< Psalmorum 103 >

1 ipsi David benedic anima mea Domino et omnia quae intra me sunt nomini sancto eius
[A Psalm] of David. Bless the LORD, O my soul: and all that is within me, [bless] his holy name.
2 benedic anima mea Domino et noli oblivisci omnes retributiones eius
Bless the LORD, O my soul, and forget not all his benefits:
3 qui propitiatur omnibus iniquitatibus tuis qui sanat omnes infirmitates tuas
Who forgiveth all thine iniquities; who healeth all thy diseases;
4 qui redimit de interitu vitam tuam qui coronat te in misericordia et miserationibus
Who redeemeth thy life from destruction; who crowneth thee with lovingkindness and tender mercies;
5 qui replet in bonis desiderium tuum renovabitur ut aquilae iuventus tua
Who satisfieth thy mouth with good [things; so that] thy youth is renewed like the eagle’s.
6 faciens misericordias Dominus et iudicium omnibus iniuriam patientibus
The LORD executeth righteousness and judgment for all that are oppressed.
7 notas fecit vias suas Mosi filiis Israhel voluntates suas
He made known his ways unto Moses, his acts unto the children of Israel.
8 miserator et misericors Dominus longanimis et multum misericors
The LORD [is] merciful and gracious, slow to anger, and plenteous in mercy.
9 non in perpetuum irascetur neque in aeternum comminabitur
He will not always chide: neither will he keep [his anger] for ever.
10 non secundum peccata nostra fecit nobis nec secundum iniustitias nostras retribuit nobis
He hath not dealt with us after our sins; nor rewarded us according to our iniquities.
11 quoniam secundum altitudinem caeli a terra corroboravit misericordiam suam super timentes se
For as the heaven is high above the earth, [so] great is his mercy toward them that fear him.
12 quantum distat ortus ab occidente longe fecit a nobis iniquitates nostras
As far as the east is from the west, [so] far hath he removed our transgressions from us.
13 quomodo miseretur pater filiorum misertus est Dominus timentibus se
Like as a father pitieth [his] children, [so] the LORD pitieth them that fear him.
14 quoniam ipse cognovit figmentum nostrum recordatus est quoniam pulvis sumus
For he knoweth our frame; he remembereth that we [are] dust.
15 homo sicut faenum dies eius tamquam flos agri sic efflorebit
[As for] man, his days [are] as grass: as a flower of the field, so he flourisheth.
16 quoniam spiritus pertransivit in illo et non subsistet et non cognoscet amplius locum suum
For the wind passeth over it, and it is gone; and the place thereof shall know it no more.
17 misericordia autem Domini ab aeterno et usque in aeternum super timentes eum et iustitia illius in filios filiorum
But the mercy of the LORD [is] from everlasting to everlasting upon them that fear him, and his righteousness unto children’s children;
18 his qui servant testamentum eius et memores sunt mandatorum ipsius ad faciendum ea
To such as keep his covenant, and to those that remember his commandments to do them.
19 Dominus in caelo paravit sedem suam et regnum ipsius omnibus dominabitur
The LORD hath prepared his throne in the heavens; and his kingdom ruleth over all.
20 benedicite Domino angeli eius potentes virtute facientes verbum illius ad audiendam vocem sermonum eius
Bless the LORD, ye his angels, that excel in strength, that do his commandments, hearkening unto the voice of his word.
21 benedicite Domino omnes virtutes eius ministri eius qui facitis voluntatem eius
Bless ye the LORD, all [ye] his hosts; [ye] ministers of his, that do his pleasure.
22 benedicite Domino omnia opera eius in omni loco dominationis ipsius benedic anima mea Domino
Bless the LORD, all his works in all places of his dominion: bless the LORD, O my soul.

< Psalmorum 103 >