Salamana Pamācības 1
1 Salamana, Dāvida dēla, Israēla ķēniņa, sakāmie vārdi,
Przysłowia Salomona, syna Dawida, króla Izraela;
2 Atzīt gudrību un mācību, un saprast prātīgu valodu,
Do poznania mądrości i karności, do zrozumienia słów roztropnych;
3 Pieņemties apdomībā, taisnībā, tiesā un skaidrībā,
Do zdobycia pouczenia w mądrości, w sprawiedliwości, w sądzie i w prawości;
4 Ka tiem vēl nejēgām tiek samaņa, jauniem atzīšana un apdomīgs prāts.
Do udzielenia prostym rozwagi, a młodemu – wiedzy i roztropności.
5 Kas gudrs, klausīs un pieaugs mācībā, un kas prātīgs, ņemsies labus padomus,
Mądry posłucha i przybędzie mu wiedzy, a rozumny nabędzie rad;
6 Ka izprot sakāmus vārdus un mīklas, gudro valodas un viņu dziļos vārdus.
Aby rozumieć przysłowia i [ich] wykładnię, słowa mądrych i ich zagadki.
7 Tā Kunga bijāšana ir atzīšanas iesākums; gudrību un mācību ģeķi nicina.
Bojaźń PANA jest początkiem wiedzy, ale głupcy gardzą mądrością i karnością.
8 Klausi, mans bērns, sava tēva pārmācībai un nepamet savas mātes mācību;
Synu mój, słuchaj pouczenia swego ojca i nie odrzucaj nauki swojej matki;
9 Jo tas ir jauks krāšņums tavai galvai un zelta rota tavam kaklam.
Bo one będą wdzięczną ozdobą na twojej głowie i [kosztownym] łańcuchem na szyi.
10 Mans bērns, kad grēcinieki tevi vilina, tad neklausi!
Synu mój, jeśli grzesznicy cię namawiają, nie pozwalaj.
11 Kad tie saka: „Nāc mums līdz, glūnēsim uz asinīm, glūnēsim uz nenoziedzīgo par nepatiesu!
Jeśli mówią: Chodź z nami, czyhajmy na krew, zaczajmy się na niewinnego bez powodu;
Pożremy ich żywcem jak grób, całych, jak zstępujących do dołu; (Sheol h7585)
13 Mēs atradīsim visādas dārgas mantas, pildīsim savus namus ar laupījumu.
Znajdziemy wszelkie kosztowności, napełnimy swoje domy łupem;
14 Tava daļa tev būs mūsu starpā, viens pats maks būs mums visiem.“
Dziel z nami swój los; miejmy wszyscy jedną sakiewkę.
15 Mans bērns, nestaigā vienā ceļā ar tiem; sargi savu kāju no viņu pēdām;
Synu mój, nie wyruszaj z nimi w drogę; powstrzymaj swoją nogę od ich ścieżki.
16 Jo viņu kājas skrien uz ļaunu un steidzās asinis izliet.
Ich nogi bowiem biegną do zła i spieszą się do przelania krwi.
17 Bet lai arī tīklu izplāta visiem putniem priekš acīm; tas ir par velti!
Na próżno zastawia się sieci na oczach wszelkiego ptactwa.
18 Tā arī viņi glūn uz savām pašu asinīm un glūn uz savu pašu dzīvību.
Oni też czyhają na własną krew, czają się na własne życie.
19 Tā iet visiem, kas plēš netaisnu mantu; kam šī ir, tam tā paņem dzīvību.
Takie są ścieżki każdego, który jest chciwy zysku; swojemu właścicielowi [taki zysk] odbiera życie.
20 Dieva gudrība skaņi sauc uz lielceļiem, uz ielām tā paceļ savu balsi;
Mądrość woła na dworze, podnosi swój głos na ulicach.
21 Tā izsaucās, kur ļaužu vislielais troksnis; kur ieiet pilsētas vārtos, tā runā savu valodu:
Woła w największym zgiełku, u wrót bram, w mieście wygłasza swoje słowa:
22 Cik ilgi, nejēgas, jūs mīlēsiet nejēdzību, un smējējiem gribēsies apsmiet, un ģeķi ienīdēs atzīšanu?
Jak długo, prości, będziecie kochać głupotę, szydercy – lubować się w swoim szyderstwie, a głupi – nienawidzić wiedzy?
23 Griežaties pie manas mācības! Redzi, es jums došu savu garu un jums darīšu zināmus savus vārdus.
Nawróćcie się na moje upomnienie; oto wyleję na was mojego ducha, oznajmię wam moje słowa.
24 Tādēļ nu, ka es aicināju, un jūs liedzaties, ka savu roku izstiepju, un nav, kas uzklausa,
Ponieważ wołałam, a odmawialiście; wyciągałam rękę, a nikt nie zważał;
25 Un jūs visu manu padomu atmetiet un manas pārmācības negribiet;
Owszem, odrzuciliście całą moją radę i nie chcieliście [przyjąć] mojego upomnienia;
26 Tādēļ arī es smiešos par jūsu postu, es smiešos, kad jums izbailes uzies,
Dlatego będę się śmiać z waszego nieszczęścia, będę szydzić z was, gdy przyjdzie to, czego się boicie.
27 Kad pār jums izbailes nāks kā auka, un posts jums uzbruks kā vētra, kad briesmas un bailes jums uzies.
Gdy nadejdzie jak spustoszenie to, czego się boicie, i [gdy] wasze nieszczęście nadciągnie jak wicher, gdy nadejdzie na was ucisk i cierpienie;
28 Tad tie mani sauks, bet es neatbildēšu, tie mani meklēs agri, bet mani neatradīs,
Wtedy będą mnie wzywać, a nie wysłucham; będą mnie szukać pilnie, lecz mnie nie znajdą.
29 Tādēļ ka tie atzīšanu ienīdējuši un Tā Kunga bijāšanu nav pieņēmuši.
Bo znienawidzili wiedzę i nie wybrali bojaźni PANA;
30 Tiem negribējās mana padoma, tie ir nicinājuši visu manu pārmācīšanu;
Ani nie chcieli mojej rady, [ale] gardzili każdym moim upomnieniem.
31 Tādēļ tie ēdīs no sava ceļa augļiem, un būs paēduši no saviem padomiem.
Dlatego spożyją owoc swoich dróg i będą nasyceni swymi radami.
32 Jo nesaprašu nomaldīšanās tos nokauj, un ģeķu pārdrošība tos nomaitā.
Bo odstępstwo prostych zabije ich i szczęście głupich zgubi ich.
33 Bet kas mani klausa, tas dzīvos droši, un savā mierā tas ļauna nebīsies.
[Ale] kto mnie słucha, będzie mieszkać bezpiecznie i będzie wolny od strachu przed złem.
