Augstā Dziesma 1
1 Salamana augstā dziesma.
Il Cantico de' cantici di Salomone.
2 Lai viņš mani skūpsta ar savas mutes skūpstīšanu; jo tava mīlestība ir jo mīlīgāka nekā vīns.
BACIMI egli de' baci della sua bocca; Perciocchè i tuoi amori [son] migliori che il vino.
3 Tavai eļļai ir salda smarža; tavs vārds ir izlieta eļļa, tāpēc jaunavas tevi mīl.
Per l'odore de' tuoi preziosi olii [odoriferi], (Il tuo nome [è] un olio [odorifero] sparso), Ti amano le fanciulle.
4 Velc mani, tad mēs tev tecēsim pakaļ; ķēniņš mani ved savos kambaros; mēs līksmosimies un priecāsimies par tevi; mēs pieminēsim tavu mīlestību vairāk nekā vīnu; patiesīgi tevi mīl.
Tirami, noi correremo dietro a te; Il re mi ha introdotta nelle sue camere; Noi gioiremo, e ci rallegreremo in te; Noi ricorderemo i tuoi amori, anzi che il vino; Gli [uomini] diritti ti amano.
5 Es esmu melna, bet mīlīga, jūs Jeruzālemes meitas, tā kā Ķedara teltis, kā Salamana gardīnes(aizkari).
O figliuole di Gerusalemme, io [son] bruna, ma bella; Come le tende di Chedar, come i padiglioni di Salomone.
6 Neuzlūkojiet mani, ka esmu pamelna, jo saulē esmu nodegusi; manas mātes bērni pret mani apskaitušies, tie mani likuši par vīna dārzu sargātāju; savu pašu vīna dārzu neesmu apsargājusi.
Non riguardate che io [son] bruna; Perciocchè il sole mi ha tocca co' suoi raggi; I figliuoli di mia madre si sono adirati contro a me; Mi hanno posta guardiana delle vigne; Io non ho guardata la mia vigna, che [è] mia.
7 Saki man, tu, ko mana dvēsele mīl, kur tu gani, kur tu gulies pusdienā? Jo kāpēc man būs aloties pie tavu biedru ganāmiem pulkiem?
O [tu], il qual l'anima mia ama, dichiarami Ove tu pasturi [la greggia], [Ed] ove tu [la] fai posare in sul mezzodì; Perciocchè, perchè sarei io come una [donna] velata Presso alle mandre de' tuoi compagni?
8 Ja tu to nezini, tu visu skaistākā starp sievām, tad ej jel pa avju pēdām un gani savus kazlēnus pie ganu teltīm.
Se tu nol sai, o la più bella d'infra le femmine, Esci seguendo la traccia delle pecore, E pastura le tue caprette. Presso alle tende de' pastori.
9 Es tevi līdzināju, mana draudzene, ar tiem zirgiem pie Faraona ratiem.
AMICA mia, io ti assomiglio alle cavalle [Che sono] a' carri di Faraone.
10 Tavi vaigi ir mīlīgi sprādzēs, tavs kakls pērļu rotā.
Le tue guance son belle ne' [lor] fregi, E il tuo collo ne' [suoi] monili.
11 Mēs tev taisīsim zelta sprādzes ar sudraba podziņām.
Noi ti faremo de' fregi d'oro Con punti d'argento.
12 Kamēr ķēniņš pie galda, mana nardes puķīte dod savu smaržu.
Mentre il re [è] nel suo convito, Il mio nardo ha renduto il suo odore.
13 Mans draugs man ir mirru pušķis, pie manām krūtīm piesprausts.
Il mio amico m'[è] un sacchetto di mirra, Che passa la notte sul mio seno.
14 Mans draugs man ir vīna ķekars Enģedi vīna dārzos.
Il mio amico m'[è] un grappolo di cipro Delle vigne di En-ghedi.
15 Redzi, tu esi skaista, mana draudzene, redzi, tu esi skaista, tavas acis ir kā baložu acis.
Eccoti bella, amica mia, eccoti bella; I tuoi occhi [somigliano quelli de]' colombi.
16 Redzi, tu esi skaists, mans draugs, un mīlīgs, un mūsu dusas vieta zaļo.
Eccoti bello, amico mio, ed anche piacevole; Il nostro letto eziandio [è] verdeggiante.
17 Mūsu namu baļķi ir ciedri, mūsu sijas ir cipreses.
Le travi delle nostre case [son] di cedri, I nostri palchi [son] di cipressi.
