< Psalmorum 102 >

1 oratio pauperis cum anxius fuerit et coram Domino effuderit precem suam Domine exaudi orationem meam et clamor meus ad te veniat
Oración del pobre, cuando estuviere angustiado, y delante de Jehová derramare su lamento. JEHOVÁ, oye mi oración, y venga mi clamor á ti.
2 non avertas faciem tuam a me in quacumque die tribulor inclina ad me aurem tuam in quacumque die invocavero te velociter exaudi me
No escondas de mí tu rostro: en el día de mi angustia inclina á mí tu oído; el día que [te] invocare, apresúrate á responderme.
3 quia defecerunt sicut fumus dies mei et ossa mea sicut gremium aruerunt
Porque mis días se han consumido como humo; y mis huesos cual tizón están quemados.
4 percussum est ut faenum et aruit cor meum quia oblitus sum comedere panem meum
Mi corazón fué herido, y secóse como la hierba; por lo cual me olvidé de comer mi pan.
5 a voce gemitus mei adhesit os meum carni meae
Por la voz de mi gemido mis huesos se han pegado á mi carne.
6 similis factus sum pelicano solitudinis factus sum sicut nycticorax in domicilio
Soy semejante al pelícano del desierto; soy como el buho de las soledades.
7 vigilavi et factus sum sicut passer solitarius in tecto
Velo, y soy como el pájaro solitario sobre el tejado.
8 tota die exprobrabant mihi inimici mei et qui laudabant me adversus me iurabant
Cada día me afrentan mis enemigos; los que se enfurecen contra mí, hanse contra mí conjurado.
9 quia cinerem tamquam panem manducavi et poculum meum cum fletu miscebam
Por lo que como la ceniza á manera de pan, y mi bebida mezclo con lloro,
10 a facie irae et indignationis tuae quia elevans adlisisti me
A causa de tu enojo y de tu ira; pues me alzaste, y me has arrojado.
11 dies mei sicut umbra declinaverunt et ego sicut faenum arui
Mis días son como la sombra que se va; y heme secado como la hierba.
12 tu autem Domine in aeternum permanes et memoriale tuum in generationem et generationem
Mas tú, Jehová, permanecerás para siempre, y tu memoria para generación y generación.
13 tu exsurgens misereberis Sion quia tempus miserendi eius quia venit tempus
Tú levantándote, tendrás misericordia de Sión; porque el tiempo de tener misericordia de ella, porque el plazo es llegado.
14 quoniam placuerunt servis tuis lapides eius et terrae eius miserebuntur
Porque tus siervos aman sus piedras, y del polvo de ella tienen compasión.
15 et timebunt gentes nomen Domini et omnes reges terrae gloriam tuam
Entonces temerán las gentes el nombre de Jehová, y todos los reyes de la tierra tu gloria;
16 quia aedificabit Dominus Sion et videbitur in gloria sua
Por cuanto Jehová habrá edificado á Sión, y en su gloria será visto;
17 respexit in orationem humilium et non sprevit precem eorum
Habrá mirado á la oración de los solitarios, y no habrá desechado el ruego de ellos.
18 scribantur haec in generationem alteram et populus qui creabitur laudabit Dominum
Escribirse ha esto para la generación venidera: y el pueblo que se criará, alabará á JAH.
19 quia prospexit de excelso sancto suo Dominus de caelo in terram aspexit
Porque miró de lo alto de su santuario; Jehová miró de los cielos á la tierra,
20 ut audiret gemitum conpeditorum ut solvat filios interemptorum
Para oir el gemido de los presos, para soltar á los sentenciados á muerte;
21 ut adnuntiet in Sion nomen Domini et laudem suam in Hierusalem
Porque cuenten en Sión el nombre de Jehová, y su alabanza en Jerusalem,
22 in conveniendo populos in unum et reges ut serviant Domino
Cuando los pueblos se congregaren en uno, y los reinos, para servir á Jehová.
23 respondit ei in via virtutis suae paucitatem dierum meorum nuntia mihi
El afligió mi fuerza en el camino; acortó mis días.
24 ne revoces me in dimidio dierum meorum in generationem et generationem anni tui
Dije: Dios mío, no me cortes en el medio de mis días: por generación de generaciones son tus años.
25 initio tu Domine terram fundasti et opera manuum tuarum sunt caeli
Tú fundaste la tierra antiguamente, y los cielos son obra de tus manos.
26 ipsi peribunt tu autem permanes et omnes sicut vestimentum veterescent et sicut opertorium mutabis eos et mutabuntur
Ellos perecerán, y tú permanecerás; y todos ellos como un vestido se envejecerán; como una ropa de vestir los mudarás, y serán mudados:
27 tu autem idem ipse es et anni tui non deficient
Mas tú eres el mismo, y tus años no se acabarán.
28 filii servorum tuorum habitabunt et semen eorum in saeculum dirigetur
Los hijos de tus siervos habitarán, y su simiente será afirmada delante de ti.

< Psalmorum 102 >