< Joba 3 >

1 Rehefa afaka izany, dia niloa-bava Joba ka nanozona ny androny
Después de esto abrió Job su boca, y maldijo su día.
2 nanao hoe:
Y exclamó Job, y dijo:
3 Foàna anie ny andro nahaterahako sy ny alina izay nanao hoe: Misy zazalahy vao torontoronina!
Perezca el día en que yo fui nacido, y la noche que dijo: Concebido es varón.
4 Izany andro izany dia aoka ho maizina, ary aoka tsy hitady azy Andriamanitra any ambony; ary aoka tsy hisy mazava hamirapiratra aminy;
Aquel día fuera tinieblas, y Dios no curara de él desde arriba, ni claridad resplandeciera sobre él.
5 Aoka ny aizina sy ny aloky ny fahafatesana hahalasa azy indray; Aoka ny rahona hitatao eo amboniny; Aoka izay zavatra mahamaizina ny andro hampahatsiravina azy.
Ensuciáranle tinieblas y sombra de muerte; reposara sobre él nublado, que le hiciera horrible como día caluroso.
6 Izany alina izany aoka ny aizim-pito hisambotra azy; Aoka tsy hiara-mifaly amin’ ny andron’ ny taona izy. Ary tsy ho tonga amin’ ny isan’ ny volana;
A aquella noche ocupara oscuridad, ni fuera contada entre los días del año, ni viniera en el número de los meses.
7 Indro izany alina izany aoka ho momba izy; Aoka tsy ho velona ao ny hoby;
Oh si fuera aquella noche solitaria, que no viniera en ella canción;
8 Aoka hanozona azy ny mpanozona andro, Izay mahay mamoha ny dragona;
Maldijéranla los que maldicen al día, los que se aparejan para levantar su llanto.
9 Aoka ho maizina ny kintan’ ny marainany; Aoka hiandry ny mazava izy, nefa tsy hisy, ary aoka tsy ho faly mahita ny hodimason’ ny maraina izy,
Las estrellas de su alba fueran oscurecidas; esperara la luz, y no viniera; ni viera los párpados de la mañana.
10 Satria tsy nanidy ny varavaran’ ny kibon’ ineny izy ka tsy nanafina fahoriana tamin’ ny masoko.
Porque no cerró las puertas del vientre donde yo estaba, ni escondió de mis ojos la miseria.
11 Nahoana re aho no tsy maty hatrany am-bohoka e, ary tsy niala aina, fony vao nivoaka avy tany an-kibo e?
¿Por qué no morí yo desde la matriz, y fui traspasado en saliendo del vientre?
12 Nahoana no nisy lohalika niandry ahy? Ary nahoana no nisy nono hinonoako?
¿Por qué me previnieron las rodillas, y para qué los pechos que mamase?
13 Fa raha tsy izany, dia efa nandry aho toy izay ka niadana, eny, natory aho ka afa-tsasatra,
Porque ahora yaciera y reposara; durmiera, y entonces tuviera reposo,
14 Teo amin’ ny mpanjaka sy ny mpanolo-tsaina avy amin’ ny tany, izay nanao ireny tanàna efa rava,
Con los reyes, y con los consejeros de la tierra, que edifican para sí los desiertos;
15 Na teo amin’ ny andriandahy izay manana volamena sady mameno volafotsy ny tranony;
O con los príncipes que poseen el oro, que hinchen sus casas de plata.
16 Na efa tsy ary toy ny zaza tsy tonga volana aho ka nafenina, dia toy ny zaza izay tsy nahita ny mazava akory.
O ¿ por qué no fui escondido como abortivo, como los pequeñitos que nunca vieron luz?
17 Any no itsaharan’ ny ratsy fanahy tsy hampitebiteby, ary any ny reraka no afa-tsasatra;
Allí los impíos dejaron el miedo, y allí descansaron los de cansadas fuerzas.
18 Miara-miadana avokoa ny mpifatotra; Tsy mandre ny feon’ ny mpampiasa izy.
Allí también reposaron los cautivos, no oyeron la voz del exactor.
19 Samy any ny kely sy ny lehibe, Ary ny mpanompo dia afaka amin’ ny tompony.
Allí está el chico y el grande: allí es el siervo libre de su señor.
20 Nahoana no fahazavana no mba omena ny reraka, ary fiainana ho an’ izay latsaka amin’ ny fangidiana?
¿Por qué dio luz al trabajado, y vida a los amargos de ánimo?
21 Izay miandry fahafatesana, nefa tsy avy izy, sady mitady azy mihoatra noho ny fitady harena nafenina:
Que esperan la muerte, y no la hay: y la buscan más que tesoros.
22 Izay faly indrindra sady ravoravo, raha mahita ny fasana,
Que se alegran de grande alegría, y se gozan cuando hallan el sepulcro.
23 Dia olona izay mandeha ao amin’ ny maizina sady voafefin’ Andriamanitra manodidina.
Al hombre que no sabe por donde vaya, y que Dios le encerró.
24 Fa mialoha ny haninkaniko ny fitolokoko, ary migororoana toy ny rano ny fidradradradrako;
Porque antes que mi pan, viene mi suspiro: y mis gemidos corren como aguas.
25 Fa Izay atahorako no mahazo ahy, ary izay angovitako no manjo ahy.
Porque el temor que me espantaba, me ha venido, y háme acontecido lo que temía.
26 Tsy mbola nahita fiadanana na fitsaharana na fakàna aina akory aza aho, dia tonga indray ny tebiteby.
Nunca tuve paz, nunca me sosegué, ni nunca me reposé; y vínome turbación.

< Joba 3 >