toda ave do céu.
22 E ki ake ana te whakangaromanga raua ko te mate, i hakiri o maua taringa ki tona rongo.
O perdição e a morte dizem: Com nossos ouvidos ouvimos sua fama.
23 E mohio ana te Atua ki tona ara, kua kite ano ia i tona wahi.
Deus entende o caminho dela, e ele conhece seu lugar.
24 E titiro ana hoki ia ki nga pito o te whenua, e kite ana ia i nga mea i raro i te rangi, a puta noa;
Porque ele enxerga até os confins da terra, e vê tudo [o que há] debaixo de céus.
25 E mea ana i te whakataimaha mo te hau; ae, e mehua ana ia i nga wai ki te mehua.
Quando ele deu peso ao vento, e estabeleceu medida para as águas;
26 I a ia e whakatakoto ana i te tikanga mo te ua, i te huarahi mo te uira o te whatitiri,
Quando ele fez lei para a chuva, e caminho para o relâmpago dos trovões,
27 Ka kitea e ia i reira, a whakapuakina mai ana; i whakaukia e ia, a ata rapua ana e ia.
Então ele a viu, e relatou; preparou-a, e também a examinou.
28 A ka mea ia ki te tangata, Na, ko te wehi ki te Ariki, ko te whakaaro nui tena; a ko te mawehe atu i te kino, koia te matauranga.
E disse ao homem: Eis que o temor ao Senhor é a sabedoria, e o desviar-se do mal [é] a inteligência.

< Hopa 28 >