Ohabolana 8
1 Tsy miantso va ny fahendrena, Ary tsy manandra-peo va ny fahalalana?
Ne vièe li mudrost? i razum ne pušta li glas svoj?
2 Eo an-tampon’ ny fitoerana avo amoron-dalana Sy eo an-tsampanan-dalana no ijoroany.
Navrh visina, na putu, na rasputicama stoji,
3 Eo anilan’ ny vavahady, amin’ ny fidirana ho ao an-tanàna, Sy eo anaty vavahady no iantsoany maty hoe:
Kod vrata, na ulasku u grad, gdje se otvoraju vrata, vièe:
4 Hianareo no antsoiko, ry olona; Ary ny feoko ho amin’ ny zanak’ olombelona.
Vas vièem, o ljudi, i glas svoj obraæam k sinovima ljudskim.
5 Fantaro ny fahendrena, ry kely saina; Ary fantaro ny fahalalana, ry adala.
Nauèite se ludi mudrosti, i bezumni orazumite se.
6 Henoy, fa hilaza zava-tsoa aho; Ary ny hilaza ny mahitsy no isokafan’ ny molotro.
Slušajte, jer æu govoriti velike stvari, i usne moje otvorajuæi se kazivaæe što je pravo.
7 Fa ny marina ihany no holazain’ ny vavako; Ary ny ratsy dia fahavetavetana, raha amin’ ny molotro.
Jer usta moja govore istinu, i mrska je usnama mojim bezbožnost.
8 Marina ny teny rehetra aloaky ny vavako; Tsy misy fiolakolahana na fitaka ao aminy.
Prave su sve rijeèi usta mojih, ništa nema u njima krivo ni izopaèeno.
9 Miharihary avokoa izy, raha amin’ ny mazava saina, Ary mahitsy, raha amin’ ny efa nahazo fahalalana.
Sve su obiène razumnomu i prave su onima koji nalaze znanje.
10 Aza ny volafotsy no raisina, fa ny anatro, Ary aleo ny fahalalana toy izay ny volamena voafantina.
Primite nastavu moju a ne srebro, i znanje radije nego najbolje zlato.
11 Fa ny fahendrena dia tsara noho ny voahangy; Ary ny zavatra irina rehetra tsy azo ampitahaina aminy.
Jer je bolja mudrost od dragoga kamenja, i što je god najmilijih stvari ne mogu se izjednaèiti s njom.
12 Izaho fahendrena dia miara-monina amin-tsaina, Ary hitan’ ny fahalalako ny fisainana mazava.
Ja mudrost boravim s razboritošæu, i razumno znanje nalazim.
13 Ny fankahalana ny ratsy no fahatahorana an’ i Jehovah. Ny fiavonavonana sy ny fireharehana sy ny lalana ratsy Ary ny vava fandainga dia samy halako avokoa.
Strah je Gospodnji mržnja na zlo; ja mrzim na ponositost i na oholost i na zli put i na usta opaka.
14 Ahy ny fisainana sy ny fanambinana; Izaho no fahalalana, izaho no manan-kery;
Moj je savjet i što god jest; ja sam razum i moja je sila.
15 Izaho no anjakan’ ny mpanjaka Sy andidian’ ny mpanapaka araka ny rariny;
Mnom carevi caruju, i vladaoci postavljaju pravdu.
16 Izaho no anapahan’ ny andriandahy sy ny lehibe, Dia ny mpitsara rehetra amin’ ny tany.
Mnom vladaju knezovi i poglavari i sve sudije zemaljske.
17 Tiako izay tia ahy; Ary izay fatra-pitady ahy dia hahita ahy.
Ja ljubim one koji mene ljube, i koji me dobro traže nalaze me.
18 Ato amiko ny harena sy ny voninahitra, Eny, ny harena mateza sy ny fahamarinana.
U mene je bogatstvo i slava, postojano dobro i pravda.
19 Ny vokatro dia tsara noho ny volamena, eny, noho ny tena volamena aza, Ary ny fitomboan’ ny hareko mihoatra noho ny volafotsy voafantina.
