< Psalmorum 2 >

1 psalmus David quare fremuerunt gentes et populi meditati sunt inania adstiterunt reges terrae et principes convenerunt in unum adversus Dominum et adversus christum eius diapsalma
¿Por qué se amotinan los gentiles, y los pueblos piensan vanidad?
2 disrumpamus vincula eorum et proiciamus a nobis iugum ipsorum
Estarán los reyes de la tierra, y príncipes consultarán unidos contra el SEÑOR, y contra su ungido, diciendo:
3 qui habitat in caelis inridebit eos et Dominus subsannabit eos
Rompamos sus coyundas, y echemos de nosotros sus cuerdas.
4 tunc loquetur ad eos in ira sua et in furore suo conturbabit eos
El que mora en los cielos se reirá; El Señor se burlará de ellos.
5 ego autem constitutus sum rex ab eo super Sion montem sanctum eius praedicans praeceptum eius
Entonces hablará a ellos con su furor, y con su ira los conturbará.
6 Dominus dixit ad me filius meus es tu ego hodie genui te
Y yo envestí mi rey sobre Sion, el monte de mi santidad.
7 postula a me et dabo tibi gentes hereditatem tuam et possessionem tuam terminos terrae
Yo recitaré el decreto. El SEÑOR me ha dicho: Mi hijo eres tú; yo te engendré hoy.
8 reges eos in virga ferrea tamquam vas figuli confringes eos
Pídeme, y te daré por heredad los gentiles, y por posesión tuya los términos de la tierra.
9 et nunc reges intellegite erudimini qui iudicatis terram
Los quebrantarás con vara de hierro; como vaso de alfarero los desmenuzarás.
10 servite Domino in timore et exultate ei in tremore
Y ahora, reyes, entended; admitid castigo, jueces de la tierra.
11 adprehendite disciplinam nequando irascatur Dominus et pereatis de via iusta
Servid al SEÑOR con temor; y alegraos con temblor.
12 cum exarserit in brevi ira eius beati omnes qui confidunt in eo
Besad al Hijo, para que no se enoje, y perezcáis en el camino, cuando se encendiere de aquí a poco su furor. Bienaventurados todos los que en él confían.

< Psalmorum 2 >