< Joba 3 >

1 Rehefa afaka izany, dia niloa-bava Joba ka nanozona ny androny
Depois disto abriu Job a sua boca, e amaldiçoou o seu dia.
2 nanao hoe:
E Job respondeu, e disse:
3 Foàna anie ny andro nahaterahako sy ny alina izay nanao hoe: Misy zazalahy vao torontoronina!
Pereça o dia em que nasci, e a noite em que se disse: Foi concebido um homem!
4 Izany andro izany dia aoka ho maizina, ary aoka tsy hitady azy Andriamanitra any ambony; ary aoka tsy hisy mazava hamirapiratra aminy;
Converta-se aquele dia em trevas; e Deus de cima não tenha cuidado dele, nem resplandeça sobre ele a luz.
5 Aoka ny aizina sy ny aloky ny fahafatesana hahalasa azy indray; Aoka ny rahona hitatao eo amboniny; Aoka izay zavatra mahamaizina ny andro hampahatsiravina azy.
Contaminem-no as trevas e a sombra de morte; habitem sobre ele nuvens: a escuridão do dia o espante!
6 Izany alina izany aoka ny aizim-pito hisambotra azy; Aoka tsy hiara-mifaly amin’ ny andron’ ny taona izy. Ary tsy ho tonga amin’ ny isan’ ny volana;
A escuridão tome aquela noite, e não se goze entre os dias do ano, e não entre no número dos meses!
7 Indro izany alina izany aoka ho momba izy; Aoka tsy ho velona ao ny hoby;
Ah que solitária seja aquela noite, e suave música não entre nela!
8 Aoka hanozona azy ny mpanozona andro, Izay mahay mamoha ny dragona;
Amaldiçoem-na aqueles que amaldiçoam o dia, que estão prontos para levantar o seu pranto.
9 Aoka ho maizina ny kintan’ ny marainany; Aoka hiandry ny mazava izy, nefa tsy hisy, ary aoka tsy ho faly mahita ny hodimason’ ny maraina izy,
Escureçam-se as estrelas do seu crepúsculo; que espere a luz, e não venha: e não veja as pestanas dos olhos da alva!
10 Satria tsy nanidy ny varavaran’ ny kibon’ ineny izy ka tsy nanafina fahoriana tamin’ ny masoko.
Porque não fechou as portas do ventre; nem escondeu dos meus olhos a canceira?
11 Nahoana re aho no tsy maty hatrany am-bohoka e, ary tsy niala aina, fony vao nivoaka avy tany an-kibo e?
Porque não morri eu desde a madre? e em saindo do ventre, não expirei?
12 Nahoana no nisy lohalika niandry ahy? Ary nahoana no nisy nono hinonoako?
Porque me receberam os joelhos? e porque os peitos, para que mamasse?
13 Fa raha tsy izany, dia efa nandry aho toy izay ka niadana, eny, natory aho ka afa-tsasatra,
Porque já agora jazera e repousara; dormiria, e então haveria repouso para mim.
14 Teo amin’ ny mpanjaka sy ny mpanolo-tsaina avy amin’ ny tany, izay nanao ireny tanàna efa rava,
Com os reis e conselheiros da terra, que se edificavam casas nos lugares assolados,
15 Na teo amin’ ny andriandahy izay manana volamena sady mameno volafotsy ny tranony;
Ou com os príncipes que tinham ouro, que enchiam as suas casas de prata,
16 Na efa tsy ary toy ny zaza tsy tonga volana aho ka nafenina, dia toy ny zaza izay tsy nahita ny mazava akory.
Ou como aborto oculto, não existiria: como as crianças que não viram a luz.
17 Any no itsaharan’ ny ratsy fanahy tsy hampitebiteby, ary any ny reraka no afa-tsasatra;
Ali os maus cessam de perturbar: e ali repousam os cançados.
18 Miara-miadana avokoa ny mpifatotra; Tsy mandre ny feon’ ny mpampiasa izy.
Ali os presos juntamente repousam, e não ouvem a voz do exator:
19 Samy any ny kely sy ny lehibe, Ary ny mpanompo dia afaka amin’ ny tompony.
Ali está o pequeno e o grande, e o servo fica livre de seu senhor.
20 Nahoana no fahazavana no mba omena ny reraka, ary fiainana ho an’ izay latsaka amin’ ny fangidiana?
Porque se dá luz ao miserável, e vida aos amargosos de ânimo?
21 Izay miandry fahafatesana, nefa tsy avy izy, sady mitady azy mihoatra noho ny fitady harena nafenina:
Que esperam a morte, e não se acha: e cavam em busca dela mais do que de tesouros ocultos:
22 Izay faly indrindra sady ravoravo, raha mahita ny fasana,
Que de alegria saltam, e exultam, achando a sepultura:
23 Dia olona izay mandeha ao amin’ ny maizina sady voafefin’ Andriamanitra manodidina.
Ao homem, cujo caminho é oculto, e a quem Deus o encobriu?
24 Fa mialoha ny haninkaniko ny fitolokoko, ary migororoana toy ny rano ny fidradradradrako;
Porque antes do meu pão vem o meu suspiro: e os meus gemidos se derramam como água.
25 Fa Izay atahorako no mahazo ahy, ary izay angovitako no manjo ahy.
Porque o temor que temo me veio: e o que receiava me aconteceu.
26 Tsy mbola nahita fiadanana na fitsaharana na fakàna aina akory aza aho, dia tonga indray ny tebiteby.
Nunca estive descançado, nem sosseguei, nem repousei, mas veio sobre mim a perturbação.

< Joba 3 >