< Psalmorum 60 >

1 in finem his qui inmutabuntur in tituli inscriptione David in doctrina cum succendit Syriam Mesopotamiam et Syriam Soba et convertit Ioab et percussit vallem Salinarum duodecim milia Deus reppulisti nos et destruxisti nos iratus es et misertus es nobis
Dem Vorsänger; nach Schuschan-Eduth. Ein Gedicht von David, zum Lehren, als er stritt mit den Syrern von Mesopotamien und mit den Syrern von Zoba, und Joab zurückkehrte und die Edomiter im Salztale schlug, zwölftausend Mann. Gott, du hast uns verworfen, hast uns zerstreut, bist zornig gewesen; führe uns wieder zurück!
2 commovisti terram et turbasti eam sana contritiones eius quia commota est
Du hast das Land erschüttert, hast es zerrissen; heile seine Risse, denn es wankt!
3 ostendisti populo tuo dura potasti nos vino conpunctionis
Du hast dein Volk Hartes sehen lassen, mit Taumelwein hast du uns getränkt.
4 dedisti metuentibus te significationem ut fugiant a facie arcus diapsalma ut liberentur dilecti tui
Denen, die dich fürchten, hast du ein Panier gegeben, daß es sich erhebe um der Wahrheit willen. (Sela)
5 salvum fac dextera tua et exaudi me
Damit befreit werden deine Geliebten, rette durch deine Rechte und erhöre uns!
6 Deus locutus est in sancto suo laetabor et partibor Sicima et convallem tabernaculorum metibor
Gott hat geredet in seiner Heiligkeit: Frohlocken will ich, will Sichem verteilen und das Tal Sukkoth ausmessen.
7 meus est Galaad et meus est Manasses et Effraim fortitudo capitis mei Iuda rex meus
Mein ist Gilead, und mein Manasse, und Ephraim ist die Wehr meines Hauptes, Juda mein Herrscherstab.
8 Moab olla spei meae in Idumeam extendam calciamentum meum mihi alienigenae subditi sunt
Moab ist mein Waschbecken, auf Edom will ich meine Sandale werfen; Philistäa, jauchze mir zu!
9 quis deducet me in civitatem munitam quis deducet me usque in Idumeam
Wer wird mich führen in die feste Stadt, wer wird mich leiten bis nach Edom?
10 nonne tu Deus qui reppulisti nos et non egredieris Deus in virtutibus nostris
Nicht du, Gott, der du uns verworfen hast, und nicht auszogest, o Gott, mit unseren Heeren?
11 da nobis auxilium de tribulatione et vana salus hominis
Schaffe uns Hilfe aus der Bedrängnis! Menschenrettung ist ja eitel.
12 in Deo faciemus virtutem et ipse ad nihilum deducet tribulantes nos
Mit Gott werden wir mächtige Taten tun; und er, er wird unsere Bedränger zertreten.

< Psalmorum 60 >