Lucam 17
1 et ad discipulos suos ait inpossibile est ut non veniant scandala vae autem illi per quem veniunt
I powiedział do uczniów: Nie jest możliwe, żeby nie przyszły zgorszenia, lecz biada temu, przez którego przychodzą!
2 utilius est illi si lapis molaris inponatur circa collum eius et proiciatur in mare quam ut scandalizet unum de pusillis istis
Lepiej byłoby dla niego, gdyby zawieszono mu u szyi kamień młyński i wrzucono go do morza, niż żeby miał zgorszyć jednego z tych małych.
3 adtendite vobis si peccaverit frater tuus increpa illum et si paenitentiam egerit dimitte illi
Miejcie się na baczności. Jeśli twój brat zgrzeszy przeciwko tobie, strofuj go, a jeśli żałuje, przebacz mu.
4 et si septies in die peccaverit in te et septies in die conversus fuerit ad te dicens paenitet me dimitte illi
A jeśli siedem razy na dzień zgrzeszy przeciwko tobie i siedem razy w ciągu dnia zwróci się do ciebie, mówiąc: Żałuję tego – przebacz mu.
5 et dixerunt apostoli Domino adauge nobis fidem
I powiedzieli apostołowie do Pana: Dodaj nam wiary.
6 dixit autem Dominus si haberetis fidem sicut granum sinapis diceretis huic arbori moro eradicare et transplantare in mare et oboediret vobis
A Pan odpowiedział: Gdybyście mieli wiarę jak ziarno gorczycy i powiedzielibyście temu drzewu morwy: Wyrwij się z korzeniem i przesadź się do morza, usłuchałoby was.
7 quis autem vestrum habens servum arantem aut pascentem qui regresso de agro dicet illi statim transi recumbe
Kto z was, mając sługę, który orze albo pasie, powie mu, gdy wróci [z pola]: Chodź i usiądź za stołem?
8 et non dicet ei para quod cenem et praecinge te et ministra mihi donec manducem et bibam et post haec tu manducabis et bibes
Czy nie powie mu raczej: Przygotuj mi kolację, przepasz się i usługuj mi, aż się najem i napiję, a potem i ty będziesz jadł i pił?
9 numquid gratiam habet servo illi quia fecit quae sibi imperaverat non puto
Czy dziękuje słudze, że zrobił to, co mu nakazano? Nie wydaje mi się.
10 sic et vos cum feceritis omnia quae praecepta sunt vobis dicite servi inutiles sumus quod debuimus facere fecimus
Także i wy, gdy zrobicie wszystko, co wam nakazano, mówcie: Sługami nieużytecznymi jesteśmy. Zrobiliśmy to, co powinniśmy byli zrobić.
11 et factum est dum iret in Hierusalem transiebat per mediam Samariam et Galilaeam
A w drodze do Jerozolimy przechodził przez pogranicze Samarii i Galilei.
12 et cum ingrederetur quoddam castellum occurrerunt ei decem viri leprosi qui steterunt a longe
Gdy wchodził do pewnej wioski, wyszło mu naprzeciw dziesięciu trędowatych mężczyzn, którzy stanęli z daleka.
13 et levaverunt vocem dicentes Iesu praeceptor miserere nostri
I donośnym głosem zawołali: Jezusie, Mistrzu, zmiłuj się nad nami!
14 quos ut vidit dixit ite ostendite vos sacerdotibus et factum est dum irent mundati sunt
Kiedy ich zobaczył, powiedział do nich: Idźcie, pokażcie się kapłanom. A gdy szli, zostali oczyszczeni.
15 unus autem ex illis ut vidit quia mundatus est regressus est cum magna voce magnificans Deum
Lecz jeden z nich, widząc, że został uzdrowiony, wrócił, chwaląc Boga donośnym głosem.
16 et cecidit in faciem ante pedes eius gratias agens et hic erat Samaritanus
I upadł na twarz do jego nóg, dziękując mu. A był to Samarytanin.
17 respondens autem Iesus dixit nonne decem mundati sunt et novem ubi sunt
Jezus zaś odezwał się: Czyż nie dziesięciu zostało oczyszczonych? Gdzie [jest] dziewięciu?
