Job 32
1 omiserunt autem tres viri isti respondere Iob eo quod iustus sibi videretur
Enti saa mmarima baasa yi ammua Hiob bio, efisɛ na ɔteɛ wɔ ɔno ara ani so.
2 et iratus indignatusque Heliu filius Barachel Buzites de cognatione Ram iratus est autem adversus Iob eo quod iustum se esse diceret coram Deo
Na Busini Barakel babarima Elihu a ofi Ram abusua mu no bo fuw Hiob yiye sɛ obu ne ho bem na ommu Onyankopɔn mmom bem.
3 porro adversum amicos eius indignatus est eo quod non invenissent responsionem rationabilem sed tantummodo condemnassent Iob
Ne bo fuw nnamfonom baasa no sɛ wɔantumi anya nnyinaso bi ammɔ Hiob nsɛm no angu, nanso wobuu no fɔ.
4 igitur Heliu expectavit Iob loquentem eo quod seniores se essent qui loquebantur
Elihu twɛn sɛ afoforo no bɛkasa akyerɛ Hiob, efisɛ na wɔanyinyin sen no.
5 cum autem vidisset quod tres respondere non potuissent iratus est vehementer
Na ohuu sɛ nnipa baasa no nni asɛm biara ka bio no, nʼabufuw no sɔree.
6 respondensque Heliu filius Barachel Buzites dixit iunior sum tempore vos autem antiquiores idcirco dimisso capite veritus sum indicare vobis meam sententiam
Enti Busini Barakel babarima Elihu kae se, “Meyɛ abofra, na moyɛ mpanyimfo; ɛno nti na misuroo sɛ mɛka nea minim akyerɛ mo.
7 sperabam enim quod aetas prolixior loqueretur et annorum multitudo doceret sapientiam
Medwenee sɛ, ‘Ɛsɛ sɛ mpanyimfo kasa; ɛsɛ sɛ wɔn a wɔn ani afi kyerɛ nyansa.’
8 sed ut video spiritus est in hominibus et inspiratio Omnipotentis dat intellegentiam
Nanso honhom a ɛte onipa mu, Otumfo no home no na ɛma ntease.
9 non sunt longevi sapientes nec senes intellegunt iudicium
Ɛnyɛ mpanyimfo nko na wɔyɛ anyansafo, ɛnyɛ wɔn a wɔn ani afi nko na wɔte nea eye ase.
10 ideo dicam audite me ostendam vobis etiam ego meam scientiam
“Enti mise: Muntie me; me nso mɛka mʼadwene.
11 expectavi enim sermones vestros audivi prudentiam vestram donec disceptaremini sermonibus
Metwɛn wɔ bere a na morekasa, mitiee mo adwenkyerɛ; bere a na munhu nea monka no,
12 et donec putabam vos aliquid dicere considerabam sed ut video non est qui arguere possit Iob et respondere ex vobis sermonibus eius
meyɛɛ aso maa mo pa ara, nanso mo mu biara antumi ankyerɛ sɛ Hiob ayɛ mfomso; mo mu biara anyi ne nsɛm no ano.
13 ne forte dicatis invenimus sapientiam Deus proiecit eum non homo
Monnka se, ‘Yɛahu nyansa; momma Onyankopɔn mmɔ nʼasɛm no ngu, na ɛnyɛ onipa.’
14 nihil locutus est mihi et ego non secundum vestros sermones respondebo illi
Nanso Hiob nkasa ntia me, na merennyina mo adwenkyerɛ so mmua no.
15 extimuerunt non responderunt ultra abstuleruntque a se eloquia
“Wɔn ho adwiriw wɔn, wonni hwee ka bio; wɔn nsɛm asa.
16 quoniam igitur expectavi et non sunt locuti steterunt nec responderunt ultra
So ɛsɛ sɛ metwɛn wɔ bere a wɔayɛ komm yi, saa bere yi a wogyinagyina ha yi a wonni mmuae biara no?
17 respondebo et ego partem meam et ostendam scientiam meam
Me nso mɛka bi me nso mɛka mʼadwene.
18 plenus sum enim sermonibus et coartat me spiritus uteri mei
Efisɛ nsɛm ahyɛ mʼanom ma, na honhom a ɛte me mu no hyɛ me sɛ menka;
19 en venter meus quasi mustum absque spiraculo quod lagunculas novas disrumpit
Me mu no, mete sɛ nsa a ɛhyɛ toa mu te sɛ nsa kotoku foforo a ɛrebɛpae.
20 loquar et respirabo paululum aperiam labia mea et respondebo
Ɛsɛ sɛ mekasa na me ho tɔ me; ɛsɛ sɛ mibue mʼano na mema mmuae.
21 non accipiam personam viri et Deum homini non aequabo
Merenyɛ nhwɛanim na merennɛfɛdɛfɛ obiara;
22 nescio enim quamdiu subsistam et si post modicum tollat me factor meus
na sɛ makwadaw adɛfɛdɛfɛ mu a, anka me Yɛfo beyi me afi hɔ ntɛm so.
