< Hopa 21 >

1 Ano ra ko Hopa; i mea ia,
Replicó Job y dijo:
2 Ata whakarongo mai ki taku kupu, a hei tenei he kupu whakamarie mai ma koutou.
“Escuchad bien mis palabras. Que me deis, a lo menos, este consuelo.
3 Tukua ahau, a ka korero hoki ahau; a ka mutu aku korero, haere tonu ta koutou tawai.
Toleradme, para que pueda hablar; y cuando haya hablado, podréis burlaros.
4 Ahau nei, ki te tangata koia taku amuamu? A he aha ahau te manawanui ai?
¿Por ventura me quejo de un hombre? ¿Cómo no ha de impacientarse mi espíritu?
5 Titiro mai ki ahau, miharo ai; kopania atu te ringa ki te mangai.
Miradme y espantaos, y poned la mano sobre la boca.
6 Mahara kau ahau, ka wehi, mau pu te wehi o oku kikokiko.
Yo, de solo pensarlo, tiemblo, y se apodera de mí un escalofrío.
7 He aha te hunga kino i ora ai, i koroheke ai, ae, i marohirohi ai to ratou kaha?
¿Cómo es que viven los inicuos, alcanzan muchos años y gran fuerza?
8 Pumau tonu o ratou uri ki to ratou taha ki to ratou aroaro, a ko a ratou whanau kei ta ratou tirohanga atu.
Sus hijos viven en su presencia, y sus vástagos ante sus ojos.
9 O ratou whare kei runga i te rangimarie, kahore he wehi, kahore hoki a te Atua patu ki a ratou.
Sus casas están en paz, sin temer nada, y la vara de Dios no los alcanza.
10 E kaha ana tana puru ki te ekeeke, kahore hoki e he; ka whanau tana kau, kahore hoki he whakatahe.
Sus toros son siempre fecundos, sus vacas paren y no abortan.
11 E tukua mai ana e ratou a ratou kohungahunga ano he kahui hipi, e pekepeke ana a ratou tamariki.
Como manadas de ovejas salen sus pequeñuelos, y sus niños saltan (de gozo).
12 He hunga hapai ratou i te timipera, i te hapa, e koa ana ki te tangi o te okana.
Bailan al son de la pandereta y de la cítara, y se regocijan al son de la flauta.
13 O ratou ra pau tonu i runga i te ahuareka, kitea rawatia ake kua heke ki te po. (Sheol h7585)
Pasan en delicias sus días, y sin darse cuenta bajan al sepulcro. (Sheol h7585)
14 Koia ratou i mea ai ki te Atua, Mawehe atu i a matou; kahore hoki o matou hiahia kia matau ki ou ara.
Y, sin embargo, estos dicen a Dios: «Retírate de nosotros, no nos gusta conocer tus caminos.
15 He aha ra te Runga Rawa e mahi ai matou ki a ia? He aha hoki te rawa ki a matou ki te inoi ki a ia?
¿Qué es el Todopoderoso para que le sirvamos? ¿Qué ganaremos rogándole?»
16 Nana, kahore he pai mo ratou i o ratou ringa ake: matara atu i ahau te whakaaro o te hunga kino.
¿No está su fortuna en sus manos? ¡Lejos de mí el consejo de los impíos!
17 Pehea te maha o nga matenga o te rama a te hunga kino? O nga panga mai ano hoki o to ratou aitua ki a ratou? O te tuwhanga mai a te Atua i nga mamae i a ia e riri ana?
Pues ¡cuántas veces se apaga la lámpara de los malvados, y viene sobre ellos su destrucción! ¡Y cuántas veces (Dios) en su ira les asigna dolores!
18 E rite ai ratou ki te kakau witi i mua i te hau, ki te papapa e kahakina atu ana e te paroro?
Son como hojarasca llevada por el viento, como tamo que arrebata un torbellino.
19 E mea ana koutou, E rongoatia ana e te Atua tona kino hei mea mo ana tamariki. Mana e utu tera ki a ia tonu, kia mohio ai ia.
(Dicen) que Dios guarda para los hijos la iniquidad del (padre). ¡Que le castigue a él, para que sepa!
20 Tukua kia kite ona ake kanohi i tona hunanga, a tukua ia kia inu i te riri o te Kaha Rawa.
¡Vean sus propios ojos su ruina, y beba él mismo la ira del Omnipotente!
21 He aha hoki tana manako ki tona whare i muri i a ia? ka poroa hoki ona marama i waenga?
Pues ¿qué interés puede tener él por el futuro de su casa, cuando se le cortare el número de sus meses?
22 E whakaako ianei tetahi i te Atua ki te matauranga? Ko te kaiwhakawa hoki ia mo te hunga whakakake.
¿Es acaso a Dios, a quien se puede enseñar sabiduría, siendo Él quien juzga a los grandes?
23 Tenei tangata, mate iho ia, pakari rawa ano hoki ona kaha, ata takoto ana ana mea katoa, kahore hoki he raruraru.
Uno muere en su pleno vigor, enteramente feliz y tranquilo,
24 Ki tonu ona u i te waiu, a e makuku ana ona wheua i te hinu.
cubiertas sus entrañas de grosura, bien empapada la médula de sus huesos;
25 Mate iho hoki tera tangata, kawa tonu tona wairua, kahore hoki he pai hei kai mana.
y; otro muere en amargura de alma, sin haber gozado de los bienes.
26 Ka takoto ngatahi raua ki te puehu, a ko te iro hei hipoki mo raua.
Pero yacen en el polvo de modo igual, y los cubren los gusanos.
27 Nana, e mohio ana ahau ki o koutou whakaaro, ki ta koutou ngarahu nanakia ano hoki moku.
Ya conozco vuestros pensamientos, y los planes insidiosos que fraguáis contra mí.
28 E ki ana hoki koutou, Kei hea te whare o te rangatira? Kei hea hoki te teneti i noho ai te hunga kino?
Porque decís: «¿Dónde está la casa del opresor? ¿Qué se hizo de la tienda que habitaban los impíos?»
29 Kahore ianei koutou i ui ki te hunga e haere atu ana i te ara? Kahore ranei koutou i mohio ki a ratou tohu?
¿No habéis preguntado jamás a los que pasan por el camino? Por eso tampoco conocéis lo que os indican:
30 Kei te rongoa nei hoki te tangata kono mo te ra o te whakangaro; ka whakaputaina ratou i te ra o te riri.
que en el día de la perdición es salvado el impío, y que escapa en el día de la ira.
31 Ko wai e whakaatu i tona ara ki tona aroaro? Ko wai hoki hei hoatu i te utu mo tana mahi ki a ia?
¿Quién le echa en cara su conducta? y por lo que hizo ¿quién lo castiga?
32 Heoi ka kawea ia ki te urupa; kei te puranga he wahi mona.
Es llevado al sepulcro (con honor), y sobre su túmulo se vela.
33 Ka reka ki a ia nga pokuru o te awaawa, ka whai mai ano hoki nga tangata katoa i a ia; e kore nei hoki e taea te tatau te hunga i mua i a ia.
Leves le son los terrones del valle; y todos siguen en pos de él, así como no tienen número los que van delante de él.
34 He pehea ra ta koutou whakamarie tinihanga i ahau, e toe na hoki te he i roto i a koutou kupu e whakahoki mai na?
¿Cómo pues me consoláis con vanas palabras si vuestras respuestas no son más que perfidia?”

< Hopa 21 >