18 non est inventus qui rediret et daret gloriam Deo nisi hic alienigena
Nie znalazł się nikt, kto by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec.
19 et ait illi surge vade quia fides tua te salvum fecit
I powiedział do niego: Wstań, idź! Twoja wiara cię uzdrowiła.
20 interrogatus autem a Pharisaeis quando venit regnum Dei respondit eis et dixit non venit regnum Dei cum observatione
Zapytany zaś przez faryzeuszy, kiedy przyjdzie królestwo Boże, odpowiedział im: Królestwo Boże nie przyjdzie dostrzegalnie.
21 neque dicent ecce hic aut ecce illic ecce enim regnum Dei intra vos est
I nie powiedzą: Oto tu, albo: Oto tam [jest]. Królestwo Boże bowiem jest wewnątrz was.
22 et ait ad discipulos venient dies quando desideretis videre unum diem Filii hominis et non videbitis
A do uczniów powiedział: Przyjdzie czas, kiedy będziecie pragnęli zobaczyć jeden z dni Syna Człowieczego, ale nie zobaczycie.
23 et dicent vobis ecce hic ecce illic nolite ire neque sectemini
I powiedzą wam: Oto tu, albo: Oto tam [jest]. Nie chodźcie [tam] ani nie idźcie [za nimi].
24 nam sicut fulgur coruscans de sub caelo in ea quae sub caelo sunt fulget ita erit Filius hominis in die sua
Bo jak błyskawica, gdy zabłyśnie, świeci od [jednego] krańca nieba aż po [drugi], tak będzie i z Synem Człowieczym w jego dniu.
25 primum autem oportet illum multa pati et reprobari a generatione hac
Ale najpierw musi wiele cierpieć i zostać odrzucony przez to pokolenie.
26 et sicut factum est in diebus Noe ita erit et in diebus Filii hominis
A jak było za dni Noego, tak będzie i za dni Syna Człowieczego:
27 edebant et bibebant uxores ducebant et dabantur ad nuptias usque in diem qua intravit Noe in arcam et venit diluvium et perdidit omnes
Jedli, pili, żenili się i za mąż wychodziły aż do dnia, w którym Noe wszedł do arki; i nastał potop, i wszystkich wytracił.
28 similiter sicut factum est in diebus Loth edebant et bibebant emebant et vendebant plantabant aedificabant
Podobnie jak działo się za dni Lota: jedli, pili, kupowali, sprzedawali, sadzili, budowali;
29 qua die autem exiit Loth a Sodomis pluit ignem et sulphur de caelo et omnes perdidit
Lecz tego dnia, gdy Lot wyszedł z Sodomy, spadł z nieba deszcz ognia i siarki i wszystkich wytracił.
30 secundum haec erit qua die Filius hominis revelabitur
Tak też będzie w dniu, kiedy Syn Człowieczy się objawi.
31 in illa hora qui fuerit in tecto et vasa eius in domo ne descendat tollere illa et qui in agro similiter non redeat retro
Tego dnia, jeśli ktoś będzie na dachu, a jego rzeczy w domu, niech nie schodzi, aby je zabrać, a kto będzie na polu, niech również nie wraca.
32 memores estote uxoris Loth
Pamiętajcie żonę Lota.
33 quicumque quaesierit animam suam salvare perdet illam et qui perdiderit illam vivificabit eam
Kto chce zachować swoje życie, straci je, a kto je straci, zachowa je.
34 dico vobis illa nocte erunt duo in lecto uno unus adsumetur et alter relinquetur
Mówię wam: Tej nocy dwóch będzie w jednym łóżku, jeden będzie wzięty, a drugi zostawiony.
35 duae erunt molentes in unum una adsumetur et altera relinquetur duo in agro unus adsumetur et alter relinquetur
Dwie będą mleć razem, jedna będzie wzięta, a druga zostawiona.
36 respondentes dicunt illi ubi Domine
Dwaj będą na polu, jeden będzie wzięty, a drugi zostawiony.
37 qui dixit eis ubicumque fuerit corpus illuc congregabuntur aquilae
I pytali go: Gdzie, Panie? A on im powiedział: Gdzie jest ciało, tam zgromadzą się i orły.
