Salamo 49

1 Ho an’ ny mpiventy hira. Nataon’ ny Koraïta. Salamo. Mandrenesa izao, ry firenena rehetra; mihainoa, ry mponina rehetra amin’ izao tontolo izao:

Komail kainok kan karos rong o dedeki, komail toun sap karos,

2 Na ny ambany, na ny ambony, na ny manan-karena, na ny malahelo.

Ir karos, aramas o saupeidi, ir karos me kapwapwa o samama kan!

3 Ny vavako hiteny fahendrena; ary ny fieritreretan’ ny foko dia fahalalana.

Au ai pan kaparok duen lolekong, o mongiong i duen lamalam pung.

4 Hanongilana ny sofiko hihaino oha-teny aho, ary hanonona teny saro-pantarina ampiarahiko amin-dokanga.

I pan kapaike dong salong ai lepen masan, o i pan kasaleda me rir akan ni ngil en arp.

5 Nahoana no hatahotra amin’ ny andro fahoriana aho, nony manodidina ahy ny haratsian’ ny mpamingana ahy,

Da me i en masak ni ran apwal akan, ma me sapung kan kapil ia pena,

6 Dia izay matoky ny hareny, Sy mirehareha amin’ ny haben’ ny fananany?

Me kin kaporoporeki ar dipisou o suaiki ar kapwa toto?

7 Tsy misy mahavotra ny rahalahiny akory, na mahazo manome an’ Andriamanitra izay avony,

Pwe sota me kak dorela ri a, de tomeki i ren Kot,

8 (Fa sarotra avotra ny ainy ka tsy azo atao mandrakizay),

(Pwe meid apwal, en dorela ngen ar; a sota pan pwaida kokolata).

9 Mba ho velona mandrakizay izy, ka tsy ho latsaka ao amin’ ny lavaka.

Pwen maur potopot o sota kilang sousou o.

10 Fa hita fa maty ihany ny olon-kendry; ary ny adala sy ny ketrina samy levona, ka mamela ny fananany ho an’ ny hafa.

Pwe a kin kilang, me lolekong kan kin mela dueta me pweipwei o iakalar akan, o re pan mueid ong amen ar dipisou kan.

11 Araka ny heviny dia ataony fa ho mandrakizay ny tranony, ary ny fonenany hahatratra ny taranaka fara mandimby; araka ny anarany no anononany ny taniny.

I me re kin peren kida, ma im arail pan duedueta, o deu’rail pan mimieta kokolata; o re konekon melel nin sappa.

12 Nefa na dia manana voninahitra aza ny olona, dia tsy maharitra izy; tahaka ny biby izay samy tsy maintsy ho faty izy.

Ari so, aramas me konekon sota kak mimieta ni mepukat, pwe a pan kokowei dueta man amen.

13 Izany no falehan’ ny olona adala; ary ny taranany mandimby azy mankasitraka ny teniny. (Sela)

Iet ar wiawia pukat meid pweipwei; ari so, kadaudok ar kin kapinga ki au arail. (Sela)

14 Tahaka ny fanangona ondry no fanangona azy any amin’ ny fiainan-tsi-hita; ny fahafatesana no mpiandry azy; ary hanapaka azy ny mahitsy nony maraina; ary ny bikany ho levona any amin’ ny fiainan-tsi-hita, ka tsy hisy fonenany. (Sheol h7585)

Re wonon nan wasan mela dueta pwin sip; mela kin kamanga ir; a me lelapok kan pan kaun irail da madang, o mom ar pan soredi, o re pan doo sang deu’rail, mimieta nan pweleko. (Sheol h7585)

15 Fa Andriamanitra kosa hamonjy ny aiko amin’ ny herin’ ny fiainan-tsi-hita, Satria handray ahy Izy. (Sela) (Sheol h7585)

A Kot pan kotin dorela ngen i sang nan mana en wasan mela, pwe a pan kotin sapwilimane kin ia. (Sela) (Sheol h7585)

16 Aza matahotra ianao, raha misy olona tonga manan-karena, ka mitombo ny voninahitry ny tranony;

Koe der puriamuiki, ma amen pan kapwapwala, o ma lingan en im a pan laudala.

17 Fa tsy hitondra na inona na inona izy, raha maty; tsy mba hidina hanaraka azy ny voninahiny.

Pwe a sota pan wala meakot ni a pan mela, o a lingan sota pan idauenla i.

18 Na dia miarahaba tena aza izy, raha mbola velona ― Fa hidera anao ny olona, raha manisy soa ny tenanao ianao ―

A kin insenemau kila peren en maur kaselel wet, o aramas kin kapinga ir, me kin apapwali pein ir eta ni maur et.

19 Dia hankany amin’ ny razany izy, tsy hahita ny mazava intsony mandrakizay ireny.

A pan idauen la sam a kan, ap solar kilang marain kokolata.

20 Izay olona manana voninahitra, nefa tsy manan-tsaina, dia tahaka ny biby izay samy tsy maintsy ho faty.

Ari, ma aramas amen indand mau, ap sota a lamalam, a pan kokowei dueta man amen.