Salamana Pamācības 7
1 Mans bērns, sargi manus vārdus un glabā pie sevis manu mācību.
Biri im, ruaji fjalët e mia dhe urdhërimet e mia në veten tënde,
2 Sargi manu pamācīšanu, tad tu dzīvosi, un manu mācību kā savu acu raugu.
Ruaji urdhërimet e mia dhe ke për të jetuar; ruaji mësimet e mia si bebja e syve të tu.
3 Sien to ap saviem pirkstiem, ieraksti to savas sirds galdiņā.
Lidhi ndër gishta, shkruaji mbi tabelën e zemrës sate.
4 Saki uz gudrību: Tu esi mana māsa! un atzīšanu sauc par savu radinieci,
Thuaji diturisë: “Ti je motra ime” dhe quaje “shok” gjykimin,
5 Ka tu sevi pasargi no svešas sievas, no svešinieces ar mīkstiem vārdiem.
me qëllim që të të ruajnë nga gruaja e tjetrit nga gruaja e huaj që përdor fjalë lajkatare.
6 Jo es skatījos pa sava nama logu, caur saviem skadriņiem,
Nga dritarja e shtëpisë sime shikoja nëpër parmakët prej hekuri
7 Un redzēju nejēgu vidū un ieraudzīju starp zēniem neprātīgu jaunekli.
dhe pashë midis budallenjve; dallova midis të rinjve një djalë të ri që s’kishte gjykim,
8 Tas gāja pa ielu ap nama stūri, staigāja pa viņas nama ceļu,
që kalonte nëpër rrugë pranë qoshes të gruas së huaj dhe drejtohej nga shtëpia e saj,
9 Pavakarē, krēslā, nakts vidū un tumsā.
në muzg, kur po ngryste dita, ndërsa zbriste nata e zezë dhe e errët.
10 Un redzi, viņu sastapa sieva, maukas apģērbā un viltu sirdī.
I doli para një grua e veshur si prostitutë dhe dinake;
11 Šī bija trakule un palaidne, viņas kājas nemetās mājā;
ajo është turbulluese dhe provokuese, dhe nuk di t’i mbajë këmbët në shtëpinë e saj;
12 Te viņa ārā, te uz ielām un glūn aiz visiem stūriem.
herë mbi rrugë, herë në sheshet qëndron në pritë në çdo qoshe.
13 Un tā viņu apkampa un skūpstīja kā bezkauņa un uz to sacīja:
Kështu e zuri dhe e puthi, pastaj me paturpësi tha:
14 „Pateicības upuri man bija jānes; šodien es savu solījumu esmu pildījusi.
“Duhet të bëja flijimet e falenderimit; pikërisht sot i plotësova zotimet e mia;
15 Tādēļ esmu izgājusi tev pretī, tavu vaigu meklēt un tevi esmu atradusi.
prandaj të dola para që të të kërkoj dhe të gjeta.
16 Ar apsegiem esmu klājusi savu gultu, ar strīpainiem Ēģiptes palagiem.
E zbukurova shtratin tim me një mbulesë si sixhade, me li të ngjyrosur nga Egjipti;
17 Savu gultu esmu izkvēpinājusi ar mirrēm, alvejām un kanēli;
e parfumova shtratin tim me mirrë, me aloe dhe me kanellë.
18 Nāc, lai izbaudām kārības līdz rītam, lai izpriecājamies mīlestībā;
Eja, të dehemi me dashuri deri në mëngjes, të kënaqemi në qejfe dashurie,
19 Jo vīrs nav mājās, viņš aizgājis tālā ceļā,
sepse burri im nuk është në shtëpi, por ka shkuar në një udhëtim të gjatë;
20 Viņš naudas maku ņēmis līdz, tik uz svētkiem vēl pārnāks mājās.“
ka marrë me vete një thes të vogël me pare dhe do të kthehet në shtëpi vetëm kur të jetë hëna e plotë”.
21 Viņa to pierunāja ar savu vārdu drūzmu, ar savu mīksto mēli tā viņu aizrāva.
Ajo e mashtroi me fjalë bindëse, e tërhoqi me ëmbëlsinë e buzëve të saj.
22 Uz reizi tas viņai gāja pakaļ, kā vērsis iet pie kaušanas un kā nelietis, saistīts uz sodu,
Ai e ndoqi pa mëdyshje, si një ka që shkon në thertore, si një i lidhur në dënimin e budallait,
23 Kamēr bulta viņa aknas pāršķeļ; tā putns skrien sprostā un nezin, ka tas pret viņa dzīvību.
deri sa një shigjetë nuk i shpon mëlçinë; ai nxiton si një zog, pa ditur që një lak është ngritur kundër jetës së tij.
24 Nu tad, bērni, klausiet mani, un ņemiet vērā manas mutes vārdus.
Prandaj, bij të mi, më dëgjoni, kushtojuni kujdes fjalëve të gojës sime.
25 Lai tava sirds nenomaldās uz viņas ceļiem un nenoklīsti uz viņas gaitām;
Zemra jote të mos shkojë pas rrugëve të saj, mos devijo nëpër shtigjet e saj,
26 Jo daudz ir to nokauto, ko tā gāzusi zemē, un liels pulks, ko viņa nogalinājusi.
sepse ka rrëzuar shumë të plagosur për vdekje, dhe tërë ata që ajo ka vrarë ishin burra të fortë.