Plod je moj bolji od zlata i od najboljega zlata, i dobitak je moj bolji od najboljega srebra.
20 Amin’ ny alehan’ ny fahamarinana no izorako, Dia ao amin’ ny lalan’ ny fitsarana marina,
Putem pravednijem hodim, posred staza pravice,
21 Mba hampandovako harena izay tia ahy, Sy hamenoako ny firaketany.
Da onima koji me ljube dam ono što jest, i riznice njihove da napunim.
22 Jehovah nahary ahy ho fiandohan’ ny alehany, Ho voalohany amin’ ny asany hatramin’ ny taloha.
Gospod me je imao u poèetku puta svojega, prije djela svojih, prije svakoga vremena.
23 Izaho notendreny hatramin’ ny fahagola, Eny, hatramin’ ny voalohany indrindra, dia fony tsy mbola ary ny tany.
Prije vijekova postavljena sam, prije poèetka, prije postanja zemlje.
24 Fony tsy mbola ary ny lalina, no efa teraka aho, Fony tsy mbola ary ny loharano miboiboika be,
Kad jošte ne bijaše bezdana, rodila sam se, kad još ne bijaše izvora obilatijeh vodom.
25 Fony tsy mbola naorina ny tendrombohitra, Fony tsy mbola nisy havoana, no efa teraka aho,
Prije nego se gore osnovaše, prije humova ja sam se rodila;
26 Fony tsy mbola natao ny tany, na ny saha, Na ny voalohan’ ny vovo-tany ambonin’ izao rehetra izao.
Još ne bješe naèinio zemlje ni polja ni poèetka prahu vasiljenskom;
27 Raha namorona ny lanitra Izy, dia tany aho, Raha namaritra ny hababakaka tambonin’ ny lalina Izy,
Kad je ureðivao nebesa, ondje bijah; kad je razmjeravao krug nad bezdanom.
28 Raha nampitoetra ny rahona eny ambony Izy, Raha niboiboika fatratra ny loharanon’ ny lalina,
Kad je utvrðivao oblake gore i krijepio izvore bezdanu;
29 Raha nanisy faritra ho an’ ny ranomasina Izy, Mba tsy hahazoan’ ny rano mihoatra ny fetrany, Ary nandidy ny amin’ ny fanorenan’ ny tany,
Kad je postavljao moru meðu i vodama da ne prestupaju zapovijesti njegove, kad je postavljao temelje zemlji;
30 Dia mpità-marika teo anilany aho Sady ravoravo isan’ andro isan’ andro Ka nilalao mandrakariva teo anatrehany;
Tada bijah kod njega hranjenica, bijah mu milina svaki dan, i veseljah se pred njim svagda;
31 Eny, nahafaly ahy ny tany nataony honenana, Ary naharavoravo ahy ny zanak’ olombelona.
Veseljah se na vasiljenoj njegovoj, i milina mi je sa sinovima ljudskim.
32 Koa mihainoa ahy ianareo, anaka; Fa sambatra izay manaraka ny diako;
Tako dakle, sinovi, poslušajte me, jer blago onima koji se drže putova mojih.
33 Minoa anatra, ka hendre, Fa aza mandà.
Slušajte nastavu, i budite mudri, i nemojte je odbaciti.
34 Sambatra izay olona mihaino ahy Ka miari-tory mandrakariva eo am-bavahadiko, Ary miandry eo amin’ ny tolam-baravarako.
Blago èovjeku koji me sluša stražeæi na vratima mojim svaki dan i èuvajuæi pragove vrata mojih.
35 Fa izay mahita ahy dia mahita fiainana Sady mahazo sitraka amin’ i Jehovah;
Jer ko mene nalazi, nalazi život i dobija ljubav od Gospoda.
36 Fa izay diso ahy kosa mampidi-doza amin’ ny fanahiny; Ary izay rehetra mankahala ahy tia fahafatesana.
A ko o mene griješi, èini krivo duši svojoj; svi koji mrze na me, ljube smrt.
