लूका 18
1 तेबे यीशुए इजी रे बारे रे कि हर रोज प्रार्थना करना और याओ नि छाडणा चाईयो, ये उदारण आपणे चेलेया खे बोलेया,
Les narró también una parábola con respecto a la necesidad de hablar ellos siempre con Dios y no desmayar:
2 “केसी नगरो रे एक न्यायी रओ था, जो ना परमेशरो ते डरो था और ना ई केसी मांणूए री परवा करो था
Había un juez en una ciudad que no temía a Dios ni respetaba a hombre.
3 और तेसी नगरो रे एक बिदुआ बी रओ थी, जो तेसगे आयी-आयी की बोलदी रओ थी कि मेरा न्याय करी की माखे दुश्मणा ते बचा।
Había también una viuda en aquella ciudad que iba ante él y decía: Hazme justicia contra mi oponente.
4 से थोड़े बखतो तक नि मानेया पर आखरी रे तिने सोचेया कि हालाँकि आऊँ ना परमेशरो ते डरदा और ना ई मांणूआ री परवा करदा,
No quería por un tiempo, pero después de esto se dijo: Aunque no temo a Dios, ni respeto a hombre,
5 तेबे बी ये बिदुआ माखे सतांदी रओई, इजी री खातर मां तेसा रा न्याय चुकाई देणा, एड़ा नि ओ कि कअड़िया रे कअड़िया आयी की आखरी रे मेरे नाको रे दम करी देओ।”
por cuanto esta viuda me causa molestia, le haré justicia, no sea que al venir de continuo me agote la paciencia.
6 यीशुए बोलेया, “त्यानो साथे सोचो, ये पापी न्यायी क्या बोलोआ?
Y dijo el Señor: Oigan al juez injusto.
7 तो क्या परमेशरे आपणे चूणे ऊए रा न्याय नि करना, जो रात-दिन तेसरी दुहाई देंदे रओए और क्या तेस तिना रे बारे रे देर करनी?
¿Dios de ningún modo hará la justicia a sus escogidos que claman a Él día y noche? ¿Demorará en responderles?
8 आऊँ तुसा खे बोलूँआ कि तेस फटाफट तिना रा न्याय करना, तेबे बी आँऊ माणूं रा पुत्र जेबे आऊणा, तो क्या मां तरतिया पाँदे विश्वास पाणा?”
Les digo que con prontitud les hará justicia. Pero cuando el Hijo del Hombre venga, ¿hallará la fe en la tierra?
9 तेबे तिना खे, जो आपू पाँदे विश्वास राखो थे कि आसे तर्मी ए और ओरी खे तुच्छ जाणो थे, ये उदारण बोलेया,
Narró esta parábola a unos que confiaban en ellos mismos como justos y menospreciaban a los demás:
10 “दो मांणू प्रार्थना करने खे मन्दरो रे गये, एक फरीसी था और दूजा कर लणे वाल़ा था।
Dos hombres subieron al Templo a hablar con Dios: el uno fariseo y el otro publicano.
11 फरीसी खड़ा ऊई की ईंयां प्रार्थना करने लगेया, ‘ओ परमेशर आऊँ तेरा धन्यवाद करूँआ कि आऊँ ओरी मांणूए जेड़ा अन्देर करने वाल़ा, अन्यायी और व्याभिचारी निए और ना एस कर लणे वाल़े जेड़ा ए।
El fariseo se puso en pie y hablaba consigo mismo: Dios, te doy gracias porque no soy como los demás hombres: ladrones, injustos, adúlteros, ni aun como este publicano.
12 आऊँ अफ़्ते रे दो बार बअरत करूँआ और आऊँ आपणी सारी कमाईया रा दसुआ अंश बी तुसा खे देऊँआ।’
Ayuno dos veces [por] semana y doy diezmo de todo lo que me gano.
13 पर कर लणे वाल़े दूर खड़े ऊई की स्वर्गो रे कनारो खे आखी पनि चकणिया चाईया, बल्कि आपणी छाती बजाई-बजाई की बोलेया, ‘ओ परमेशर! मां पापिए पाँदे दया कर।’
Pero el publicano, situado lejos, no quería ni aun levantar los ojos al cielo, sino golpeaba su pecho y decía: ¡Dios, compadécete de mí, pecador!
