< Psalmorum 4 >

1 in finem in carminibus psalmus David cum invocarem exaudivit me Deus iustitiae meae in tribulatione dilatasti mihi miserere mei et exaudi orationem meam filii hominum usquequo gravi corde ut quid diligitis vanitatem et quaeritis mendacium diapsalma
Hear me when I call, O God of my righteousness: you have enlarged me when I was in distress; have mercy on me, and hear my prayer.
2 et scitote quoniam mirificavit Dominus sanctum suum Dominus exaudiet me cum clamavero ad eum
O you sons of men, how long will you turn my glory into shame? how long will you love vanity, and seek after leasing? (Selah)
3 irascimini et nolite peccare quae dicitis in cordibus vestris in cubilibus vestris conpungimini diapsalma
But know that the LORD has set apart him that is godly for himself: the LORD will hear when I call to him.
4 sacrificate sacrificium iustitiae et sperate in Domino multi dicunt quis ostendet nobis bona
Stand in awe, and sin not: commune with your own heart on your bed, and be still. (Selah)
5 signatum est super nos lumen vultus tui Domine dedisti laetitiam in corde meo
Offer the sacrifices of righteousness, and put your trust in the LORD.
6 a fructu frumenti et vini et olei sui multiplicati sunt
There be many that say, Who will show us any good? LORD, lift you up the light of your countenance on us.
7 in pace in id ipsum dormiam et requiescam
You have put gladness in my heart, more than in the time that their corn and their wine increased.
8 quoniam tu Domine singulariter in spe constituisti me
I will both lay me down in peace, and sleep: for you, LORD, only make me dwell in safety.

< Psalmorum 4 >