< Psalmorum 31 >

1 in finem psalmus David in te Domine speravi non confundar in aeternum in iustitia tua libera me
Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. W tobie, PANIE, pokładam nadzieję, niech nigdy nie doznam wstydu, wyzwól mnie w swojej sprawiedliwości.
2 inclina ad me aurem tuam adcelera ut eruas me esto mihi in Deum protectorem et in domum refugii ut salvum me facias
Nakłoń ku mnie swego ucha, czym prędzej mnie ocal; bądź mi mocną skałą, domem obronnym, abyś mnie wybawił.
3 quoniam fortitudo mea et refugium meum es tu et propter nomen tuum deduces me et enutries me
Ty bowiem jesteś moją skałą i twierdzą; dlatego przez wzgląd na twoje imię kieruj mnie i prowadź.
4 educes me de laqueo hoc quem absconderunt mihi quoniam tu es protector meus
Wyciągnij mnie z sieci, którą zastawili na mnie, bo ty jesteś moją siłą.
5 in manus tuas commendabo spiritum meum redemisti me Domine Deus veritatis
W twoje ręce powierzam mego ducha; odkupiłeś mnie, PANIE, Boże wierny.
6 odisti observantes vanitates supervacue ego autem in Domino speravi
Nienawidzę tych, którzy zważają na próżne marności, bo ja w PANU pokładam nadzieję.
7 exultabo et laetabor in misericordia tua quoniam respexisti humilitatem meam salvasti de necessitatibus animam meam
Będę się radował i weselił w twoim miłosierdziu, bo wejrzałeś na moje utrapienie [i] poznałeś udręki mojej duszy;
8 nec conclusisti me in manibus inimici statuisti in loco spatioso pedes meos
I nie wydałeś mnie w ręce wroga, postawiłeś moje nogi na miejscu przestronnym.
9 miserere mei Domine quoniam tribulor conturbatus est in ira oculus meus anima mea et venter meus
Zmiłuj się nade mną, PANIE, bo jestem uciśniony, od żałości osłabły moje oczy, [a także] moja dusza i moje wnętrzności.
10 quoniam defecit in dolore vita mea et anni mei in gemitibus infirmata est in paupertate virtus mea et ossa mea conturbata sunt
W bólu bowiem upływa moje życie, a moje lata na wzdychaniu; moja siła osłabła z powodu mej nieprawości, a moje kości wyschły.
11 super omnes inimicos meos factus sum obprobrium et vicinis meis valde et timor notis meis qui videbant me foras fugerunt a me
Stałem się pośmiewiskiem dla wszystkich moich wrogów, zwłaszcza dla moich sąsiadów, i postrachem dla znajomych; ci, którzy mnie widzą na dworze, uciekają przede mną.
12 oblivioni datus sum tamquam mortuus a corde factus sum tamquam vas perditum
Zapomniano o mnie jak o umarłym, stałem się jak rozbite naczynie.
13 quoniam audivi vituperationem multorum commorantium in circuitu in eo dum convenirent simul adversus me accipere animam meam consiliati sunt
Słyszę bowiem oszczerstwa wielu; strach [czai się] zewsząd; gdy wspólnie naradzają się przeciwko mnie, spiskują, jak odebrać mi życie.
14 ego autem in te speravi Domine dixi Deus meus es tu
Ale ja zaufałem tobie, PANIE; powiedziałem: Ty jesteś moim Bogiem.
15 in manibus tuis sortes meae eripe me de manu inimicorum meorum et a persequentibus me
Mój czas [jest] w twoich rękach, ocal mnie z ręki moich nieprzyjaciół i od tych, którzy mnie prześladują.
16 inlustra faciem tuam super servum tuum salvum me fac in misericordia tua
Rozjaśnij swe oblicze nad twoim sługą, wybaw mnie w twoim miłosierdziu.
17 Domine ne confundar quoniam invocavi te erubescant impii et deducantur in infernum (Sheol h7585)
PANIE, niech nie doznam wstydu, skoro cię wzywam; niech niegodziwi się wstydzą i zamilkną w grobie. (Sheol h7585)
18 muta fiant labia dolosa quae loquuntur adversus iustum iniquitatem in superbia et in abusione
Niech zaniemówią wargi kłamliwe, które w pysze i pogardzie mówią krzywdzące [słowa] przeciwko sprawiedliwemu.
19 quam magna multitudo dulcedinis tuae Domine quam abscondisti timentibus te perfecisti eis qui sperant in te in conspectu filiorum hominum
Jakże wielka [jest] twoja dobroć, którą zachowujesz dla bojących się ciebie i okazujesz tym, co ufają tobie wobec synów ludzkich!
20 abscondes eos in abdito faciei tuae a conturbatione hominum proteges eos in tabernaculo a contradictione linguarum
Ukryjesz ich pod osłoną twojej obecności przed pychą człowieka, ochronisz ich w namiocie przed kłótliwymi językami.
21 benedictus Dominus quoniam mirificavit misericordiam suam mihi in civitate munita
Błogosławiony [niech będzie] PAN, bo okazał mi swą cudowną łaskę w mieście warownym.
22 ego autem dixi in excessu mentis meae proiectus sum a facie oculorum tuorum ideo exaudisti vocem orationis meae dum clamarem ad te
Powiedziałem w pośpiechu: Odrzuciłeś mnie sprzed twych oczu; lecz ty wysłuchałeś głosu mego błagania, gdy wołałem do ciebie.
23 diligite Dominum omnes sancti eius quoniam veritates requirit Dominus et retribuit abundanter facientibus superbiam
Miłujcie PANA, wszyscy jego święci, [bo] PAN strzeże wiernych, a postępującym wyniośle odpłaca z nawiązką.
24 viriliter agite et confortetur cor vestrum omnes qui speratis in Domino
Bądźcie dzielni, wszyscy, którzy pokładacie nadzieję w PANU, a [on] umocni wasze serca.

< Psalmorum 31 >