Zabbuli 120

1 Oluyimba nga balinnya amadaala. Nkoowoola Mukama nga ndi mu nnaku, era n’annyanukula.

(Sang til Festrejserne.) Jeg råbte til HERREN i Nød, og han svarede mig.

2 Omponye, Ayi Mukama, emimwa egy’obulimba, n’olulimi olw’obukuusa.

HERRE, udfri min Sjæl fra Løgnelæber, fra den falske Tunge!

3 Onooweebwa ki, era onookolebwa otya, ggwe olulimi olukuusa?

Der ramme dig dette og hint, du falske Tunge!

4 Onoofumitibwa n’obusaale obwogi obw’omulwanyi omuzira, n’oyokerwa ku manda ag’omuti entaseesa.

Den stærkes Pile er hvæsset ved glødende Gyvel.

5 Ndabye ennaku, kubanga mbeera mu Meseki; nsula mu weema za Kedali!

Ve mig, at jeg må leve som fremmed i Mesjek, bo iblandt Kedars Telte!

6 Ndudde nnyo mu bantu abakyawa eddembe.

Min Sjæl har længe nok boet blandt Folk, som hader Fred.

7 Nze njagala mirembe, naye bwe njogera bo baagala ntalo.

Jeg vil Fred; men taler jeg, vil de Krig!