< Job 9 >

1 et respondens Iob ait
Na Hiob kasaa bio se:
2 vere scio quod ita sit et quod non iustificetur homo conpositus Deo
“Yiw, minim sɛ eyi yɛ nokware. Na ɛbɛyɛ dɛn na ɔdesani bɛteɛ wɔ Onyankopɔn anim?
3 si voluerit contendere cum eo non poterit ei respondere unum pro mille
Sɛ obi pɛ sɛ ɔne Onyankopɔn yiyi ano a, ɔrentumi nyi nsɛm apem mu baako mpo ano.
4 sapiens corde est et fortis robore quis restitit ei et pacem habuit
Ne nyansa mu dɔ, na ne tumi so. Hena na ɔne no adi asi na ne ho baabiara anti?
5 qui transtulit montes et nescierunt hii quos subvertit in furore suo
Otutu mmepɔw a wonnim ho hwee obubu wɔn fa so wɔ nʼabufuw mu.
6 qui commovet terram de loco suo et columnae eius concutiuntur
Ɔwosow asase fi ne sibea, na ɔma ne nnyinaso wosow biribiri.
7 qui praecipit soli et non oritur et stellas claudit quasi sub signaculo
Ɔkasa kyerɛ owia na ɛnhyerɛn, na ɔsɔw nsoromma hyerɛn ano.
8 qui extendit caelos solus et graditur super fluctus maris
Ɔno nko ara na ɔtrɛw ɔsoro mu, na ɔnantew po asorɔkye so.
9 qui facit Arcturum et Oriona et Hyadas et interiora austri
Ɔno ne Nyankrɛnte, Akokɔbeatan ne ne mma Yɛfo; anafo fam nsorommakuw no.
10 qui facit magna et inconprehensibilia et mirabilia quorum non est numerus
Ɔyɛ anwonwade a wontumi nte ase, nsɛnkyerɛnne a wontumi nkan.
11 si venerit ad me non videbo si abierit non intellegam eum
Sɛ ɔnam me ho a, minhu no; sɛ ɔsen a, minhu no.
12 si repente interroget quis respondebit ei vel quis dicere potest cur facis
Sɛ ohwim kɔ a, hena na osiw no kwan? Hena na obetumi abisa no se, ‘Dɛn na woreyɛ yi?’
13 Deus cuius resistere irae nemo potest et sub quo curvantur qui portant orbem
Onyankopɔn nkora nʼabufuw so; Rahab aboafo mpo ho popo wɔ nʼanim.
14 quantus ergo sum ego qui respondeam ei et loquar verbis meis cum eo
“Na me ne hena a mene no beyiyi ano? Mɛyɛ dɛn anya nsɛm a me ne no de begye akyinnye?
15 qui etiam si habuero quippiam iustum non respondebo sed meum iudicem deprecabor
Sɛ minnim ho hwee mpo a, merentumi nyi nʼano; ɛno ara ne sɛ mɛsrɛ ahummɔbɔ afi me temmufo nkyɛn.
16 et cum invocantem exaudierit me non credo quod audierit vocem meam
Mpo, sɛ mefrɛ no na ɔba a, minnye nni sɛ obetie mʼasɛm.
17 in turbine enim conteret me et multiplicabit vulnera mea etiam sine causa
Ɔde asorɔkye bɛhwe me ama mʼapirakuru adɔɔso kwa.
18 non concedit requiescere spiritum meum et implet me amaritudinibus
Ɔremma minnya mʼahome, bio, ɔde awerɛhow bɛhyɛ me ma tɔ.
19 si fortitudo quaeritur robustissimus est si aequitas iudicii nemo pro me audet testimonium dicere
Sɛ ɛyɛ ahoɔden asɛm a, ɔyɛ ɔhoɔdenfo! Na sɛ ɛba atɛntrenee nso a, hena na ɔne no bedi asi?
20 si iustificare me voluero os meum condemnabit me si innocentem ostendere pravum me conprobabit
Sɛ midi bem mpo a, mʼano bebu me kumfɔ; sɛ me ho nni asɛm a, ebebu me fɔ.
21 etiam si simplex fuero hoc ipsum ignorabit anima mea et taedebit me vitae meae
“Ɛwɔ mu sɛ midi bem de, nanso mimmu me ho; abrabɔ afono me.
22 unum est quod locutus sum et innocentem et impium ipse consumit
Ne nyinaa yɛ pɛ; ɛno nti na meka se, ‘Ɔsɛe nea ne ho nni asɛm ne omumɔyɛfo.’
23 si flagellat occidat semel et non de poenis innocentum rideat
Bere a amanehunu de owu aba no, ɔserew nea ne ho nni asɛm no abawpa.
24 terra data est in manu impii vultum iudicum eius operit quod si non ille est quis ergo est
Bere a asase akɔ amumɔyɛfo nsam no, ofura ɛso atemmufo ani. Sɛ ɛnyɛ ɔno a, na ɛyɛ hena?
25 dies mei velociores fuerunt cursore fugerunt et non viderunt bonum
“Me nna ho yɛ hare sen ommirikatufo; ɛsen kɔ a anigye kakra mpo nni mu.
26 pertransierunt quasi naves poma portantes sicut aquila volans ad escam
Etwa mu kɔ sɛ akorow a wɔde paparɔso ayɛ te sɛ akɔre a wɔretow akyere wɔn hanam.
27 cum dixero nequaquam ita loquar commuto faciem meam et dolore torqueor
Sɛ meka se, ‘Me werɛ mfi mʼanwiinwii, mɛsakra me nsɛnka, na maserew a,’
28 verebar omnia opera mea sciens quod non parceres delinquenti
me yaw ahorow no bɔ me hu ara. Na minim sɛ, woremmu me bem.
29 si autem et sic impius sum quare frustra laboravi
Woabu me fɔ dedaw nti, adɛn na ɛsɛ sɛ mehaw me ho kwa?
30 si lotus fuero quasi aquis nivis et fulserint velut mundissimae manus meae
Mpo sɛ ɛba sɛ mede samina guare na mede samina hohoro me nsa ho a,
31 tamen sordibus intingues me et abominabuntur me vestimenta mea
wobɛtow me akyene dontori amoa mu, ama mʼatade mpo akyi me.
32 neque enim viro qui similis mei est respondebo nec qui mecum in iudicio ex aequo possit audiri
“Ɔnyɛ onipa te sɛ me na mayi nʼano, na yɛakogyina asennii abobɔ yɛn nkuro.
33 non est qui utrumque valeat arguere et ponere manum suam in ambobus
Sɛ anka obi wɔ hɔ a obesiesie yɛn ntam na waka yɛn baanu abɔ mu,
34 auferat a me virgam suam et pavor eius non me terreat
obi a obeyi Onyankopɔn abaa afi me so, na nʼahunahuna ammɔ me hu bio.
35 loquar et non timebo eum neque enim possum metuens respondere
Anka mɛkasa a merensuro no, nanso saa tebea a mewɔ mu yi de, mintumi.

< Job 9 >