< Psalmorum 90 >

1 oratio Mosi hominis Dei Domine refugium tu factus es nobis in generatione et generatione
He inoi na Mohi, na te tangata a te Atua. E te Ariki, ko koe to matou nohoanga i nga whakatupuranga katoa.
2 priusquam montes fierent et formaretur terra et orbis a saeculo usque in saeculum tu es Deus
Kahore ano i whanau noa nga maunga, kahore i hanga e koe te whenua me te ao, ko koe te Atua no tua whakarere a ake tonu atu.
3 ne avertas hominem in humilitatem et dixisti convertimini filii hominum
E whakahokia ana e koe te tangata kia mongamonga noa, a e mea ana, E hoki, e nga tama a te tangata.
4 quoniam mille anni ante oculos tuos tamquam dies hesterna quae praeteriit et custodia in nocte
Ki tau titiro hoki, he rite nga tau kotahi mano ki te ra onanahi, kua pahure atu nei, ki te mataaratanga hoki i te po.
5 quae pro nihilo habentur eorum anni erunt
Me te mea na te waipuke tau kahakinga i a ratou; he moe ratou: i te ata ano he tarutaru e tupu ana.
6 mane sicut herba transeat mane floreat et transeat vespere decidat induret et arescat
I te ata e tupu ana, e pihi ana: i te ahiahi kua kotia, kua maroke.
7 quia defecimus in ira tua et in furore tuo turbati sumus
Kua hemo nei hoki matou i tou riri: ka ohorere hoki i tou aritatanga.
8 posuisti iniquitates nostras in conspectu tuo saeculum nostrum in inluminatione vultus tui
Kua maka e koe o matou kino ki tou aroaro, o matou mea huna ki te marama o tou mata.
9 quoniam omnes dies nostri defecerunt in ira tua defecimus anni nostri sicut aranea meditabantur
Ka pau o matou ra katoa, me te riri ano koe: hemo ake o matou tau ano he korero e korerotia ana.
10 dies annorum nostrorum in ipsis septuaginta anni si autem in potentatibus octoginta anni et amplius eorum labor et dolor quoniam supervenit mansuetudo et corripiemur
Ko nga ra o o matou tau e whitu tekau tau; a ki te whai kaha, ka waru tekau tau; heoi he mahi mauiui, he pouri to ratou kaha; ka hohoro hoki te hatepea atu, a ka rere atu matou.
11 quis novit potestatem irae tuae et prae timore tuo iram tuam
Ko wai te matau ana ki te kaha o tou riri? Rite pu ki te wehi ki a koe tou riri.
12 dinumerare dexteram tuam sic notam fac et conpeditos corde in sapientia
Akona matou ki te tatau i o matou ra, kia anga ai te ngakau ki te whakaaro.
13 convertere Domine usquequo et deprecabilis esto super servos tuos
Hoki mai, e Ihowa, kia pehea ake te roa? A kia puta ke he whakaaro mou ki au pononga.
14 repleti sumus mane misericordia tua et exultavimus et delectati sumus in omnibus diebus nostris
Kia na matou i te ata i tau mahi tohu: kia hari ai matou, kia koa ai, i o matou ra katoa.
15 laetati sumus pro diebus quibus nos humiliasti annis quibus vidimus mala
Whakaharitia matou, kia rite ki nga ra i whakawhiua ai matou e koe, ki nga tau i kite ai matou i te kino.
16 et respice in servos tuos et in opera tua et dirige filios eorum
Kia puta mai tau mahi ki au pononga, me tou kororia ki a ratou tamariki.
17 et sit splendor Domini Dei nostri super nos et opera manuum nostrarum dirige super nos et opus manuum nostrarum dirige;
A hei runga i a matou te ataahua o Ihowa, o to matou Atua: whakapumautia ano ki a matou te mahi a o matou ringa, ae ra, te mahi a o matou ringa, whakapumautia e koe.

< Psalmorum 90 >