Psalmi 25

1 Dāvida dziesma. Mana dvēsele ilgojās, Kungs, pēc Tevis.

Von David. Zu dir, o HERR, erheb’ ich meine Seele,

2 Mans Dievs, uz Tevi es cerēju, nepamet mani kaunā, lai mani ienaidnieki par mani nepriecājās.

mein Gott, auf dich vertraue ich:

3 Jo neviens, kas uz Tevi gaida, nepaliek kaunā; tie top kaunā, kas velti dodas uz viltību.

Nein, keiner, der auf dich harrt, wird enttäuscht; enttäuscht wird nur, wer dich treulos verläßt. –

4 Kungs, dari man zināmus Tavus ceļus, māci man Tavas tekas.

Tu mir kund, o HERR, deine Wege, deine Pfade lehre mich!

5 Vadi mani Tavā patiesībā un māci mani, jo Tu esi mans Dievs un Pestītājs; cauru dienu es Tevi gaidu.

Laß mich wandeln in deiner Wahrheit und lehre mich, denn du bist der Gott meines Heils: deiner harre ich allezeit. –

6 Piemini, Kungs, Savu apžēlošanu un Savu žēlastību, kas no mūžības.

Gedenke der Erweise deines Erbarmens, o HERR, und daß deine Gnadenverheiße aus der Urzeit stammen;

7 Nepiemini manas jaunības grēkus nedz manas pārkāpšanas, bet piemini mani pēc Tavas žēlastības, Tavas lēnības dēļ ak Kungs!

gedenke nicht der Sünden meiner Jugend und meiner Vergehen: nein, nach deiner Gnade gedenke meiner um deiner Güte willen!

8 Tas Kungs ir labs un taisns, tāpēc Viņš grēciniekiem māca to ceļu.

Gütig und aufrichtig ist der HERR; darum weist er den Sündern den rechten Weg,

9 Pazemīgos Viņš vada taisnībā, un māca pazemīgiem Savu ceļu.

läßt Bedrückte wandeln in richtiger Weise und lehrt die Dulder seinen Weg.

10 Tā Kunga ceļi visi ir žēlastība un patiesība tiem, kas tur Viņa derību un liecību.

Alle Pfade des HERRN sind Gnade und Treue denen, die seinen Bund und seine Gebote halten.

11 Tava vārda dēļ, ak Kungs! piedod manu noziegumu, jo tas ir liels.

Um deines Namens willen, o HERR, vergib mir meine Schuld, denn sie ist groß! –

12 Kas ir tas, kas To Kungu bīstas? tam Viņš mācīs to ceļu, kas uzņemams.

Wie steht’s mit dem Mann, der den HERRN fürchtet? Dem zeigt er den Weg, den er wählen soll.

13 Viņa dvēsele mitīs labumā, un viņa dzimums iemantos zemi.

Er selbst wird wohnen im Glück, und seine Kinder werden das Land besitzen.

14 Tā Kunga noslēpums ir pie tiem, kas Viņu bīstas, un Viņa derība tiem dod saprašanu.

Freundschaft hält der HERR mit denen, die ihn fürchten, und sein Bund will zur Erkenntnis sie führen. –

15 Manas acis vienmēr raugās uz To Kungu, jo Viņš izvilks manu kāju no tīkla.

Meine Augen sind stets auf den HERRN gerichtet, denn er wird meine Füße aus dem Netze ziehn.

16 Griezies pie manis un esi man žēlīgs, jo es esmu vientulis un bēdīgs.

Wende dich mir zu und sei mir gnädig! Denn einsam bin ich und elend.

17 Mana sirds bailība ir varen liela, izved mani no manām bēdām.

Die Ängste meines Herzens sind schwer geworden: o führ’ mich heraus aus meinen Nöten!

18 Uzlūko manas bēdas un manas mokas, un piedod visus manus grēkus.

Sieh mein Elend an und mein Ungemach und vergib mir alle meine Sünden! –

19 Redzi, ka daudz ir manu ienaidnieku, un ka tie ar briesmīgu nīdēšanu mani ienīst.

Sieh meine Feinde an, wie viele ihrer sind und wie sie mich hassen mit frevlem Haß.

20 Pasargi manu dvēseli un izglāb mani, nepamet mani kaunā, jo es paļaujos uz Tevi.

Behüte meine Seele und rette mich, nicht enttäuscht laß mich werden: ich traue auf dich!

21 Sirds skaidrība un taisnība lai mani pasargā, jo es gaidu uz Tevi.

Unschuld und Redlichkeit mögen mich behüten, denn ich harre deiner, o HERR! –

22 Ak Dievs, izpestī Israēli no visām viņa bēdām.

O Gott, erlöse Israel aus allen seinen Nöten!