1 കൊരിന്ത്യർ 9
1 ൧ ഞാൻ സ്വതന്ത്രൻ അല്ലയോ? ഞാൻ അപ്പൊസ്തലൻ അല്ലയോ? നമ്മുടെ കർത്താവായ യേശുവിനെ ഞാൻ കണ്ടിട്ടില്ലയോ? കർത്താവിൽ ഞാൻ ചെയ്ത പ്രവൃത്തിയുടെ ഫലം നിങ്ങൾ അല്ലയോ?
ahaM kim ekaH prerito nAsmi? kimahaM svatantro nAsmi? asmAkaM prabhu ryIzuH khrISTaH kiM mayA nAdarzi? yUyamapi kiM prabhunA madIyazramaphalasvarUpA na bhavatha?
2 ൨ മറ്റുള്ളവർക്ക് ഞാൻ അപ്പൊസ്തലൻ അല്ലെങ്കിൽ നിങ്ങൾക്കെങ്കിലും ആകുന്നു; എന്തെന്നാൽ കർത്താവിൽ എന്റെ അപ്പൊസ്തലത്വത്തിന്റെ മുദ്ര നിങ്ങളല്ലോ.
anyalokAnAM kRte yadyapyahaM prerito na bhaveyaM tathAca yuSmatkRte prerito'smi yataH prabhunA mama preritatvapadasya mudrAsvarUpA yUyamevAdhve|
ye lokA mayi doSamAropayanti tAn prati mama pratyuttarametat|
bhojanapAnayoH kimasmAkaM kSamatA nAsti?
5 ൫ മറ്റ് അപ്പൊസ്തലന്മാരും, കർത്താവിന്റെ സഹോദരന്മാരും, കേഫാവും ചെയ്യുന്നതുപോലെ വിശ്വാസിനിയായ ഭാര്യയോടുകൂടെ സഞ്ചരിക്കുവാൻ ഞങ്ങൾക്ക് അധികാരമില്ലയോ?
anye preritAH prabho rbhrAtarau kaiphAzca yat kurvvanti tadvat kAJcit dharmmabhaginIM vyUhya tayA sArddhaM paryyaTituM vayaM kiM na zaknumaH?
sAMsArikazramasya parityAgAt kiM kevalamahaM barNabbAzca nivAritau?
7 ൭ സ്വന്ത ചെലവിന്മേൽ യുദ്ധസേവ ചെയ്യുന്നവൻ ആർ? മുന്തിരിത്തോട്ടം ഉണ്ടാക്കുകയും അതിന്റെ ഫലം തിന്നാതിരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവൻ ആർ? ആട്ടിൻകൂട്ടത്തെ മേയിക്കുകയും കൂട്ടത്തിന്റെ പാൽ കുടിക്കാതിരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവൻ ആർ?
nijadhanavyayena kaH saMgrAmaM karoti? ko vA drAkSAkSetraM kRtvA tatphalAni na bhuGkte? ko vA pazuvrajaM pAlayan tatpayo na pivati?
kimahaM kevalAM mAnuSikAM vAcaM vadAmi? vyavasthAyAM kimetAdRzaM vacanaM na vidyate?
9 ൯ “മെതിക്കുന്ന കാളയ്ക്ക് മുഖക്കൊട്ട കെട്ടരുത്” എന്ന് മോശെയുടെ ന്യായപ്രമാണത്തിൽ എഴുതിയിരിക്കുന്നുവല്ലോ; ദൈവം കാളയ്ക്ക് വേണ്ടിയോ ചിന്തിക്കുന്നത്?
mUsAvyavasthAgranthe likhitamAste, tvaM zasyamarddakavRSasyAsyaM na bhaMtsyasIti| IzvareNa balIvarddAnAmeva cintA kiM kriyate?
10 ൧൦ അല്ല, കേവലം നമുക്ക് വേണ്ടി പറയുന്നതോ? അതേ, ഉഴുന്നവൻ ആശയോടെ ഉഴുകയും, മെതിക്കുന്നവൻ കൊയ്ത്തുവീതം കിട്ടും എന്നുള്ള ആശയോടെ മെതിക്കുകയും വേണ്ടതാകയാൽ നമുക്ക് വേണ്ടി എഴുതിയിരിക്കുന്നതത്രെ.
kiM vA sarvvathAsmAkaM kRte tadvacanaM tenoktaM? asmAkameva kRte tallikhitaM| yaH kSetraM karSati tena pratyAzAyuktena karSTavyaM, yazca zasyAni marddayati tena lAbhapratyAzAyuktena mardditavyaM|
11 ൧൧ ഞങ്ങൾ ആത്മികമായത് നിങ്ങൾക്ക് വിതക്കുന്നു എങ്കിൽ നിങ്ങളുടെ ഭൗതികമായത് കൊയ്യുന്നത് വലിയ കാര്യമോ?
yuSmatkRte'smAbhiH pAratrikANi bIjAni ropitAni, ato yuSmAkamaihikaphalAnAM vayam aMzino bhaviSyAmaH kimetat mahat karmma?
