Psalmi 109
1 Dāvida dziesma, dziedātāju vadonim. Ak Dievs, ko es slavēju, nestāv klusu!
| למנצח לדוד מזמור אלהי תהלתי אל תחרש׃ |
2 Jo bezdievīgu muti un viltīgu muti tie pret mani ir atvēruši, tie runā uz mani ar melu mēli.
| כי פי רשע ופי מרמה עלי פתחו דברו אתי לשון שקר׃ |
3 Ar naidīgiem vārdiem tie metās ap mani un karo pret mani bez vainas.
| ודברי שנאה סבבוני וילחמוני חנם׃ |
4 Par to, ka es tos mīlēju, tie turas man pretī; bet es lūdzu Dievu.
| תחת אהבתי ישטנוני ואני תפלה׃ |
5 Tie man maksā ļaunu par labu un ienaidību par mīlestību.
| וישימו עלי רעה תחת טובה ושנאה תחת אהבתי׃ |
6 Cel pār to vienu bezdievi, un viens pretinieks lai viņam stāv pa labo roku.
| הפקד עליו רשע ושטן יעמד על ימינו׃ |
7 Kad viņš top tiesāts, tad lai top pazudināts, un viņa Dieva lūgšana lai viņam top par grēku.
| בהשפטו יצא רשע ותפלתו תהיה לחטאה׃ |
8 Lai viņa dienas iet mazumā, un viņa amatu cits lai dabū.
| יהיו ימיו מעטים פקדתו יקח אחר׃ |
9 Viņa bērni lai paliek par bāriņiem un viņa sieva par atraitni.
| יהיו בניו יתומים ואשתו אלמנה׃ |
10 Lai viņa bērni skraida apkārt un ubago un maizes meklē tālu no savām izpostītām māju vietām.
| ונוע ינועו בניו ושאלו ודרשו מחרבותיהם׃ |
11 Lai tas parādu dzinējs izplēš visu, kas tam pieder, un sveši lai aplaupa viņa peļņu.
| ינקש נושה לכל אשר לו ויבזו זרים יגיעו׃ |
12 Lai tam nav, kas parāda žēlastību, un lai nav, kas žēlo viņa bāriņus.
| אל יהי לו משך חסד ואל יהי חונן ליתומיו׃ |
13 Lai viņa pēcnākamie top izdeldēti; viņu vārds lai izzūd otrā augumā.
| יהי אחריתו להכרית בדור אחר ימח שמם׃ |
14 Viņa tēvu noziegums lai top pieminēts Tā Kunga priekšā, un viņa mātes grēki lai neizzūd.
| יזכר עון אבתיו אל יהוה וחטאת אמו אל תמח׃ |
15 Lai tie vienmēr paliek Tā Kunga priekšā, un viņa piemiņa lai no zemes top izdeldēta.
| יהיו נגד יהוה תמיד ויכרת מארץ זכרם׃ |
16 Tādēļ ka viņš nebūt nepieminēja žēlastību darīt, bet vajāja bēdīgo un nabagu un to, kam bija noskumusi sirds, ka viņš to nokautu.
| יען אשר לא זכר עשות חסד וירדף איש עני ואביון ונכאה לבב למותת׃ |
17 Tāpēc ka viņš lāstu gribēja, tas viņam nāks; un svētības viņam negribējās, tad tā arī paliks tālu no viņa.
| ויאהב קללה ותבואהו ולא חפץ בברכה ותרחק ממנו׃ |
18 Un viņš aptērpās ar lāstu, tā kā ar drēbēm, un tas nāca viņa iekšās kā ūdens un kā eļļa viņa kaulos.
| וילבש קללה כמדו ותבא כמים בקרבו וכשמן בעצמותיו׃ |
19 Tad lai tas viņam ir kā apģērbs, ar ko tas apsedzās, un josta, ar ko tas allaž apjožas.
| תהי לו כבגד יעטה ולמזח תמיד יחגרה׃ |
20 Šī alga lai notiek no Tā Kunga maniem pretiniekiem un tiem, kas ļaunu runā pret manu dvēseli.
| זאת פעלת שטני מאת יהוה והדברים רע על נפשי׃ |
21 Bet Tu, ak Kungs, dari ar mani Sava vārda pēc, jo Tava žēlastība ir laba; izglāb mani.
| ואתה יהוה אדני עשה אתי למען שמך כי טוב חסדך הצילני׃ |
22 Jo es esmu bēdīgs un nabags, un mana sirds iekš manis ir ievainota.
| כי עני ואביון אנכי ולבי חלל בקרבי׃ |
23 Es aizeju kā ēna pavakarē, un topu vajāts kā sisenis.
| כצל כנטותו נהלכתי ננערתי כארבה׃ |
24 Mani ceļi šļūk no gavēšanas, un mana miesa izdilusi, ka treknuma vairs nav.
| ברכי כשלו מצום ובשרי כחש משמן׃ |
25 Un es tiem esmu par apsmieklu; kad tie mani redz, tad tie krata galvu.
| ואני הייתי חרפה להם יראוני יניעון ראשם׃ |
26 Palīdz man, Kungs, mans Dievs, atpestī mani pēc Savas žēlastības!
| עזרני יהוה אלהי הושיעני כחסדך׃ |
27 Tad tie atzīs, ka tā Tava roka, ka Tu, Kungs, to darījis.
| וידעו כי ידך זאת אתה יהוה עשיתה׃ |
28 Kad tie lād, tad Tu svētī; kad tie ceļas, tad lai top kaunā; bet Tavs kalps lai priecājās.
| יקללו המה ואתה תברך קמו ויבשו ועבדך ישמח׃ |
29 Mani pretinieki lai ar kaunu top apģērbti un ar savu negodu apsegti kā ar svārkiem.
| ילבשו שוטני כלמה ויעטו כמעיל בשתם׃ |
30 Es Tam Kungam no sirds pateikšu ar savu muti un Tam dziedāšu lielā draudzē.
| אודה יהוה מאד בפי ובתוך רבים אהללנו׃ |
31 Jo tam bēdīgam Viņš stāv pa labo roku, to atpestīdams no tiem, kas viņa dvēseli notiesā.
| כי יעמד לימין אביון להושיע משפטי נפשו׃ |
