< Joba 4 >

1 Dia namaly Elifaza Temanita ka nanao hoe:
Respondens autem Eliphaz Themanites, dixit:
2 Raha misy sahy miteny aminao, dia ho sosotra va ianao? Fa raha ny mamehy vava kosa, iza moa no mahazaka izany?
Si cœperimus loqui tibi, forsitan moleste accipies, sed conceptum sermonem tenere quis poterit?
3 Indro, efa nananatra ny maro ianao. Ary ny tanana miraviravy efa nampaherezinao;
Ecce docuisti multos, et manus lassas roborasti:
4 Ny teninao efa nanohana izay efa saiky lavo, ary ny lohalika malemy efa nampahatanjahinao
Vacillantes confirmaverunt sermones tui, et genua trementia confortasti:
5 Nefa ankehitriny mba manjo anao kosa izany, ka dia kivy ianao, Mihatra aminao izany, ka raiki-tahotra ianao
Nunc autem venit super te plaga, et defecisti: tetigit te, et conturbatus es.
6 Tsy ny fivavahanao va no tokinao? Ary tsy fanantenanao va ny fahitsian’ ny lalanao?
Ubi est timor tuus, fortitudo tua, patientia tua, et perfectio viarum tuarum?
7 Masìna ianao, tsarovy fa iza moa no very tsy nanan-tsiny? Ary taiza no nisy olo-mahitsy naringana?
Recordare obsecro te, quis umquam innocens periit? aut quando recti deleti sunt?
8 Araka izay efa hitako, dia izay miasa heloka sy mamafy fahoriana no mijinja izany.
Quin potius vidi eos, qui operantur iniquitatem, et seminant dolores, et metunt eos,
9 Ny fofonain’ Andriamanitra no andringanana azy. Eny, ny fofonain’ ny fahatezerany no mahalevona azy.
Flante Deo perisse, et spiritu iræ eius esse consumptos:
10 Ny feon’ ny olona, eny, ny feon’ ny liona masiaka, ary ny nifin’ ny liona tanora dia ombotana;
Rugitus leonis, et vox leænæ, et dentes catulorum leonum contriti sunt.
11 Mirenireny ny lion-dahy noho ny tsi-fahitany remby, ary miely ny zanaky ny liom-bavy.
Tigris periit, eo quod non haberet prædam, et catuli leonis dissipati sunt.
12 Nisy teny tonga tamiko mangingina, ary ny sofiko nahare siosio avy taminy,
Porro ad me dictum est verbum absconditum, et quasi furtive suscepit auris mea venas susurri eius.
13 Tamin’ ny eritreritra avy amin’ ny tsindrimandry alina, raha sondrian-tory ny olona,
In horrore visionis nocturnæ, quando solet sopor occupare homines,
14 Dia azon-tahotra sy hovotra aho, ka nampihorohoro ny taolako rehetra izany.
Pavor tenuit me, et tremor, et omnia ossa mea perterrita sunt:
15 Ary nisy fanahy nandalo teo anatrehako ka nampitsangam-bolo ny tenako.
Et cum spiritus me præsente transiret, inhorruerunt pili carnis meæ.
16 Nijanona izy, nefa tsy nahafantatra ny tarehiny aho; Nisy endri-javatra teo anoloan’ ny masoko; Nisy fanginana, dia nandre feo aho nanao hoe:
Stetit quidam, cuius non agnoscebam vultum, imago coram oculis meis, et vocem quasi auræ lenis audivi.
17 Ho marina noho Andriamanitra va ny zanak’ olombelona? Ho madio noho ny Mpanao azy va ny olona?
Numquid homo, Dei comparatione iustificabitur, aut Factore suo purior erit vir?
18 Indro, tsy matoky ireo mpanompony aza Izy, eny, ny anjeliny aza ataony ho tsy tonga ohatra.
Ecce qui serviunt ei, non sunt stabiles, et in angelis suis reperit pravitatem:
19 Koa mainka izay mitoetra ao an-trano tany, sady avy tamin’ ny vovoka no nihaviany, ary mora poritra noho ny kalalao izy;
Quanto magis hi qui habitant domos luteas, qui terrenum habent fundamentum, consumentur velut a tinea?
20 Indray andro monja dia montsana izy; Tsy misy misaina azy, na dia levona mandrakizay aza izy.
De mane usque ad vesperam succidentur: et quia nullus intelligit, in æternum peribunt.
21 Tsy voaongotra va ny kofehin-dainy ao aminy? Maty izy, nefa tsy mbola nanam-pahendrena.
Qui autem reliqui fuerint, auferentur ex eis: morientur, et non in sapientia.

< Joba 4 >