< Proverbiorum 5 >

1 fili mi adtende sapientiam meam et prudentiae meae inclina aurem tuam
Synu mój, zważaj na moją mądrość i nakłoń twego ucha ku mojemu rozumowi;
2 ut custodias cogitationes et disciplinam labia tua conservent
Abyś zachował rozwagę i [aby] twoje wargi strzegły wiedzy.
3 favus enim stillans labia meretricis et nitidius oleo guttur eius
Bo wargi obcej kobiety ociekają miodem, a jej usta gładsze są niż oliwa;
4 novissima autem illius amara quasi absinthium et acuta quasi gladius biceps
Lecz jej koniec jest gorzki jak piołun, ostry jak miecz obosieczny.
5 pedes eius descendunt in mortem et ad inferos gressus illius penetrant (Sheol h7585)
Jej nogi zstępują do śmierci, jej kroki prowadzą do piekła. (Sheol h7585)
6 per semitam vitae non ambulat vagi sunt gressus eius et investigabiles
Abyś nie rozważał ścieżki życia, jej drogi są [tak] niestałe, [że] nie poznasz [ich].
7 nunc ergo fili audi me et ne recedas a verbis oris mei
Teraz więc, synowie, słuchajcie mnie i nie odstępujcie od słów moich ust.
8 longe fac ab ea viam tuam et ne adpropinques foribus domus eius
Oddal od niej swą drogę i nie zbliżaj się do drzwi jej domu;
9 ne des alienis honorem tuum et annos tuos crudeli
Abyś nie oddał obcym twojej sławy, a twoich lat okrutnikowi;
10 ne forte impleantur extranei viribus tuis et labores tui sint in domo aliena
Aby obcy nie nasycili się twoim dobytkiem, a twój dorobek [nie został] w cudzym domu;
11 et gemas in novissimis quando consumpseris carnes et corpus tuum et dicas
I abyś nie jęczał u kresu swych dni, gdy twoja skóra i ciało będą zniszczone;
12 cur detestatus sum disciplinam et increpationibus non adquievit cor meum
I nie musiał powiedzieć: O, jakże nienawidziłem karności i moje serce gardziło upomnieniem!
13 nec audivi vocem docentium me et magistris non inclinavi aurem meam
Nie słuchałem głosu moich wychowawców i nie nakłaniałem ucha ku tym, którzy mnie nauczali!
14 paene fui in omni malo in medio ecclesiae et synagogae
O mało co nie wpadłem we wszelkie nieszczęście wśród zebrania i zgromadzenia.
15 bibe aquam de cisterna tua et fluenta putei tui
Pij wodę z własnego zdroju i wody płynące z twojego źródła!
16 deriventur fontes tui foras et in plateis aquas tuas divide
Niech rozproszą się twoje źródła, a po ulicach strumienie wód.
17 habeto eas solus nec sint alieni participes tui
Niech należą tylko do ciebie, a nie do obcych wraz z tobą.
18 sit vena tua benedicta et laetare cum muliere adulescentiae tuae
Niech twój zdrój będzie błogosławiony i ciesz się żoną twojej młodości.
19 cerva carissima et gratissimus hinulus ubera eius inebrient te omni tempore in amore illius delectare iugiter
[Niech będzie jak] wdzięczna łania i rozkoszna sarna; niech jej piersi zawsze cię nasycają, nieustannie zachwycaj się jej miłością.
20 quare seduceris fili mi ab aliena et foveris sinu alterius
Dlaczego, synu mój, masz zachwycać się obcą kobietą i obejmować piersi cudzej?
21 respicit Dominus vias hominis et omnes gressus illius considerat
Gdyż drogi człowieka są przed oczami PANA [i] waży [on] wszystkie jego ścieżki.
22 iniquitates suae capiunt impium et funibus peccatorum suorum constringitur
Niegodziwego schwytają jego własne nieprawości i uwikła się w powrozy swego grzechu.
23 ipse morietur quia non habuit disciplinam et multitudine stultitiae suae decipietur
Umrze z braku karności i będzie błądził z powodu swojej wielkiej głupoty.

< Proverbiorum 5 >