12 ൧൨ മറ്റുള്ളവർക്ക് നിങ്ങളുടെമേൽ ഈ അധികാരം ഉണ്ടെങ്കിൽ ഞങ്ങൾക്ക് എത്ര അധികം? എങ്കിലും ഞങ്ങൾ ഈ അധികാരം പ്രയോഗിച്ചിട്ടില്ല; ക്രിസ്തുവിന്റെ സുവിശേഷത്തിന് യാതൊരു തടസ്സവും വരുത്താതിരിക്കുവാൻ സകലവും സഹിക്കുന്നു.
yuSmAsu yo'dhikArastasya bhAgino yadyanye bhaveyustarhyasmAbhistato'dhikaM kiM tasya bhAgibhi rna bhavitavyaM? adhikantu vayaM tenAdhikAreNa na vyavahRtavantaH kintu khrISTIyasusaMvAdasya ko'pi vyAghAto'smAbhiryanna jAyeta tadarthaM sarvvaM sahAmahe|
13 ൧൩ ദൈവാലയകർമ്മങ്ങൾ നടത്തുന്നവർ ദൈവാലയത്തിലെ ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നു എന്നും യാഗപീഠത്തിങ്കൽ ശുശ്രൂഷചെയ്യുന്നവർ യാഗപീഠത്തിലെ വഴിപാടുകളിൽ ഓഹരിക്കാർ ആകുന്നു എന്നും നിങ്ങൾ അറിയുന്നില്ലയോ?
aparaM ye pavitravastUnAM paricaryyAM kurvvanti te pavitravastuto bhakSyANi labhante, ye ca vedyAH paricaryyAM kurvvanti te vedisthavastUnAm aMzino bhavantyetad yUyaM kiM na vida?
tadvad ye susaMvAdaM ghoSayanti taiH susaMvAdena jIvitavyamiti prabhunAdiSTaM|
15 ൧൫ എങ്കിലും എനിക്ക് അർഹതപ്പെട്ടത് ഒന്നും ഞാൻ അവകാശപ്പെട്ടില്ല; ഇങ്ങനെ എനിക്ക് കിട്ടേണം എന്നുവച്ച് ഞാൻ ഇത് എഴുതുന്നതും അല്ല; എന്തെന്നാൽ ആരെങ്കിലും എന്റെ പ്രശംസ നഷ്ടപ്പെടുത്തുന്നതിനേക്കാൾ മരിക്കുന്നത് തന്നെ എനിക്ക് നല്ലത്.
ahameteSAM sarvveSAM kimapi nAzritavAn mAM prati tadanusArAt AcaritavyamityAzayenApi patramidaM mayA na likhyate yataH kenApi janena mama yazaso mudhAkaraNAt mama maraNaM varaM|
16 ൧൬ ഞാൻ സുവിശേഷം അറിയിക്കുന്നു എങ്കിൽ എനിക്ക് പ്രശംസിക്കുവാൻ ഒന്നുമില്ല. നിർബ്ബന്ധം എന്റെ മേൽ കിടക്കുന്നു. ഞാൻ സുവിശേഷം അറിയിക്കുന്നില്ല എങ്കിൽ എനിക്ക് അയ്യോ കഷ്ടം!
susaMvAdagheSaNAt mama yazo na jAyate yatastadghoSaNaM mamAvazyakaM yadyahaM susaMvAdaM na ghoSayeyaM tarhi mAM dhik|
17 ൧൭ ഞാൻ അത് മനഃപൂർവ്വം നടത്തുന്നു എങ്കിൽ എനിക്ക് പ്രതിഫലം ഉണ്ട്; മനഃപൂർവ്വമല്ലെങ്കിലും, ഉത്തരവാദിത്തം എന്നിൽ ഭരമേല്പിച്ചിരിക്കുന്നു.
icchukena tat kurvvatA mayA phalaM lapsyate kintvanicchuke'pi mayi tatkarmmaNo bhAro'rpito'sti|
18 ൧൮ എന്നാൽ എന്റെ പ്രതിഫലം എന്ത്? സുവിശേഷം അറിയിക്കുമ്പോൾ സുവിശേഷഘോഷണത്തിലുള്ള അധികാരം മുഴുവനും ഉപയോഗിക്കാതെ ഞാൻ സുവിശേഷഘോഷണം ചെലവുകൂടാതെ നടത്തുന്നത് തന്നെ.
etena mayA labhyaM phalaM kiM? susaMvAdena mama yo'dhikAra Aste taM yadabhadrabhAvena nAcareyaM tadarthaM susaMvAdaghoSaNasamaye tasya khrISTIyasusaMvAdasya nirvyayIkaraNameva mama phalaM|
19 ൧൯ ഇങ്ങനെ ഞാൻ കേവലം സ്വതന്ത്രൻ എങ്കിലും അധികംപേരെ നേടേണ്ടതിന് ഞാൻ എന്നെത്തന്നെ എല്ലാവർക്കും ദാസനാക്കി.
