Yobu 30

1 “Naye kaakano bansekerera; abantu abansinga obuto, bakitaabwe be nnandibadde nteeka wamu n’embwa ezikuuma endiga zange.

Ale teraz śmieją się ze mnie młodsi ode mnie, ci, których ojców nie uznałbym za godnych, by postawić ich z psami swojej trzody.

2 Amaanyi g’emikono gyabwe gaali gangasa ki? Abantu abaali baweddemu amaanyi ag’obuvubuka bwabwe,

Na cóż by mi się przydała siła ich rąk, u których zginęła starość?

3 abakoozimbye abaali mu bwetaavu era abayala, bameketa ettaka ekkalu mu nsi enjereere mu budde obw’ekiro.

Byli samotni z powodu niedostatku i głodu i uciekali na pustkowie ciemne, jałowe i spustoszone.

4 Banoga ebiragala ebiwoomerera ng’omunnyo mu bisaka, enkolokolo ez’omwoloola y’emmere yaabwe.

Zrywają sobie malwę przy krzakach i korzenie jałowcowe na pokarm.

5 Baagobebwa bave mu bantu bannaabwe, ne babaleekaanira gy’obeera nti, baali babbi.

Wygnano ich spośród [ludzi], wołano za nimi jak [za] złodziejem;

6 Baawalirizibwa okubeera mu migga egyakalira, mu njazi ne mu binnya wansi mu ttaka.

Tak że musieli mieszkać w rozpadlinach dolin, w jaskiniach podziemnych i skałach.

7 Baakaabira mu bisaka ng’ensolo ne beekweka mu bikoola by’emiti.

Między krzakami ryczeli, gromadzili się pod pokrzywami.

8 Ezzadde ly’abasirusiru abatalina bwe bayitibwa, baagobebwa mu nsi.

[To byli] synowie ludzi wzgardzonych i synowie [ludzi] nikczemnych, podlejsi niż [proch] ziemi.

9 Naye kaakano abaana baabwe bansekerera nga bannyimba; nfuuse ekyenyinyalwa gye bali,

Ale teraz jestem [tematem] ich pieśni, stałem się [tematem] ich przysłowia.

10 abatanjagala abanneesalako, banguwa okunfujjira amalusu mu maaso.

Brzydzą się mną i oddalają się ode mnie, nie wstydzą się pluć mi w twarz.

11 Kaakano Katonda nga bw’atagguludde akasaale kange, ammazeemu amaanyi; beeyisizza nga bwe balaba mu maaso gange.

A ponieważ on rozluźnił mój sznur i upokorzył mnie, oni też rzucili przede mnie wędzidło.

12 Abantu bano bannumba ku mukono gwange ogwa ddyo; bategera ebigere byange emitego, ne baziba amakubo banzikirize.

Po [mojej] prawicy powstają młodzieńcy, odtrącają moje nogi i torują przeciwko mnie swoje drogi zguby.

13 Banzingiza ne banzikiriza, nga tewali n’omu abayambye.

Popsuli moją ścieżkę i przyczynili się do mojej nędzy, a nie mają pomocnika.

14 Banzingiza ng’abayita mu kituli ekigazi, bayingira nga bayita mu muwaatwa.

Napadli [na mnie] niczym przez szeroki wyłom i wśród spustoszenia nacierali [na mnie].

15 Nnumbiddwa ebitiisa eby’amaanyi; ekitiibwa kyange kifuumuuse ng’ekifuuyiddwa empewo, era n’obukuumi bwange ne bubulawo ng’ekire.”

Strach obrócił się przeciwko mnie, ściga moją duszę jak wiatr. Moje szczęście przemija jak chmura.

16 “Era kaakano obulamu bwange buseebengerera buggwaawo, ennaku ez’okubonaabona zinzijjidde.

A teraz rozpływa się we mnie moja dusza, ogarnęły mnie dni cierpienia;

17 Ekiro kifumita amagumba gange era obulumi bwe nnina tebukoma.

W nocy ból przeszywa moje kości, a moje żyły nie mają odpoczynku.

18 Mu maanyi ge amangi Katonda abeera ng’olugoye lwe nneebikka, n’ensibibwa ng’ekitogi ky’ekyambalo kyange.

Z powodu wielkiego cierpienia zmieniła się moja szata i ściska mnie jak kołnierz mej tuniki.

19 Ansuula mu bitosi, ne nfuuka ng’enfuufu n’evvu.

Wrzucił mnie w błoto, stałem się podobny do prochu i popiołu.

20 “Nkukaabirira nti, Ayi Katonda, naye toddamu; nnyimirira, naye ontunuulira butunuulizi.

Wołam do ciebie, ale nie słuchasz mnie; staję, a na mnie nie patrzysz.

21 Onkyukira n’obusungu; onnumba n’omukono gwo ogw’amaanyi.

Stałeś się dla mnie okrutny, sprzeciwiasz mi się swoją mocną ręką.

22 Onsitula mu bbanga n’ongobesa empewo, n’onziza eno n’eri mu muyaga.

Unosisz mnie na wietrze [i] wsadzasz mnie na niego, a rozwiewasz mój dobytek.

23 Mmanyi nga olintuusa mu kufa, mu kifo kye wateekerawo abalamu bonna.

Wiem bowiem, że wydasz mnie na śmierć i do domu przeznaczonego dla wszystkich żyjących.

24 “Ddala tewali ayamba muntu anyigirizibwa ng’akaaba mu kunyigirizibwa kwe.

Do grobu jednak nie ściągnie [swej] ręki, choćby wołali, gdy będzie niszczyć.

25 Saakaabira abo abaali mu buzibu? Emmeeme yange teyalumirirwa abaavu?

Czy nie płakałem nad strapionym? Czy moja dusza nie smuciła się nad ubogim?

26 Naye bwe nanoonya obulungi, ekibi kye kyajja; bwe nanoonya ekitangaala, ekizikiza kye kyajja.

Gdy oczekiwałem dobra, oto przyszło zło; a gdy spodziewałem się światła, przyszła ciemność.

27 Olubuto lwange lutokota, terusirika; ennaku ez’okubonaabona kwange zinjolekedde.

Moje wnętrze zawrzało [i] nie uspokoiło się; zaskoczyły mnie dni utrapienia.

28 Nzenna ŋŋenda nzirugala naye si lwa kwokebwa musana; nnyimirira mu lukuŋŋaana, ne nsaba obuyambi.

Chodzę sczerniały, [ale] nie od słońca; powstaję i wołam w zgromadzeniu.

29 Nfuuse muganda w’ebibe, munne w’ebiwuugulu.

Stałem się bratem smoków, a towarzyszem młodych strusiów.

30 Olususu lwange luddugadde, era lususumbuka; n’omubiri gwange gwokerera.

Moja skóra poczerniała na mnie i moje kości są spalone od gorączki.

31 Ettendo lyange lifuuseemu kukaaba n’akalere kange ne kavaamu eddoboozi ery’ebiwoobe.”

Moja harfa zamieniła się w lament, a mój flet – w głos płaczących.