< Job 9 >

1 et respondens Iob ait
Então Job respondeu, e disse:
2 vere scio quod ita sit et quod non iustificetur homo conpositus Deo
Na verdade sei que assim é; porque como se justificaria o homem para com Deus?
3 si voluerit contendere cum eo non poterit ei respondere unum pro mille
Se quizer contender com ele, nem a uma de mil coisas lhe poderá responder.
4 sapiens corde est et fortis robore quis restitit ei et pacem habuit
Ele é sábio de coração, e forte de forças: quem se endureceu contra ele, e teve paz?
5 qui transtulit montes et nescierunt hii quos subvertit in furore suo
Ele é o que transporta as montanhas, sem que o sintam, e o que as transtorna no seu furor.
6 qui commovet terram de loco suo et columnae eius concutiuntur
O que remove a terra do seu lugar, e as suas colunas estremecem.
7 qui praecipit soli et non oritur et stellas claudit quasi sub signaculo
O que fala ao sol, e não sai, e sela as estrelas.
8 qui extendit caelos solus et graditur super fluctus maris
O que só estende os céus, e anda sobre os altos do mar.
9 qui facit Arcturum et Oriona et Hyadas et interiora austri
O que faz a Ursa, o Orion, e o Setestrello, e as recâmaras do sul.
10 qui facit magna et inconprehensibilia et mirabilia quorum non est numerus
O que faz coisas grandes, que se não podem esquadrinhar: e maravilhas tais que se não podem contar.
11 si venerit ad me non videbo si abierit non intellegam eum
Eis que passa por diante de mim, e não o vejo: e torna a passar perante mim, e não o sinto.
12 si repente interroget quis respondebit ei vel quis dicere potest cur facis
Eis que arrebata; quem lho fará restituir? quem lhe dirá: Que é o que fazes?
13 Deus cuius resistere irae nemo potest et sub quo curvantur qui portant orbem
Deus não revogará a sua ira: debaixo dele se encurvam os auxiliadores soberbos.
14 quantus ergo sum ego qui respondeam ei et loquar verbis meis cum eo
Quanto menos lhe responderia eu! ou escolheria diante dele as minhas palavras!
15 qui etiam si habuero quippiam iustum non respondebo sed meum iudicem deprecabor
A quem, ainda que eu fosse justo, lhe não responderia: antes ao meu Juiz pediria misericórdia.
16 et cum invocantem exaudierit me non credo quod audierit vocem meam
Ainda que chamasse, e ele me respondesse, nem por isso creria que desse ouvidos à minha voz.
17 in turbine enim conteret me et multiplicabit vulnera mea etiam sine causa
Porque me quebranta com uma tempestade, e multiplica as minhas chagas sem causa.
18 non concedit requiescere spiritum meum et implet me amaritudinibus
Nem me concede o respirar, antes me farta de amarguras.
19 si fortitudo quaeritur robustissimus est si aequitas iudicii nemo pro me audet testimonium dicere
Quanto às forças, eis que ele é o forte: e, quanto ao juízo, quem me citará com ele?
20 si iustificare me voluero os meum condemnabit me si innocentem ostendere pravum me conprobabit
Se eu me justificar, a minha boca me condenará: se for reto, então me declarará por perverso.
21 etiam si simplex fuero hoc ipsum ignorabit anima mea et taedebit me vitae meae
Se for reto, não estimo a minha alma: deprezo a minha vida.
22 unum est quod locutus sum et innocentem et impium ipse consumit
A coisa é esta; por isso eu digo que ele consome ao reto e ao ímpio.
23 si flagellat occidat semel et non de poenis innocentum rideat
Matando o açoite de repente, então se ri da prova dos inocentes.
24 terra data est in manu impii vultum iudicum eius operit quod si non ille est quis ergo est
A terra se entrega na mão do ímpio; ele cobre o rosto dos juízes: se não é ele, quem é logo?
25 dies mei velociores fuerunt cursore fugerunt et non viderunt bonum
E os meus dias são mais velozes do que um correio: fugiram, e nunca viram o bem.
26 pertransierunt quasi naves poma portantes sicut aquila volans ad escam
Passam como navios veleiros: como águia que se lança à comida.
27 cum dixero nequaquam ita loquar commuto faciem meam et dolore torqueor
Se eu disser: Me esquecerei da minha queixa, e mudarei o meu rosto, e tomarei alento;
28 verebar omnia opera mea sciens quod non parceres delinquenti
Receio todas as minhas dores, porque bem sei que me não terás por inocente.
29 si autem et sic impius sum quare frustra laboravi
E, sendo eu ímpio, por que trabalharei em vão?
30 si lotus fuero quasi aquis nivis et fulserint velut mundissimae manus meae
Ainda que me lave com água de neve, e purifique as minhas mãos com sabão,
31 tamen sordibus intingues me et abominabuntur me vestimenta mea
Ainda me submergirás no fosso, e os meus próprios vestidos me abominarão.
32 neque enim viro qui similis mei est respondebo nec qui mecum in iudicio ex aequo possit audiri
Porque ele não é homem, como eu, a quem eu responda, vindo juntamente a juízo.
33 non est qui utrumque valeat arguere et ponere manum suam in ambobus
Não há entre nós árbitro que ponha a mão sobre nós ambos.
34 auferat a me virgam suam et pavor eius non me terreat
Tire ele a sua vara de cima de mim, e não me amedronte o seu terror.
35 loquar et non timebo eum neque enim possum metuens respondere
Então falarei, e não o temerei; porque assim não estou comigo.

< Job 9 >