14 आऊँ तुसा खे बोलूँआ कि से दूजा नि पर येई मांणू तर्मी ठराई की आपणे कअरो खे गया, कऊँकि जो कोई आपू खे बड़ा बणाओगा, से छोटा करेया जाणा और जो आपू खे छोटा बणाओगा, से बड़ा करेया जाणा।”
Les digo que éste bajó a su casa justificado y no el otro, porque todo el que se enaltece será humillado, y el que se humilla será enaltecido.
15 तेबे लोक आपणे बच्चेया खे बी तिना गे ल्याऊणे लगे, ताकि सेयो तिना पाँदे आपणा आथ राखो, पर चेले तिना खे देखी की बकणे लगे।
Le presentaban también los niños para que los tocara. Al ver esto, los discípulos los reprendían.
16 यीशुए बच्चेया खे आपू गे बुलाई की बोलया, “बाल़का खे मांगे आऊणे देओ और तिना खे ना नि करो, कऊँकि परमेशरो रा राज्य एड़े रा ई ये।
Pero Jesús los llamó y les dijo: Dejen que los niños vengan a Mí, y no se lo impidan, porque de ellos es el reino de Dios.
17 आऊँ तुसा खे सच बोलूँआ कि जो कोई परमेशरो रे राज्य खे बाल़को जेड़ा नि मानोगा, से कदी बी तेती नि जाणा।”
En verdad les digo: El que no reciba el reino de Dios como un niño, que de ningún modo entre en él.
18 तेबे एकी अधिकारिए यीशुए ते पूछेया, “ओ उत्तम गुरू! अनन्त जीवन पाणे खे आऊँ क्या करुँ?” (aiōnios g166)
Un dignatario le preguntó: Maestro bueno, ¿qué hago para heredar [la] vida eterna? (aiōnios g166)
19 यीशुए तेसखे बोलेया, “तूँ माखे उत्तम कऊँ लगी रा बोलणे? कोई बी उत्तम निए, बस एक, मतलब-परमेशर।
Jesús le preguntó: ¿Por qué me llamas bueno? Nadie es bueno, sino uno solo: Dios.
20 तूँ आज्ञा खे तो जाणेया कि व्याभिचार नि करना, अत्या नि करना, चोरी नि करना, चूठी गवाई नि देणी, आपणे माए-बाओ रा आदर करना।”
Sabes los Mandamientos: No adulteres, no asesines, no robes, no des falso testimonio, honra a tu padre y a tu madre.
21 तिने बोलेया, “इना गल्ला खे तो आऊँ बचपनो ते मानदा आयी रा।”
Y él respondió: Todo esto guardé desde [la] juventud.
22 ये सुणी की यीशुए बोलेया, “तांदे एबु बी एक गल्ला री कमी ए, आपणा सब कुछ बेची की कंगाल़ा खे बांडी दे और ताखे स्वर्गो रे धन मिलणा और आयी की मां पीछे आईजा।”
Cuando Jesús lo oyó le dijo: Aún te falta uno: Vende todo lo que tienes. Repártelo a los pobres y tendrás un tesoro en [el] cielo. Y ven, sígueme.
23 से ये सुणी की से बऊत उदास ऊईगा, कऊँकि से बऊत अमीर था।
Cuando oyó esto se entristeció profundamente porque era muy rico.
24 यीशुए तेस देखी की बोलेया, “अमीरा रा परमेशरो रे राज्य रे जाणा कितणा कठण ए।
Jesús lo miró y dijo: ¡Cuán difícilmente entran los ricos en el reino de Dios!
25 परमेशरो रे राज्य रे अमीरा रा जाणा, ऊँटो रा सूईया रे नाके ते निकल़ने रे बराबर ए।”
Es más fácil pasar un camello por un ojo de aguja que entrar un rico en el reino de Dios.
26 तेबे सुणने वाल़ेया बोलेया, “तेबे केसरा उद्धार ऊई सकोआ?”
Entonces los que lo oyeron le preguntaron: ¿Quién puede ser salvo?
27 यीशुए बोलेया, “जो मांणूआ ते नि उई सकदा, से परमेशरो ते उई सकोआ।”
Y Él respondió: Lo imposible para [los] hombres es posible para Dios.
