Ījaba 36

1 Un Elihus vēl runāja un sacīja:

Elihu mówił jeszcze:

2 Pagaidi man vēl maķenīt, es tev mācīšu, jo no Dieva puses vēl kas jāsaka.

Poczekaj trochę, a pouczę cię, bo jeszcze przemówię za Boga.

3 Es meklēšu savu atzīšanu no tālienes un gādāšu savam radītājam taisnību.

Z daleka przyniosę swą wiedzę i uznam sprawiedliwość mego Stwórcy.

4 Jo tiešām, mana valoda nav meli; tavā priekšā ir, kam atzīšanas netrūkst.

Bo naprawdę moje słowa nie [są] kłamstwem, a [człowiek] z doskonałą wiedzą [stoi] przed tobą.

5 Redzi, Dievs ir varens un tomēr neatmet, Viņš ir varens gudrības spēkā.

Oto Bóg [jest] potężny, a nie gardzi [nikim]. On jest potężny w sile serca.

6 Viņš bezdievīgam neliek dzīvot, un bēdīgam nes tiesu.

Nie pozostawia niegodziwych przy życiu, a ubogim przyznaje prawa.

7 Viņš nenovērš savas acis no taisnā, bet pie ķēniņiem uz goda krēsla, tur Viņš tiem liek sēdēt mūžam, ka top paaugstināti.

Nie odwraca swoich oczu od sprawiedliwego, ale sadza ich na wieki z królami na tronie – i są wywyższeni.

8 Un kur cietuma ļaudis ir ķēdēs un top turēti bēdu saitēs,

A jeśli są związani okowami albo spętani powrozami utrapienia;

9 Tur Viņš tiem dara zināmu viņu darbu un viņu pārkāpumus, ka cēlušies lepnībā.

Wtedy oznajmia im ich czyny i przestępstwa – to, że się wzmogły.

10 Viņš tiem atdara ausi mācībai, un saka, lai atgriežas no netaisnības.

Otwiera im ucho, aby [przyjęli] karę, i każe im odwrócić się od nieprawości.

11 Ja tie nu klausa un Viņam kalpo, tad tie pavada savas dienas labumā un savus gadus laimē.

Jeśli będą posłuszni i będą [mu] służyć, dopełnią swoich dni w dobrobycie, a swoich lat w rozkoszach.

12 Un ja tie neklausa, tad tie krīt caur zobenu un mirst bez atzīšanas.

Ale jeśli nie usłuchają, zginą od miecza, umrą bez poznania.

13 Bet kam neskaidra sirds, tie kurn, tie nepiesauc, kad Viņš tos saistījis.

Lecz [ludzie] obłudnego serca gromadzą gniew, nie wołają, kiedy ich wiąże.

14 Tā tad viņu dvēsele mirst jaunībā, un viņu dzīvība paiet ar mauciniekiem.

Umierają w młodości, swoje życie spędzają wśród rozpustników.

15 Bet bēdīgo Viņš izpestī viņa bēdās, un atver viņa ausis bēdu laikā.

Wyrywa ubogiego z utrapienia i otwiera ich uszy w ucisku.

16 Tāpat Viņš tevi izraus no bēdu rīkles uz klaju vietu, kur bēdu nav, un tavs galds būs pilns ar treknumu.

Również ciebie wyrwałby z ciasnego miejsca na [miejsce] przestronne, gdzie nie ma ucisku, a [zastawiłby] twój stół pełnią tłuszczu.

17 Bet ja tu esi pilns bezdievīgas tiesāšanās, tad tiesa un sodība tevi ķers.

Ale ty zasłużyłeś na sąd niegodziwego, [dlatego] prawo i sąd będą cię trzymać.

18 Lai sirds rūgtums tev jel neskubina zaimot, un tā lielā pārbaudīšana lai tevi nenovērš.

Gniew [wisi], więc uważaj, by nie poraził cię karą, gdyż nie wybawił cię żaden okup.

19 Vai tu ar brēkšanu no bēdām tiksi vaļā, vai cīnīdamies ar visu spēku?

Czy będzie zważał na twoje bogactwa? [Nie], ani [na] złoto, ani [na] jakiekolwiek siły [lub] potęgi.

20 Neilgojies pēc tās nakts, kas noceļ tautas no savas vietas.

Nie tęsknij za nocą, kiedy ludzie są porwani ze swojego miejsca.

21 Sargies, negriezies pie netaisnības, jo tā tev vairāk patīk nekā pacietība.

Strzeż się, abyś nie zważał na nieprawość; gdyż wybrałeś to sobie zamiast utrapienia.

22 Redzi, Dievs ir augsts savā spēkā; kur ir tāds mācītājs, kā Viņš?

Oto Bóg jest najwyższy w swojej potędze, któż może tak nauczyć jak on?

23 Kas Viņam raudzīs uz Viņa ceļu, vai kas uz Viņu sacīs: Tu dari netaisnību?

Kto mu wytyczył jego drogę? Albo kto mu powie: Popełniłeś nieprawość?

24 Piemini, ka arī tu paaugstini Viņa darbu, par ko ļaudis dzied.

Pamiętaj, abyś wysławiał jego dzieło, któremu przypatrują się ludzie.

25 Visi ļaudis to skatās ar prieku, cilvēks to ierauga no tālienes.

Wszyscy ludzie je widzą, człowiek przypatruje się nim z daleka.

26 Redzi, Dievs ir augsts un neizmanāms, Viņa gadu pulku nevar izdibināt.

Oto Bóg [jest] wielki, a poznać [go] nie możemy, a liczba jego lat jest niezbadana.

27 Viņš savelk ūdens lāsītes, un lietus līst no viņa miglas.

On wyciąga bowiem krople wód, które padają z pary [jako] deszcz;

28 Tas līst no padebešiem un pil uz daudz cilvēkiem.

Który spuszczają chmury i [który] obficie spływa na ludzi.

29 Vai var izprast, kā padebeši izplešas, un kā Viņa dzīvoklis rīb?

(A kto zrozumie rozmieszczenie chmur i grzmot jego namiotu?

30 Redzi, Viņš ģērbjas zibeņu spīdumā un apklājās ar jūras dziļumiem.

Oto rozciąga nad nim swoją światłość i okrywa głębiny morskie.

31 Jo tā Viņš soda tautas un dod barības papilnam.

Przez te rzeczy bowiem sądzi narody i daje pokarm w obfitości.

32 Viņa abējās rokās spīdumi, un Viņš tiem rāda, kur lai sper.

Chmurami okrywa światłość i rozkazuje [jej ukrywać] się za wyznaczoną [chmurą]).

33 Pērkona balss sludina Viņu nākam, un ganāmi pulki, ka Viņš tuvu.

Grzmot daje o nim znać, a także bydło – o parze unoszącej się w górę.