Hopa 18
1 Ano ra ko Pirirara Huhi; i mea ia,
Sitten suuhilainen Bildad lausui ja sanoi:
2 Kia pehea te roa o ta koutou whakatakoto mahanga mo nga kupu? Kia whai mahara mai, muri iho ka korero matou.
"Kuinka kauan te asetatte sanoille ansoja? Tulkaa järkiinne, sitten puhelemme.
3 He aha matou i kiia ai he kararehe, i waiho ai hei mea poke ki ta koutou titiro mai?
Miksi meitä pidetään elukkain veroisina, olemmeko teidän silmissänne tylsät?
4 Haea iho koe e koe ano, i a koe e riri ana. Mau koia ka mahue ai te whenua, ka nekehia ai te toka i tona wahi?
Sinä, joka raivossasi raatelet itseäsi-sinunko tähtesi jätettäisiin maa autioksi ja kallio siirtyisi sijaltansa?
5 E pirau ano hoki te rama a te hunga kino, a e kore te mura o tana ahi e marama.
Ei, jumalattomain valo sammuu, eikä hänen tulensa liekki loista.
6 Ka pouri te marama i roto i tona teneti, ka pirau ano hoki tana rama i runga i a ia.
Valo pimenee hänen majassansa, ja hänen lamppunsa sammuu hänen päänsä päältä.
7 Ka whakakikitia nga takahanga o tona kaha, ka kokiritia iho ano ia ki raro e tona whakaaro ake.
Hänen väkevät askeleensa supistuvat ahtaalle, ja hänen oma neuvonsa kaataa hänet maahan.
8 No te mea ka maka ia e ona waewae ake ki te kupenga, ka haere hoki ia i runga i te reti.
Sillä hänen omat jalkansa vievät hänet verkkoon, hän käyskentelee katetun pyyntihaudan päällä.
9 Ka mau tona rekereke i te tawhiti, a ka hopukia ia e te mahanga.
Paula tarttuu hänen kantapäähänsä, ansa käy häneen kiinni;
10 Kei te huna ki te whenua te aho mona, te rore hoki mona ki te huarahi.
hänelle on maahan kätketty pyydys, polulle häntä varten silmukka.
11 He whakamataku i nga taha katoa hei mea i a ia kia wehi, hei aruaru hoki i a ia i ona hikitanga rekereke.
Kauhut peljättävät häntä kaikkialta ja ajavat häntä kintereillä kiitäen.
12 Ko tona kaha ka hemo i te kai, a kei te whanga tonu te aitua ki tona tatunga.
Nälkäiseksi käy hänen vaivansa, ja turmio vartoo hänen kaatumistaan.
13 Ka pau i tera nga wahi o tona tinana, ae, ka pau ona wahi i te matamua o te mate.
Hänen ruumiinsa jäseniä kalvaa, hänen jäseniänsä kalvaa kuoleman esikoinen.
14 Ka hutia atu ia i roto i tona teneti, i whakamanawa ai ia, a ka kawea atu ia ki te kingi o nga whakamataku.
Hänet temmataan pois majastansa, turvastansa; hänet pannaan astumaan kauhujen kuninkaan tykö.
15 Na ka noho ki tona teneti te mea ehara nei i a ia: a ka ruia iho te whanariki ki runga ki tona kainga.
Hänen majassansa asuu outoja, hänen asuinpaikallensa sirotetaan tulikiveä.
16 Ka maroke ake ona pakiaka i raro, a i runga ka tapahia atu tona manga.
Alhaalta kuivuvat hänen juurensa, ylhäältä kuihtuvat hänen oksansa.
17 Ka ngaro atu te maharatanga ki a ia i runga i te whenua; e kore ano ia e whai ingoa i te huanui.
Hänen muistonsa katoaa maasta, eikä hänen nimeänsä kadulla mainita.
18 Ka peia atu ano ia i roto i te marama ki te pouri, ka atiatia atu hoki i te ao.
Hänet sysätään valosta pimeyteen ja karkoitetaan maan piiristä.
19 E kore ia e whai tama, e whai tama ranei a te tama, i roto i tona iwi, he morehu ranei i te wahi i noho ai ia.
Ei sukua, ei jälkeläistä ole hänellä kansansa seassa, eikä ketään jää jäljelle hänen asuntoihinsa.
20 Miharo ana ki tona ra te hunga i muri i a ia, pera i te hunga i haere ra i mua, mau ana to ratou wehi.
Lännen asujat hämmästyvät hänen tuhopäiväänsä, idän asujat valtaa vavistus.
21 He pono ko nga nohoanga enei o te tangata kino, ko te wahi hoki tenei o te tangata kahore e mohio ki te Atua.
Näin käy väärintekijän huoneelle, näin sen asuinpaikalle, joka ei Jumalasta välitä."
