< Psalmorum 102 >

1 oratio pauperis cum anxius fuerit et coram Domino effuderit precem suam Domine exaudi orationem meam et clamor meus ad te veniat
Молитва страждущего, когда он унывает и изливает пред Господом печаль свою. Господи! услышь молитву мою, и вопль мой да придет к Тебе.
2 non avertas faciem tuam a me in quacumque die tribulor inclina ad me aurem tuam in quacumque die invocavero te velociter exaudi me
Не скрывай лица Твоего от меня; в день скорби моей приклони ко мне ухо Твое; в день, когда воззову к Тебе, скоро услышь меня;
3 quia defecerunt sicut fumus dies mei et ossa mea sicut gremium aruerunt
ибо исчезли, как дым, дни мои, и кости мои обожжены, как головня;
4 percussum est ut faenum et aruit cor meum quia oblitus sum comedere panem meum
сердце мое поражено, и иссохло, как трава, так что я забываю есть хлеб мой;
5 a voce gemitus mei adhesit os meum carni meae
от голоса стенания моего кости мои прильпнули к плоти моей.
6 similis factus sum pelicano solitudinis factus sum sicut nycticorax in domicilio
Я уподобился пеликану в пустыне; я стал как филин на развалинах;
7 vigilavi et factus sum sicut passer solitarius in tecto
не сплю и сижу, как одинокая птица на кровле.
8 tota die exprobrabant mihi inimici mei et qui laudabant me adversus me iurabant
Всякий день поносят меня враги мои, и злобствующие на меня клянут мною.
9 quia cinerem tamquam panem manducavi et poculum meum cum fletu miscebam
Я ем пепел, как хлеб, и питье мое растворяю слезами,
10 a facie irae et indignationis tuae quia elevans adlisisti me
от гнева Твоего и негодования Твоего, ибо Ты вознес меня и низверг меня.
11 dies mei sicut umbra declinaverunt et ego sicut faenum arui
Дни мои - как уклоняющаяся тень, и я иссох, как трава.
12 tu autem Domine in aeternum permanes et memoriale tuum in generationem et generationem
Ты же, Господи, вовек пребываешь, и память о Тебе в род и род.
13 tu exsurgens misereberis Sion quia tempus miserendi eius quia venit tempus
Ты восстанешь, умилосердишься над Сионом, ибо время помиловать его, - ибо пришло время;
14 quoniam placuerunt servis tuis lapides eius et terrae eius miserebuntur
ибо рабы Твои возлюбили и камни его, и о прахе его жалеют.
15 et timebunt gentes nomen Domini et omnes reges terrae gloriam tuam
И убоятся народы имени Господня, и все цари земные - славы Твоей.
16 quia aedificabit Dominus Sion et videbitur in gloria sua
Ибо созиждет Господь Сион и явится во славе Своей;
17 respexit in orationem humilium et non sprevit precem eorum
призрит на молитву беспомощных и не презрит моления их.
18 scribantur haec in generationem alteram et populus qui creabitur laudabit Dominum
Напишется о сем для рода последующего, и поколение грядущее восхвалит Господа,
19 quia prospexit de excelso sancto suo Dominus de caelo in terram aspexit
ибо Он приникнул со святой высоты Своей, с небес призрел Господь на землю,
20 ut audiret gemitum conpeditorum ut solvat filios interemptorum
чтобы услышать стон узников, разрешить сынов смерти,
21 ut adnuntiet in Sion nomen Domini et laudem suam in Hierusalem
дабы возвещали на Сионе имя Господне и хвалу Его - в Иерусалиме,
22 in conveniendo populos in unum et reges ut serviant Domino
когда соберутся народы вместе и царства для служения Господу.
23 respondit ei in via virtutis suae paucitatem dierum meorum nuntia mihi
Изнурил Он на пути силы мои, сократил дни мои.
24 ne revoces me in dimidio dierum meorum in generationem et generationem anni tui
Я сказал: Боже мой! не восхити меня в половине дней моих. Твои лета в роды родов.
25 initio tu Domine terram fundasti et opera manuum tuarum sunt caeli
В начале Ты, Господи, основал землю, и небеса - дело Твоих рук;
26 ipsi peribunt tu autem permanes et omnes sicut vestimentum veterescent et sicut opertorium mutabis eos et mutabuntur
они погибнут, а Ты пребудешь; и все они, как риза, обветшают, и, как одежду, Ты переменишь их, и изменятся;
27 tu autem idem ipse es et anni tui non deficient
но Ты - тот же, и лета Твои не кончатся.
28 filii servorum tuorum habitabunt et semen eorum in saeculum dirigetur
Сыны рабов Твоих будут жить, и семя их утвердится пред лицем Твоим.

< Psalmorum 102 >