Ohabolana 7
1 Anaka, tandremo ny teniko, Ary raketo ao aminao ny didiko.
[Fili mi, custodi sermones meos, et præcepta mea reconde tibi. Fili,
2 Tandremo ny didiko, dia ho velona ianao; Ary tandremo toy ny anakandriamasonao ny lalàko.
serva mandata mea, et vives; et legem meam quasi pupillam oculi tui:
3 Afehezo eo amin’ ny rantsan-tananao izy, Soraty ao amin’ ny fonao tahaka ny amin’ ny vato fisaka izy.
liga eam in digitis tuis, scribe illam in tabulis cordis tui.
4 Ny fahendrena dia ilazao hoe: Anabaviko ianao; Ary ny fahafantarana dia antsoy hoe: Sakaiza mahazatra ianao;
Dic sapientiæ: Soror mea es, et prudentiam voca amicam tuam:
5 Mba hiarovana anao amin’ ny vehivavy jejo, Dia amin’ ny vahiny janga izay manao teny mandrobo.
ut custodiant te a muliere extranea, et ab aliena quæ verba sua dulcia facit.
6 Fa teo amin’ ny varavarankelin’ ny tranoko, Dia teo amin’ ny makarakara, no nitsirihako,
De fenestra enim domus meæ per cancellos prospexi,
7 Ka nahita anankiray tamin’ ny kely saina aho, Eny, nandinika ny tovolahy aho ka nahita zazalahy anankiray tsy ampy saina,
et video parvulos; considero vecordem juvenem,
8 Izay nandeha tamin’ ny lalana akaikin’ ny zoron-tranon’ ny vehivavy janga Sy nizotra nankany an-tranony,
qui transit per plateam juxta angulum et prope viam domus illius graditur:
9 Nony takariva ilay somambisamby iny Sy tamin’ ny alina efa maizina dia maizina.
in obscuro, advesperascente die, in noctis tenebris et caligine.
10 Dia, indro, nisy vehivavy nitsena azy Sady manao fitafin’ ny janga no mifetsy am-po,
Et ecce occurrit illi mulier ornatu meretricio, præparata ad capiendas animas: garrula et vaga,
11 Sady vavàna no maditra, Tsy mahajanona ao an-tranony ny tongony;
quietis impatiens, nec valens in domo consistere pedibus suis;
12 Fa vetivety mby eny an-dalam-be izy, ary vetivety mby eny an-tsena, Ary mamitsaka eny an-joron-trano rehetra eny izy.
nunc foris, nunc in plateis, nunc juxta angulos insidians.
13 Ka dia nisavika ilay tovolahy izy ka nanoroka azy Sady nisolantsolana taminy ka nilaza hoe:
Apprehensumque deosculatur juvenem, et procaci vultu blanditur, dicens:
14 Efa nivoady hanatitra fanati-pihavanana aho; Ary androany no nanefako ny voadiko.
Victimas pro salute vovi; hodie reddidi vota mea:
15 Koa dia nivoaka hitsena anao aho, Mba hitady fatratra ny tarehinao, ka dia nahita anao tokoa.
idcirco egressa sum in occursum tuum, desiderans te videre, et reperi.
16 Ny fandriako efa nasiako firakotra tsara, Dia lambam-pandriana misoratsoratra voafoly hatrany Egypta.
Intexui funibus lectulum meum; stravi tapetibus pictis ex Ægypto:
17 Efa norarahako zava-manitra ny fandriako, Dia miora sy hazomanitra ary havozo manitra.
aspersi cubile meum myrrha, et aloë, et cinnamomo.
18 Andeha, aoka isika hivoky fitia ambara-pahamarain’ ny andro, Aoka ho feno fahafinaretana amin’ ny fitiavana isika.
Veni, inebriemur uberibus, et fruamur cupitis amplexibus donec illucescat dies.
19 Fa tsy ao an-trano ny lehilahy, Fa lasa nivahiny lavitra izy;
Non est enim vir in domo sua: abiit via longissima:
20 Ny kitampom-bola dia nentiny any an-tànany, Ka tsy mbola hody izy mandra-pahafenon’ ny volana.
sacculum pecuniæ secum tulit; in die plenæ lunæ reversurus est in domum suam.
21 Tamin’ ny teny maro no nampanekeny azy, Tamin’ ny fandroboan’ ny molony no nitaomany azy,
Irretivit eum multis sermonibus, et blanditiis labiorum protraxit illum.
22 Ka dia nandeha nanaraka azy niaraka tamin’ izay ilay zatovo, Tahaka ny omby entina hovonoina, Ary tahaka ny adala hogadrana,
Statim eam sequitur quasi bos ductus ad victimam, et quasi agnus lasciviens, et ignorans quod ad vincula stultus trahatur:
23 Ambara-piboroaky ny lefom-pohy amin’ ny atiny, Ary tahaka ny vorona mipaoka ny fandrika, Fa tsy fantany hahafaty ny ainy izany.
donec transfigat sagitta jecur ejus, velut si avis festinet ad laqueum, et nescit quod de periculo animæ illius agitur.
24 Koa mihainoa ahy ianareo, anaka, Ary tandremo ny teny aloaky ny vavako.
Nunc ergo, fili mi, audi me, et attende verbis oris mei.
25 Aoka tsy hivily ho any amin’ ny lalany ny fonareo, Ary aza mania ho amin’ ny alehany.
Ne abstrahatur in viis illius mens tua, neque decipiaris semitis ejus;
26 Fa betsaka no naripany ka maty; Ary maro be no efa matiny.
multos enim vulneratos dejecit, et fortissimi quique interfecti sunt ab ea.
