< Joba 4 >

1 Dia namaly Elifaza Temanita ka nanao hoe:
Então respondeu Eliphaz o temanita, e disse:
2 Raha misy sahy miteny aminao, dia ho sosotra va ianao? Fa raha ny mamehy vava kosa, iza moa no mahazaka izany?
Se intentarmos falar-te, enfadar-te-ás? mas quem poderia conter as palavras?
3 Indro, efa nananatra ny maro ianao. Ary ny tanana miraviravy efa nampaherezinao;
Eis que ensinaste a muitos, e esforçaste as mãos fracas.
4 Ny teninao efa nanohana izay efa saiky lavo, ary ny lohalika malemy efa nampahatanjahinao
As tuas palavras levantaram os que tropeçavam e os joelhos desfalecentes fortificaste.
5 Nefa ankehitriny mba manjo anao kosa izany, ka dia kivy ianao, Mihatra aminao izany, ka raiki-tahotra ianao
Mas agora a ti te vem, e te enfadas: e, tocando-te a ti, te perturbas.
6 Tsy ny fivavahanao va no tokinao? Ary tsy fanantenanao va ny fahitsian’ ny lalanao?
Porventura não era o teu temor de Deus a tua confiança, e a tua esperança a sinceridade dos teus caminhos?
7 Masìna ianao, tsarovy fa iza moa no very tsy nanan-tsiny? Ary taiza no nisy olo-mahitsy naringana?
Lembra-te agora qual é o inocente que jamais perecesse? e onde foram os sinceros destruídos?
8 Araka izay efa hitako, dia izay miasa heloka sy mamafy fahoriana no mijinja izany.
Como eu tenho visto, os que lavram iniquidade, e semeam trabalho segam o mesmo.
9 Ny fofonain’ Andriamanitra no andringanana azy. Eny, ny fofonain’ ny fahatezerany no mahalevona azy.
Com o bafo de Deus perecem; e com o assopro da sua ira se consomem.
10 Ny feon’ ny olona, eny, ny feon’ ny liona masiaka, ary ny nifin’ ny liona tanora dia ombotana;
O bramido do leão, e a voz do leão feroz, e os dentes dos leõezinhos se quebrantam.
11 Mirenireny ny lion-dahy noho ny tsi-fahitany remby, ary miely ny zanaky ny liom-bavy.
Perece o leão velho, porque não há preza; e os filhos da leoa andam esparzidos.
12 Nisy teny tonga tamiko mangingina, ary ny sofiko nahare siosio avy taminy,
Uma palavra se me disse em segredo; e os meus ouvidos perceberam um sussurro dela.
13 Tamin’ ny eritreritra avy amin’ ny tsindrimandry alina, raha sondrian-tory ny olona,
Entre imaginações de visões da noite, quando cai sobre os homens o sono profundo;
14 Dia azon-tahotra sy hovotra aho, ka nampihorohoro ny taolako rehetra izany.
Sobreveiu-me o espanto e o tremor, e todos os meus ossos estremeceram.
15 Ary nisy fanahy nandalo teo anatrehako ka nampitsangam-bolo ny tenako.
Então um espírito passou por diante de mim; fêz-me arrepiar os cabelos da minha carne;
16 Nijanona izy, nefa tsy nahafantatra ny tarehiny aho; Nisy endri-javatra teo anoloan’ ny masoko; Nisy fanginana, dia nandre feo aho nanao hoe:
Parou ele, porém não conheci a sua feição; um vulto estava diante dos meus olhos: e, calando-me, ouvi uma voz que dizia:
17 Ho marina noho Andriamanitra va ny zanak’ olombelona? Ho madio noho ny Mpanao azy va ny olona?
Seria porventura o homem mais justo do que Deus? seria porventura o varão mais puro do que o seu criador?
18 Indro, tsy matoky ireo mpanompony aza Izy, eny, ny anjeliny aza ataony ho tsy tonga ohatra.
Eis que nos seus servos não confiaria, e aos seus anjos imputaria loucura:
19 Koa mainka izay mitoetra ao an-trano tany, sady avy tamin’ ny vovoka no nihaviany, ary mora poritra noho ny kalalao izy;
Quanto menos naqueles que habitam em casas de lodo, cujo fundamento está no pó, e são machucados como a traça!
20 Indray andro monja dia montsana izy; Tsy misy misaina azy, na dia levona mandrakizay aza izy.
Desde a manhã até à tarde são despedaçados: e eternamente perecem sem que disso se faça caso.
21 Tsy voaongotra va ny kofehin-dainy ao aminy? Maty izy, nefa tsy mbola nanam-pahendrena.
Porventura se não passa com eles a sua excelência? morrem, porém sem sabedoria.

< Joba 4 >