28 पतरसे बोलेया, “देख, आसे तो कअर-बार छाडी की तुसा पीछे आईगे रे।”
Luego Pedro le dijo: Mira: Nosotros dejamos todo y te seguimos.
29 यीशुए बोलेया, “आऊँ तुसा खे सच बोलूँआ जो कोई, परमेशरो रे राज्य खे आपणे कअर, लाड़ी, पाई, बईण, माए-बाओ या बाल-बच्चे छाडी देओगा
Entonces Él les contestó: En verdad les digo que nadie hay que deje casa, esposa, hermanos, padres o hijos por causa del reino de Dios
31 तेबे तिने बारा चेलेया खे साथे लयी की तिना खे बोलेया, “देखो, आसे यरूशलेम नगरो खे जाणे लगी रे और जितणी गल्ला मां माणूं रे पुत्रो रे बारे रे भविष्यबक्ते लिखी राखिया, सेयो सब पुरिया ऊणिया।
[Jesús] tomó consigo a los 12 y les dijo: Miren, subimos a Jerusalén. Se cumplirán todas las cosas que fueron escritas por los profetas con respecto al Hijo del Hombre.
32 कऊँकि आँऊ दुजिया जातिया रे आथो रे देई देणा, और तिना मेरा मजाक उड़ाणा, और मां पाँदे थूकणा
Porque será entregado a los gentiles, ridiculizado, maltratado, escupido,
33 और माखे कोड़े बाणे और काणा और आँऊ तीजे दिने जिऊँदा ऊई जाणा।”
y después de azotarlo, lo asesinarán. Pero al tercer día será resucitado.
34 पर चेलेया इना गल्ला बीचा ते कोई बी गल्ल नि समजी और ये गल्ल तिना ते छिपी री रई और जो बोली राखेया था, से तिना री समजा रे नि आया।
Ellos nada de esto entendieron. Esta Palabra era oculta de ellos. No entendían lo que se les decía.
35 जेबे सेयो यरीहो नगरो रे नेड़े पऊँछे, तेबे एक अन्दा सड़का रे कनारे बैठे रा पीख लगी रा था मांगणे।
Cuando [Él] se acercó a Jericó, un ciego estaba sentado junto al camino y mendigaba.
36 तेबे से पीड़ा रे हांडणे री छेड़ सुणी की पूछणे लगेया, “ये क्या लगी रा ऊणे?”
Al oír que pasaba una multitud, preguntaba qué sería aquello,
37 तिने तेसखे बोलेया, “यीशु नासरी लगी रे जाणे।”
y le informaron: Que viene Jesús el Nazareno.
38 तेबे तिने आक्का पायी की बोलेया, “ओ दाऊदो री ल्वाद यीशु! मां पाँदे दया कर।”
Entonces gritó: ¡Jesús, Hijo de David, ten misericordia de mí!
39 जो आगे-आगे लगी रे थे चलणे, सेयो तेसखे बकणे लगे कि चुप रओ, पर से ओर बी चींगणे लगेया, “ओ दाऊदो री ल्वाद मां पाँदे दया कर!”
Y los que iban delante lo reprendían para que callara. Pero él gritaba mucho más: ¡Hijo de David, ten misericordia de mí!
40 तेबे यीशुए खड़े ऊई की आज्ञा दित्ती, “एसखे मांगे ल्याओ।” और जेबे से नेड़े आया, तेबे तिने तेसते पूछेया,
Entonces Jesús se detuvo y pidió que se lo trajeran. Cuando se acercó, le preguntó:
41 “तूँ क्या चाएया कि आऊँ ताखे क्या करुँ?” अन्दे बोलेया, “ओ प्रभु ये कि आऊँ देखणे लगी जाऊँ।”
¿Qué quieres que te haga? Y él contestó: Señor, que vea.
42 यीशुए बोलेया, “देखणे लग, तेरे विश्वासे तूँ ठीक करी ता।”
Jesús le ordenó: Ve. Tu fe te salvó.
43 और से तेबुई देखणे लगेया और परमेशरो री तारीफ करदा ऊआ तिना पीछे चलणे लगेया और सबी लोके ये देखी की परमेशरो री स्तुति कित्ती।
Al instante vio. Lo seguía y glorificaba a Dios. Cuando todo el pueblo lo vio, alabó a Dios.
