< Salamana Pamācības 31 >

1 Ķēniņa Lemuēļa vārdi, tā mācība, ko viņa māte tam mācīja.
Ny tenin’ i Lemoela mpanjaka, dia ny teny mavesa-danja izay nananaran-dreniny azy.
2 Ak, mans dēls! ak manas miesas dēls! tu manu solījumu dēls.
Ahoana, anaka? Ary ahoana, ry zanako naterako? Ary ahoana, ry zanaky ny voadiko?
3 Nedod sievām savu spēku, nedz savu ceļu tām, kas ķēniņus samaitā.
Aza omena ny vehivavy ny herinao, Na ny fombam-piainanao ho an’ izay manimba mpanjaka.
4 Ķēniņiem nebūs, ak Lemuēl, ķēniņiem nebūs vīna dzert, nedz valdniekiem stipra dzēriena iekārot,
Tsy mety amin’ ny mpanjaka, ry Lemoela, Eny; tsy mety amin’ ny mpanjaka ny misotro divay, Na amin’ ny mpanapaka ny ho fatra-paniry toaka;
5 Ka dzerdami neaizmirst likumus, un nepārgroza tiesu visiem sērdieņiem.
Fandrao, raha misotro izy, dia manadino ny lalàna Ka mamily ny fitsarana ny zanaky ny fahoriana.
6 Dodiet stipru dzērienu tam, kas iet bojā, un vīnu, kam noskumusi sirds:
Omeo toaka izay efa ho faty, Eny, divay ho an’ izay malahelo azon’ ny fangidiam-panahy;
7 Tāds lai dzer, ka aizmirst savu nabadzību, un vairs nepiemin savas bēdas.
Aoka hisotro izy mba hanadinoany ny alahelony, Ary tsy hahatsiarovany ny fahoriany intsony.
8 Atdari savu muti par mēmo un par visiem, kas ir atstāti.
Sokafy ny vavanao hisolo ny moana, Hahazoan’ ny kamboty ny rariny;
9 Atdari savu muti, tiesā taisni un nes tiesu nabagam un sērdienim.
Sokafy ny vavanao, ka tsarao marina, Ary omeo rariny ny ory sy ny malahelo.
10 Tikušu (tikumīgu) sievu, kas tādu atrod, pāri par pērlēm ir viņas dārgums.
Iza no mahita vehivavy tsara? Fa ny tombany dia mihoatra lavitra noho ny voahangy.
11 Uz viņu uzticas vīra sirds un labuma tam netrūkst nekāda.
Matoky azy ny fon’ ny lahy, Ary tsy mitsahatra ny fanambinana azy.
12 Tā dara tam labu, ne ļaunu visās sava mūža dienās.
Soa no ataon-dravehivavy aminy, fa tsy ratsy, Amin’ ny andro rehetra iainany.
13 Viņa gādā par vilnu un liniem un strādā priecīgām rokām.
Mizaha volon’ ondry sy rongony izy Ary mazoto miasa amin’ ny tànany.
14 Tā ir kā laivinieka laiva, sagādā maizi no tālienes.
Toy ny sambon’ ny mpandranto izy, Ka avy any amin’ ny lavitra no itondrany ny haniny.
15 Jau pašā naktī tā ceļas un dod barību savai saimei un kalponēm iespriesto tiesu.
Mifoha izy, raha mbola alina, Ka manome hanina ho an’ ny ankohonany Sy anjara ho an’ ny ankizivaviny.
16 To zemes stūri, ko cerē, tā dabū, no savu roku augļiem tā dēsta vīna dārzu.
Mihevitra saha izy ka mahazo azy; Ny vokatry ny tànany no anaovany tanim-boaloboka.
17 Ar spēku tā jož savus gurnus un savas rokas ar stiprumu.
Misikìna hery izy, Ary hatanjahiny ny sandriny.
18 Tā mana, ka viņas pūliņš labi sokas, un gaisma tai neapdziest naktī.
Hitany fa tsara ny tombom-barony, Ary tsy maty jiro mandritra ny alina izy.
19 Tā stiepj savu roku pie kodeļa un tver ar pirkstiem ratiņu.
Mandray ny fihazonam-bohavoha izy, Ary ny tànany mihazona ny ampela.
20 Tā sērdieņus mīlīgi apkampj un pasniedz nabagiem roku.
Manatsotra ny tànany amin’ ny ory izy, Eny, mamelatra ny tànany amin’ ny mahantra.
21 Savam namam tā nebīstas sniega, jo saime divkārtīgi ģērbta.
Tsy manahy ny oram-panala ho amin’ ny ankohonany izy, Fa ny ankohonany rehetra samy voatafy volon’ ondry mena avokoa.
22 Tā sev taisa apsegus, dārgs audeklis un purpurs tai ir apģērbs.
Manao firakotra ho azy izy; Ny fitafiany dia rongony fotsy madinika sy lamba volomparasy.
23 Tai vīrs ir pazīstams vārtos, kad tas sēž ar zemes vecajiem.
Ny lahy dia hajaina eo am-bavahady, Raha miara-mipetraka eo amin’ ny loholona.
24 Viņa auž linu svārkus un pārdod, un izdod pircējiem jostas.
Manao akanjo hariry madinika ravehivavy ka mivarotra izany, Ary fehin-kibo no amidiny amin’ ny mpandranto.
25 Stiprums un gods tai apģērbs; tā smejas par nākamo laiku.
Hery sy voninahitra no fitafiany, Ary ny andro ho avy dia ihomehezany.
26 Savu muti tā atdara ar gudrību, un uz viņas mēles ir jauka mācība.
Manokatra ny vavany amin’ ny fahendrena izy; Ary ny lalàn’ ny famindram-po no eo amin’ ny lelany.
27 Viņa skatās pēc visām sava nama gaitām un neēd savu maizi ar slinkumu.
Mitandrina tsara ny ataon’ ny ankohonany izy Ary tsy homana ny mofon’ ny fahalainana.
28 Viņas bērni pieceļas un teic viņu laimīgu; viņas vīrs, tas to slavē:
Ny zanany mitsangana ka midera azy hoe sambatra; Ny lahy koa mitsangana ka midera azy hoe:
29 Daudz mātes meitām ir goda tikums, bet tu esi pāri par visām!
Maro no zazavavy nanao soa, Fa ianao manoatra noho izy rehetra.
30 Daiļums viļ un skaistums paiet; dievbijīga sieva, tā ir teicama!
Fitaka ny fahatsaram-bika, ary zava-poana ny fahatsaran-tarehy; Fa ny vehivavy matahotra an’ i Jehovah ihany no hoderaina.
31 Teiciet viņu par viņas roku augļiem, un viņas pašas darbi lai viņu ļaudīs teic!
Omeo azy ny avy amin’ ny vokatry ny tànany; Ary aoka ny asany hidera azy eo am-bavahady.

< Salamana Pamācības 31 >