sarvveSAm anAyatto'haM yad bhUrizo lokAn pratipadye tadarthaM sarvveSAM dAsatvamaGgIkRtavAn|
20 ൨൦ യെഹൂദന്മാരെ നേടേണ്ടതിന് ഞാൻ യെഹൂദന്മാർക്ക് യെഹൂദനെപ്പോലെ ആയി; ന്യായപ്രമാണത്തിൻ കീഴുള്ളവരെ നേടേണ്ടതിന് ഞാൻ ന്യായപ്രമാണത്തിൻ കീഴുള്ളവൻ അല്ല എങ്കിലും ന്യായപ്രമാണത്തിൻ കീഴുള്ളവർക്ക് ന്യായപ്രമാണത്തിൻ കീഴുള്ളവനെപ്പോലെ ആയി.
yihUdIyAn yat pratipadye tadarthaM yihUdIyAnAM kRte yihUdIyaivAbhavaM| ye ca vyavasthAyattAstAn yat pratipadye tadarthaM vyavasthAnAyatto yo'haM so'haM vyavasthAyattAnAM kRte vyavasthAyattaivAbhavaM|
21 ൨൧ ദൈവത്തിന് ന്യായപ്രമാണമില്ലാത്തവൻ ആകാതെ ക്രിസ്തുവിന്റെ ന്യായപ്രമാണത്തിന്റെ കീഴുള്ളവനായിരിക്കെ, ന്യായപ്രമാണമില്ലാത്തവരെ നേടേണ്ടതിന് ഞാൻ ന്യായപ്രമാണമില്ലാത്തവർക്ക് ന്യായപ്രമാണമില്ലാത്തവനെപ്പോലെ ആയി.
ye cAlabdhavyavasthAstAn yat pratipadye tadartham Izvarasya sAkSAd alabdhavyavastho na bhUtvA khrISTena labdhavyavastho yo'haM so'ham alabdhavyavasthAnAM kRte'labdhavyavastha ivAbhavaM|
22 ൨൨ ബലഹീനന്മാരെ നേടേണ്ടതിന് ഞാൻ ബലഹീനർക്ക് ബലഹീനനായി; ഏതുവിധത്തിലും ചിലരെ രക്ഷിക്കേണ്ടതിന് ഞാൻ എല്ലാവർക്കും എല്ലാമായിത്തീർന്നു.
durbbalAn yat pratipadye tadarthamahaM durbbalAnAM kRte durbbalaivAbhavaM| itthaM kenApi prakAreNa katipayA lokA yanmayA paritrANaM prApnuyustadarthaM yo yAdRza AsIt tasya kRte 'haM tAdRzaivAbhavaM|
idRza AcAraH susaMvAdArthaM mayA kriyate yato'haM tasya phalAnAM sahabhAgI bhavitumicchAmi|
24 ൨൪ ഓട്ടക്കളത്തിൽ ഓടുന്നവർ എല്ലാവരും ഓടുന്നു എങ്കിലും ഒരുവനേ പ്രതിഫലം ലഭിക്കുകയുള്ളു എന്ന് അറിയുന്നില്ലയോ? നിങ്ങളും പ്രതിഫലം ലഭിക്കുവാനായി ഓടുവിൻ.
paNyalAbhArthaM ye dhAvanti dhAvatAM teSAM sarvveSAM kevala ekaH paNyaM labhate yuSmAbhiH kimetanna jJAyate? ato yUyaM yathA paNyaM lapsyadhve tathaiva dhAvata|
25 ൨൫ ഓട്ടത്തിൽ പങ്കെടുക്കുന്നവർ എല്ലാവരും സകലത്തിലും സ്വയം നിയന്ത്രണം പാലിക്കുന്നു. അത്, അവർ വാടുന്ന കിരീടം പ്രാപിക്കേണ്ടതിനും, നാമോ വാടാത്ത കിരീടത്തിനും വേണ്ടിത്തന്നെ.
mallA api sarvvabhoge parimitabhogino bhavanti te tu mlAnAM srajaM lipsante kintu vayam amlAnAM lipsAmahe|
26 ൨൬ ആകയാൽ ഞാൻ ലക്ഷ്യമില്ലാത്തവണ്ണമല്ല ഓടുന്നത്; വായുവിൽ കൈ ചുരുട്ടി ഇടിക്കുന്നതുപോലെയല്ല ഞാൻ മല്ലയുദ്ധം ചെയ്യുന്നത്.
tasmAd ahamapi dhAvAmi kintu lakSyamanuddizya dhAvAmi tannahi| ahaM mallaiva yudhyAmi ca kintu chAyAmAghAtayanniva yudhyAmi tannahi|
27 ൨൭ എന്നാൽ മറ്റുള്ളവരോട് പ്രസംഗിച്ചശേഷം ഞാൻ തന്നെ കൊള്ളരുതാത്തവനായി പോകാതിരിക്കേണ്ടതിന് എന്റെ ശരീരത്തെ നിയന്ത്രിച്ച് അടിമയാക്കുകയത്രേ ചെയ്യുന്നത്.
itarAn prati susaMvAdaM ghoSayitvAhaM yat svayamagrAhyo na bhavAmi tadarthaM deham Ahanmi vazIkurvve ca|
