Joba 6

1 Nanoiñe amy zao t’Iobe:

Respondens autem Iob, dixit:

2 Ee te linanja o ha’emberakoo, vaho natrao-fipoke am-balantsy ao o ha’ampohekoo!

Utinam appenderentur peccata mea, quibus iram merui: et calamitas, quam patior, in statera.

3 Fa ho nandikoatse ty lanja’ ze kila faseñe an-driak’ ao: Aa le nitsoretoke t’ie nivolañe.

Quasi arena maris hæc gravior appareret: unde et verba mea dolore sunt plena:

4 Fa amako ao o ana-pale’ i El-Sadaio; inome’ ty troko ty vore’e; miatreatre ahiko o harevendreveñan’ Añahareo.

Quia sagittæ Domini in me sunt, quarum indignatio ebibit spiritum meum, et terrores Domini militant contra me.

5 Mitreñe hao ty borìke ly t’ie amañ’ahetse, ke mirohake hao ty añombe ambone’ i hane’ey?

Numquid rugiet onager cum habuerit herbam? aut mugiet bos cum ante præsepe plenum steterit?

6 Ho kamaeñe tsy aman-tsira hao t’ie nàmoñe? mafiry hao ty tapotin’atoly?

Aut poterit comedi insulsum, quod non est sale conditum? aut potest aliquis gustare, quod gustatum affert mortem?

7 Ifoneñan-troko ty hitsopeke; hoe lintseñe t’ie siloke.

Quæ prius nolebat tangere anima mea, nunc præ angustia, cibi mei sunt.

8 Ehe te niazoko i halalikoy; te hatolon’Añahare i salalaekoy,

Quis det ut veniat petitio mea: et quod expecto, tribuat mihi Deus?

9 ee te ho non’ Añahare ty handemok’ ahiko, te ho hahà’e ty fità’e hañitoa’e ahy!

Et qui cœpit, ipse me conterat: solvat manum suam, et succidat me?

10 Zao ty ho nañohò ahiko; hahavontitirako tsy aman-tretrè ty fanaintaiñañe; te tsy niliereko ty nafè’ i Masiñey.

Et hæc mihi sit consolatio ut affligens me dolore, non parcat, nec contradicam sermonibus Sancti.

11 Aia ty haozarako te hitamà? Inoñe ty ho figadoñako, t’ie hahaliñe?

Quæ est enim fortitudo mea ut sustineam? aut quis finis meus, ut patienter agam?

12 Haozaram-bato hao ty hafatrarako? Torisike hao ty sandriko?

Nec fortitudo lapidum fortitudo mea, nec caro mea ænea est.

13 Hera tsy amako ty fañimbàñe ahiko, ke nasiotse amako ty famotsorañe?

Ecce, non est auxilium mihi in me, et necessarii quoque mei recesserunt a me.

14 Mañeva ho ferenaiñan-drañe’e ty mpisotry, ndra te napo’e ty fañeveñañe amy El-Sadai.

Qui tollit ab amico suo misericordiam, timorem Domini derelinquit.

15 Manao hakalitahan-torahañe amako o rañekoo, hoe saka misorotombake vaho mimosaoñe,

Fratres mei præterierunt me, sicut torrens qui raptim transit in convallibus.

16 ie angonkòña’ i ranon-kavandray, naho am-pietaham-panala.

Qui timent pruinam, irruet super eos nix.

17 Ie matrovoke le mianjiñe, ie faosa vaho mimiañe an-toe’e.

Tempore, quo fuerint dissipati, peribunt: et ut incaluerit, solventur de loco suo.

18 Miolakolak’ am-pañaveloañe iereo, mb’an-kakoahañe mb’eo vaho mimeatse.

Involutæ sunt semitæ gressuum eorum: ambulabunt in vacuum, et peribunt.

19 Nipaia’ o mpivovotse boak’ i Temào, nitamà’ o mpitavea’ i Sebào.

Considerate semitas Thema, itinera Saba, et expectate paulisper.

20 Nilonjetse t’ie nahatoky; nitangòke te nipok’eo.

Confusi sunt, quia speravi: venerunt quoque usque ad me, et pudore cooperti sunt.

21 Toe manahake zay nahareo henaneo; oni’ areo ty hekoheko le miriatsandriñe.

Nunc venistis: et modo videntes plagam meam timetis.

22 Nanao ty hoe vi’raho? Añendeso, ndra, Itambezo am-bokàñe amo vara’ areoo

Numquid dixi: Afferte mihi, et de substantia vestra donate mihi?

23 Ehe, ampipolitiro am-pitàn-drafelahy, ke: Jebaño am-pità’ o fanalolahio ty fiaiko?

Vel, Liberate me de manu hostis, et de manu robustorum eruite me?

24 Anaro raho, le hitsiñe; atoro ahy ty nandilarako.

Docete me, et ego tacebo: et siquid forte ignoravi, instruite me.

25 Toe mahasibeke ty saontsy to! Fe inoñe ty ho toiñe’ ty fifanoitoi’areo?

Quare detraxistis sermonibus veritatis, cum e vobis nullus sit qui possit arguere me?

26 Ke te o reha’oo ro vente’e vaho tioke avao ty lañonam-pamoe’ piaiñe?

Ad increpandum tantum eloquia concinnatis, et in ventum verba profertis.

27 Eka, ndra iambotraha’ areo ty bode-rae vaho haletake ty rañetse.

Super pupillum irruitis, et subvertere nitimini amicum vestrum.

28 Ehe henteo henaneo, hera mpandañitse añ’atrefa’ areo raho.

Verumtamen quod cœpistis explete: præbete aurem, et videte an mentiar.

29 Mibalintoàña, le ko mandilatse; Eka mifosera, fa vantañe o ahikoo.

Respondete obsecro absque contentione: et loquentes id quod iustum est, iudicate.

30 Manan-tahy hao ty lelako? Tsy apota’ ty lañilañiko hao ty hankàñe?

Et non invenietis in lingua mea iniquitatem, nec in faucibus meis stultitia personabit.