< Job 7 >

1 militia est vita hominis super terram et sicut dies mercennarii dies eius
地上の人には、激しい労務があるではないか。またその日は雇人の日のようではないか。
2 sicut servus desiderat umbram et sicut mercennarius praestolatur finem operis sui
奴隷が夕暮を慕うように、雇人がその賃銀を望むように、
3 sic et ego habui menses vacuos et noctes laboriosas enumeravi mihi
わたしは、むなしい月を持たせられ、悩みの夜を与えられる。
4 si dormiero dico quando consurgam et rursum expectabo vesperam et replebor doloribus usque ad tenebras
わたしは寝るときに言う、『いつ起きるだろうか』と。しかし夜は長く、暁までころびまわる。
5 induta est caro mea putredine et sordibus pulveris cutis mea aruit et contracta est
わたしの肉はうじと土くれとをまとい、わたしの皮は固まっては、またくずれる。
6 dies mei velocius transierunt quam a texente tela succiditur et consumpti sunt absque ulla spe
わたしの日は機のひよりも速く、望みをもたずに消え去る。
7 memento quia ventus est vita mea et non revertetur oculus meus ut videat bona
記憶せよ、わたしの命は息にすぎないことを。わたしの目は再び幸を見ることがない。
8 nec aspiciet me visus hominis oculi tui in me et non subsistam
わたしを見る者の目は、かさねてわたしを見ることがなく、あなたがわたしに目を向けられても、わたしはいない。
9 sicut consumitur nubes et pertransit sic qui descenderit ad inferos non ascendet (Sheol h7585)
雲が消えて、なくなるように、陰府に下る者は上がって来ることがない。 (Sheol h7585)
10 nec revertetur ultra in domum suam neque cognoscet eum amplius locus eius
彼は再びその家に帰らず、彼の所も、もはや彼を認めない。
11 quapropter et ego non parcam ori meo loquar in tribulatione spiritus mei confabulabor cum amaritudine animae meae
それゆえ、わたしはわが口をおさえず、わたしの霊のもだえによって語り、わたしの魂の苦しさによって嘆く。
12 numquid mare sum ego aut cetus quia circumdedisti me carcere
わたしは海であるのか、龍であるのか、あなたはわたしの上に見張りを置かれる。
13 si dixero consolabitur me lectulus meus et relevabor loquens mecum in strato meo
『わたしの床はわたしを慰め、わたしの寝床はわが嘆きを軽くする』とわたしが言うとき、
14 terrebis me per somnia et per visiones horrore concuties
あなたは夢をもってわたしを驚かし、幻をもってわたしを恐れさせられる。
15 quam ob rem elegit suspendium anima mea et mortem ossa mea
それゆえ、わたしは息の止まることを願い、わが骨よりもむしろ死を選ぶ。
16 desperavi nequaquam ultra iam vivam parce mihi nihil enim sunt dies mei
わたしは命をいとう。わたしは長く生きることを望まない。わたしに構わないでください。わたしの日は息にすぎないのだから。
17 quid est homo quia magnificas eum aut quia ponis erga eum cor tuum
人は何者なので、あなたはこれを大きなものとし、これにみ心をとめ、
18 visitas eum diluculo et subito probas illum
朝ごとに、これを尋ね、絶え間なく、これを試みられるのか。
19 usquequo non parces mihi nec dimittis me ut gluttiam salivam meam
いつまで、あなたはわたしに目を離さず、つばをのむまも、わたしを捨てておかれないのか。
20 peccavi quid faciam tibi o custos hominum quare posuisti me contrarium tibi et factus sum mihimet ipsi gravis
人を監視される者よ、わたしが罪を犯したとて、あなたに何をなしえようか。なにゆえ、わたしをあなたの的とし、わたしをあなたの重荷とされるのか。
21 cur non tolles peccatum meum et quare non auferes iniquitatem meam ecce nunc in pulvere dormiam et si mane me quaesieris non subsistam
なにゆえ、わたしのとがをゆるさず、わたしの不義を除かれないのか。わたしはいま土の中に横たわる。あなたがわたしを尋ねられても、わたしはいないでしょう」。

< Job 7 >