Lucam 21
1 respiciens autem vidit eos qui mittebant munera sua in gazofilacium divites
αναβλεψας δε ειδεν τους βαλλοντας τα δωρα αυτων εις το γαζοφυλακιον πλουσιους
2 vidit autem et quandam viduam pauperculam mittentem aera minuta duo
ειδεν δε τινα και χηραν πενιχραν βαλλουσαν εκει δυο λεπτα
3 et dixit vere dico vobis quia vidua haec pauper plus quam omnes misit
και ειπεν αληθως λεγω υμιν οτι η χηρα η πτωχη αυτη πλειον παντων εβαλεν
4 nam omnes hii ex abundanti sibi miserunt in munera Dei haec autem ex eo quod deest illi omnem victum suum quem habuit misit
απαντες γαρ ουτοι εκ του περισσευοντος αυτοις εβαλον εις τα δωρα του θεου αυτη δε εκ του υστερηματος αυτης απαντα τον βιον ον ειχεν εβαλεν
5 et quibusdam dicentibus de templo quod lapidibus bonis et donis ornatum esset dixit
και τινων λεγοντων περι του ιερου οτι λιθοις καλοις και αναθημασιν κεκοσμηται ειπεν
6 haec quae videtis venient dies in quibus non relinquetur lapis super lapidem qui non destruatur
ταυτα α θεωρειτε ελευσονται ημεραι εν αις ουκ αφεθησεται λιθος επι λιθον ος ου καταλυθησεται
7 interrogaverunt autem illum dicentes praeceptor quando haec erunt et quod signum cum fieri incipient
επηρωτησαν δε αυτον λεγοντες διδασκαλε ποτε ουν ταυτα εσται και τι το σημειον οταν μελλη ταυτα γινεσθαι
8 qui dixit videte ne seducamini multi enim venient in nomine meo dicentes quia ego sum et tempus adpropinquavit nolite ergo ire post illos
ο δε ειπεν βλεπετε μη πλανηθητε πολλοι γαρ ελευσονται επι τω ονοματι μου λεγοντες οτι εγω ειμι και ο καιρος ηγγικεν μη ουν πορευθητε οπισω αυτων
9 cum autem audieritis proelia et seditiones nolite terreri oportet primum haec fieri sed non statim finis
οταν δε ακουσητε πολεμους και ακαταστασιας μη πτοηθητε δει γαρ ταυτα γενεσθαι πρωτον αλλ ουκ ευθεως το τελος
10 tunc dicebat illis surget gens contra gentem et regnum adversus regnum
τοτε ελεγεν αυτοις εγερθησεται εθνος επι εθνος και βασιλεια επι βασιλειαν
11 terraemotus magni erunt per loca et pestilentiae et fames terroresque de caelo et signa magna erunt
σεισμοι τε μεγαλοι κατα τοπους και λιμοι και λοιμοι εσονται φοβητρα τε και σημεια απ ουρανου μεγαλα εσται
12 sed ante haec omnia inicient vobis manus suas et persequentur tradentes in synagogas et custodias trahentes ad reges et praesides propter nomen meum
προ δε τουτων απαντων επιβαλουσιν εφ υμας τας χειρας αυτων και διωξουσιν παραδιδοντες εις συναγωγας και φυλακας αγομενους επι βασιλεις και ηγεμονας ενεκεν του ονοματος μου
13 continget autem vobis in testimonium
αποβησεται δε υμιν εις μαρτυριον
14 ponite ergo in cordibus vestris non praemeditari quemadmodum respondeatis
θεσθε ουν εις τας καρδιας υμων μη προμελεταν απολογηθηναι
15 ego enim dabo vobis os et sapientiam cui non poterunt resistere et contradicere omnes adversarii vestri
εγω γαρ δωσω υμιν στομα και σοφιαν η ου δυνησονται αντειπειν η αντιστηναι παντες οι αντικειμενοι υμιν
16 trademini autem a parentibus et fratribus et cognatis et amicis et morte adficient ex vobis
παραδοθησεσθε δε και υπο γονεων και συγγενων και φιλων και αδελφων και θανατωσουσιν εξ υμων
17 et eritis odio omnibus propter nomen meum
και εσεσθε μισουμενοι υπο παντων δια το ονομα μου
18 et capillus de capite vestro non peribit
και θριξ εκ της κεφαλης υμων ου μη αποληται
19 in patientia vestra possidebitis animas vestras
εν τη υπομονη υμων κτησασθε τας ψυχας υμων
20 cum autem videritis circumdari ab exercitu Hierusalem tunc scitote quia adpropinquavit desolatio eius
οταν δε ιδητε κυκλουμενην υπο στρατοπεδων την ιερουσαλημ τοτε γνωτε οτι ηγγικεν η ερημωσις αυτης
