Psalmorum 147

1 alleluia Aggei et Zacchariae laudate Dominum quoniam bonum psalmus Deo nostro sit iucunda decoraque; laudatio

خداوند را سپاس باد! چه نیکوست که خدای خود را با سرود بپرستیم؛ چه لذتبخش است که او را بستاییم!

2 aedificans Hierusalem Dominus dispersiones Israhel congregabit

خداوند اورشلیم را دوباره بنا می‌کند و پراکندگان اسرائیل را جمع می‌نماید.

3 qui sanat contritos corde et alligat contritiones illorum

او دلشکستگان را شفا می‌بخشد و زخمهای ایشان را می‌بندد.

4 qui numerat multitudinem stellarum et omnibus eis nomina vocans

خداوند حساب ستارگان را دارد و نام هر یک از آنها را می‌داند.

5 magnus Dominus noster et magna virtus eius et sapientiae eius non est numerus

خداوند ما بزرگ و تواناست و حکمت او بی‌انتهاست.

6 suscipiens mansuetos Dominus humilians autem peccatores usque ad terram

او فروتنان را سرافراز می‌کند، اما روی شریران را به خاک می‌مالد.

7 praecinite Domino in confessione psallite Deo nostro in cithara

خداوند را با سرودهای شکرگزاری بپرستید! او را با نغمهٔ بربط ستایش کنید!

8 qui operit caelum nubibus et parat terrae pluviam qui producit in montibus faenum et herbam servituti hominum

او ابرها را بر آسمان می‌گستراند و باران را بر زمین می‌باراند و سبزه را بر کوهها می‌رویاند،

9 et dat iumentis escam ipsorum et pullis corvorum invocantibus eum

به حیوانات غذا می‌دهد و روزی جوجه‌کلاغها را می‌رساند.

10 non in fortitudine equi voluntatem habebit nec in tibiis viri beneplacitum erit ei

خداوند به نیروی اسب رغبت ندارد و قدرت انسان او را خشنود نمی‌سازد؛

11 beneplacitum est Domino super timentes eum et in eis qui sperant super misericordia eius

خشنودی او از کسانی است که او را گرامی می‌دارند و به محبت وی امید بسته‌اند.

12 alleluia lauda Hierusalem Dominum lauda Deum tuum Sion

ای اورشلیم، خداوند را ستایش کن! ای صهیون، خدای خود را سپاس بگو!

13 quoniam confortavit seras portarum tuarum benedixit filiis tuis in te

زیرا او دروازه‌هایت را محکم به روی دشمن بسته و فرزندانت را که در درون هستند برکت داده است.

14 qui posuit fines tuos pacem et adipe frumenti satiat te

او مرزهایت را در صلح و آرامش نگه می‌دارد و تو را با بهترین نان گندم سیر می‌نماید.

15 qui emittit eloquium suum terrae velociter currit sermo eius

خداوند به زمین دستور می‌دهد و هر چه می‌فرماید به‌سرعت عملی می‌شود.

16 qui dat nivem sicut lanam nebulam sicut cinerem spargit

او برف را مانند لحاف بر سطح زمین می‌گستراند و شبنم را همچون خاکستر همه جا پخش می‌کند.

17 mittit cristallum suum sicut buccellas ante faciem frigoris eius quis sustinebit

خداوند دانه‌های تگرگ را مانند سنگریزه فرو می‌ریزد و کیست که تاب تحمل سرمای آن را داشته باشد؟

18 emittet verbum suum et liquefaciet ea flabit spiritus eius et fluent aquae

سپس دستور می‌دهد و یخها آب می‌شوند؛ باد می‌فرستد و آبها جاری می‌شوند.

19 qui adnuntiat verbum suum Iacob iustitias et iudicia sua Israhel

او کلام خود را به یعقوب بیان کرده است، و فرایض و قوانینش را به اسرائیل.

20 non fecit taliter omni nationi et iudicia sua non manifestavit eis

این کار را تنها در مورد اسرائیل انجام داده است و نه قوم دیگری؛ لذا قومهای دیگر با شریعت او آشنا نیستند. خداوند را سپاس باد!