< Joba 3 >

1 Rehefa afaka izany, dia niloa-bava Joba ka nanozona ny androny
Después de esto, Job abrió la boca y maldijo el día de su nacimiento.
2 nanao hoe:
Job respondió:
3 Foàna anie ny andro nahaterahako sy ny alina izay nanao hoe: Misy zazalahy vao torontoronina!
“Que perezca el día en que nací, la noche que dijo: “Hay un niño concebido”.
4 Izany andro izany dia aoka ho maizina, ary aoka tsy hitady azy Andriamanitra any ambony; ary aoka tsy hisy mazava hamirapiratra aminy;
Que ese día sea la oscuridad. No dejes que Dios desde arriba lo busque, ni dejar que la luz lo ilumine.
5 Aoka ny aizina sy ny aloky ny fahafatesana hahalasa azy indray; Aoka ny rahona hitatao eo amboniny; Aoka izay zavatra mahamaizina ny andro hampahatsiravina azy.
Que las tinieblas y la sombra de la muerte la reclamen para sí. Deja que una nube se detenga en ella. Que todo lo que hace el día negro lo aterrorice.
6 Izany alina izany aoka ny aizim-pito hisambotra azy; Aoka tsy hiara-mifaly amin’ ny andron’ ny taona izy. Ary tsy ho tonga amin’ ny isan’ ny volana;
En cuanto a esa noche, que la oscuridad espesa se apodere de ella. Que no se regocije entre los días del año. Que no entre en el número de los meses.
7 Indro izany alina izany aoka ho momba izy; Aoka tsy ho velona ao ny hoby;
He aquí, que esa noche sea estéril. Que no venga ninguna voz alegre.
8 Aoka hanozona azy ny mpanozona andro, Izay mahay mamoha ny dragona;
Que lo maldigan los que maldicen el día, que están listos para despertar al Leviatán.
9 Aoka ho maizina ny kintan’ ny marainany; Aoka hiandry ny mazava izy, nefa tsy hisy, ary aoka tsy ho faly mahita ny hodimason’ ny maraina izy,
Que las estrellas de su crepúsculo sean oscuras. Que busque la luz, pero no la tenga, ni dejar que vea los párpados de la mañana,
10 Satria tsy nanidy ny varavaran’ ny kibon’ ineny izy ka tsy nanafina fahoriana tamin’ ny masoko.
porque no cerró las puertas del vientre de mi madre, ni ocultó los problemas a mis ojos.
11 Nahoana re aho no tsy maty hatrany am-bohoka e, ary tsy niala aina, fony vao nivoaka avy tany an-kibo e?
“¿Por qué no he muerto desde el vientre? ¿Por qué no renuncié al espíritu cuando mi madre me dio a luz?
12 Nahoana no nisy lohalika niandry ahy? Ary nahoana no nisy nono hinonoako?
¿Por qué me recibieron las rodillas? ¿O por qué el pecho, que debo amamantar?
13 Fa raha tsy izany, dia efa nandry aho toy izay ka niadana, eny, natory aho ka afa-tsasatra,
Por ahora debería haberme acostado y callado. Debería haber dormido, así habría descansado,
14 Teo amin’ ny mpanjaka sy ny mpanolo-tsaina avy amin’ ny tany, izay nanao ireny tanàna efa rava,
con reyes y consejeros de la tierra, que construyeron lugares de desecho para sí mismos;
15 Na teo amin’ ny andriandahy izay manana volamena sady mameno volafotsy ny tranony;
o con príncipes que tenían oro, que llenaron sus casas de plata;
16 Na efa tsy ary toy ny zaza tsy tonga volana aho ka nafenina, dia toy ny zaza izay tsy nahita ny mazava akory.
o como un nacimiento intempestivo oculto no había sido, como niños que nunca vieron la luz.
17 Any no itsaharan’ ny ratsy fanahy tsy hampitebiteby, ary any ny reraka no afa-tsasatra;
Allí los malvados dejan de molestar. Allí descansan los cansados.
18 Miara-miadana avokoa ny mpifatotra; Tsy mandre ny feon’ ny mpampiasa izy.
Allí los prisioneros están a gusto juntos. No oyen la voz del capataz.
19 Samy any ny kely sy ny lehibe, Ary ny mpanompo dia afaka amin’ ny tompony.
Los pequeños y los grandes están allí. El siervo es libre de su amo.
20 Nahoana no fahazavana no mba omena ny reraka, ary fiainana ho an’ izay latsaka amin’ ny fangidiana?
“¿Por qué se da luz al que está en la miseria? vida a los amargados del alma,
21 Izay miandry fahafatesana, nefa tsy avy izy, sady mitady azy mihoatra noho ny fitady harena nafenina:
que anhelan la muerte, pero no llega; y cavar para ello más que para los tesoros ocultos,
22 Izay faly indrindra sady ravoravo, raha mahita ny fasana,
que se regocijan en exceso, y se alegran, cuando pueden encontrar la tumba?
23 Dia olona izay mandeha ao amin’ ny maizina sady voafefin’ Andriamanitra manodidina.
Por qué se da luz a un hombre cuyo camino está oculto, a los que Dios ha cobijado?
24 Fa mialoha ny haninkaniko ny fitolokoko, ary migororoana toy ny rano ny fidradradradrako;
Porque mis suspiros llegan antes de comer. Mis gemidos se derraman como agua.
25 Fa Izay atahorako no mahazo ahy, ary izay angovitako no manjo ahy.
Porque lo que temo viene sobre mí, lo que me da miedo viene a mí.
26 Tsy mbola nahita fiadanana na fitsaharana na fakàna aina akory aza aho, dia tonga indray ny tebiteby.
No estoy tranquilo, ni tengo descanso; pero los problemas vienen”.

< Joba 3 >