21 tunc qui in Iudaea sunt fugiant in montes et qui in medio eius discedant et qui in regionibus non intrent in eam
τοτε οι εν τη ιουδαια φευγετωσαν εις τα ορη και οι εν μεσω αυτης εκχωρειτωσαν και οι εν ταις χωραις μη εισερχεσθωσαν εις αυτην
22 quia dies ultionis hii sunt ut impleantur omnia quae scripta sunt
οτι ημεραι εκδικησεως αυται εισιν του πληρωθηναι παντα τα γεγραμμενα
23 vae autem praegnatibus et nutrientibus in illis diebus erit enim pressura magna supra terram et ira populo huic
ουαι δε ταις εν γαστρι εχουσαις και ταις θηλαζουσαις εν εκειναις ταις ημεραις εσται γαρ αναγκη μεγαλη επι της γης και οργη εν τω λαω τουτω
24 et cadent in ore gladii et captivi ducentur in omnes gentes et Hierusalem calcabitur a gentibus donec impleantur tempora nationum
και πεσουνται στοματι μαχαιρας και αιχμαλωτισθησονται εις παντα τα εθνη και ιερουσαλημ εσται πατουμενη υπο εθνων αχρι πληρωθωσιν καιροι εθνων
25 et erunt signa in sole et luna et stellis et in terris pressura gentium prae confusione sonitus maris et fluctuum
και εσται σημεια εν ηλιω και σεληνη και αστροις και επι της γης συνοχη εθνων εν απορια ηχουσης θαλασσης και σαλου
26 arescentibus hominibus prae timore et expectatione quae supervenient universo orbi nam virtutes caelorum movebuntur
αποψυχοντων ανθρωπων απο φοβου και προσδοκιας των επερχομενων τη οικουμενη αι γαρ δυναμεις των ουρανων σαλευθησονται
27 et tunc videbunt Filium hominis venientem in nube cum potestate magna et maiestate
και τοτε οψονται τον υιον του ανθρωπου ερχομενον εν νεφελη μετα δυναμεως και δοξης πολλης
28 his autem fieri incipientibus respicite et levate capita vestra quoniam adpropinquat redemptio vestra
αρχομενων δε τουτων γινεσθαι ανακυψατε και επαρατε τας κεφαλας υμων διοτι εγγιζει η απολυτρωσις υμων
29 et dixit illis similitudinem videte ficulneam et omnes arbores
και ειπεν παραβολην αυτοις ιδετε την συκην και παντα τα δενδρα
30 cum producunt iam ex se fructum scitis quoniam prope est aestas
οταν προβαλλωσιν ηδη βλεποντες αφ εαυτων γινωσκετε οτι ηδη εγγυς το θερος εστιν
31 ita et vos cum videritis haec fieri scitote quoniam prope est regnum Dei
ουτως και υμεις οταν ιδητε ταυτα γινομενα γινωσκετε οτι εγγυς εστιν η βασιλεια του θεου
32 amen dico vobis quia non praeteribit generatio haec donec omnia fiant
αμην λεγω υμιν οτι ου μη παρελθη η γενεα αυτη εως αν παντα γενηται
33 caelum et terra transibunt verba autem mea non transient
ο ουρανος και η γη παρελευσεται οι δε λογοι μου ου μη παρελθωσιν
34 adtendite autem vobis ne forte graventur corda vestra in crapula et ebrietate et curis huius vitae et superveniat in vos repentina dies illa
προσεχετε δε εαυτοις μηποτε βαρηθωσιν υμων αι καρδιαι εν κραιπαλη και μεθη και μεριμναις βιωτικαις και αιφνιδιος εφ υμας επιστη η ημερα εκεινη
35 tamquam laqueus enim superveniet in omnes qui sedent super faciem omnis terrae
ως παγις γαρ επελευσεται επι παντας τους καθημενους επι προσωπον πασης της γης
36 vigilate itaque omni tempore orantes ut digni habeamini fugere ista omnia quae futura sunt et stare ante Filium hominis
αγρυπνειτε ουν εν παντι καιρω δεομενοι ινα καταξιωθητε εκφυγειν παντα τα μελλοντα γινεσθαι και σταθηναι εμπροσθεν του υιου του ανθρωπου
37 erat autem diebus docens in templo noctibus vero exiens morabatur in monte qui vocatur Oliveti
ην δε τας ημερας εν τω ιερω διδασκων τας δε νυκτας εξερχομενος ηυλιζετο εις το ορος το καλουμενον ελαιων
38 et omnis populus manicabat ad eum in templo audire eum
και πας ο λαος ωρθριζεν προς αυτον εν τω ιερω ακουειν αυτου
